عبدالرضا رحماني، استاديار دانشگاه علوم پزشکي تهران در گفتگو با خبرنگار بهداشت و درمان باشگاه خبرنگاران، گفت: سلامتي مفهوم وسيعي دارد و به طور عمده تحت تاثير ميزان آگاهي و طرز تلقي افراد و جوامع با شرايط گوناگون قرار دارد.

وي با بيان اينکه سلامتي و پيشرفت و توسعه ارتباط نزديکي با هم دارند تصريح کرد: متأسفانه برخي از افراد به دليل نگرش هاي منفي به زندگي خود و در نتيجه افت کيفيت و سطح زندگي، در مسير پيشرفت خود دچار مشکلات زيادي مي شوند و حتي برخي به دليل طرز تلقي و نگرش خود به عقب برمي گردند.

رحماني با اشاره به افت کيفيت زندگي بسياري از افراد در نتيجه ذهنيت هاي نامناسب و منفي تاکيد کرد: بايد توجه داشت که کيفيت زندگي علاوه بر معيارهاي عيني، شامل جنبه هاي ذهني نيز بوده و در واقع اين مهم به طور قابل ملاحظه اي متاثر از طرز تلقي و نگرش فرد به زندگي است.

وي افزود: کيفيت زندگي هر فرد منعکس کننده اختلاف و فاصله بين اميدها و انتظارات يک فرد و تجربيات فعلي او است.

رحماني يادآور شد: در موضوع کيفيت زندگي بايد هر دو جنبه عيني و ذهني همزمان با هم مورد توجه قرار گيرند که البته با توجه به شرايط موجود بايد گفت که جنبه هاي ذهني کيفيت زندگي در اغلب موارد مورد غفلت يا بي توجهي قرار مي گيرد.

وي اظهار داشت: علاوه بر اوضاع اقتصادي، شغلي، تغذيه اي، مسکن و موارد مشابه که عيني هستند ساير موارد و جنبه هاي کيفيت زندگي همچون رضايت فرد از زندگي و بهره مندي از امکانات با اهميت زندگي نيز که جنبه ذهني و غيرعيني دارند نيز بايد بيش از پيش مورد توجه قرار گيرند.

* اغلب شاخص هاي سلامتي تحت تاثير شيوه هاي زندگي است

استاديار دانشگاه علوم پزشکي تهران در ادامه به خبرنگار علمي باشگاه خبرنگاران گفت: شاخص هاي مختلفي براي سلامتي و ارزيابي آن وجود دارد که بايد در هر دو جنبه عيني و ذهني مورد توجه قرار گيرد.

وي با بيان اينکه اغلب شاخص هاي سلامتي تحت تاثير شيوه هاي زندگي است تاکيد کرد: متاسفانه در سال هاي اخير به دليل شيوه هاي نامناسب زندگي به ويژه در زمينه رفتاري و تغذيه اي، شاهد افت شاخص هاي سلامتي و کاهش سطح و کيفيت زندگي بوده ايم.

رحماني افزود: استعمال سيگار و مواد مخدر، مصرف الکل، مصرف بي رويه داروها اعم از آنتي بيوتيک ها و مسکن ها، رژيم غذايي نامناسب و همچنين مشکلات رفتاري در کاهش سطح سلامتي جامعه نقش مهمي داشته است.

وي يادآور شد: کاهش فعاليت هاي جسمي و عدم تحرک و افزايش ميزان بروز و شيوع مشکلات و اختلالات رواني به ويژه افسردگي، اضطراب و استرس نيز در افت شاخص هاي سلامتي موثر بوده است.

رحماني گفت: البته نبايد ساير شاخص ها همچون شاخص هاي محيطي و شاخص هاي اجتماعي و اقتصادي را در کاهش سطح و کيفيت زندگي بي تاثير دانست.

وي در پايان خاطرنشان کرد: اگرچه اندازه گيري و ارزيابي سلامتي و ارتقاي شاخص هاي مختلف سلامتي کار ساده اي نيست اما بايد با جديت بيشتري شاخص هاي سلامتي مورد توجه قرار گرفته و همچنين اقدامات موثرتر و جدي تري براي ارتقاي سطح و کيفيت زندگي هم در سطح فردي و هم در سطح اجتماعي صورت گيرد./ح