پايگاه روسي " بنياد فرهنگ استراتژيك" تحليل کرد
ایران،برنامه استراتژیک آمریکا/حتي ايرانِ دارنده سلاح هسته‌اي هم براي هيچ کشوري خطري ندارد
پايگاه روسي " بنياد فرهنگ استراتژيك" در مقاله اي به قلم "النا پنومارو" به بررسي اولويت اول سياست خارجي آمريكا و فعاليت هسته ای ايران پرداخته و در پايان هم تأکيد کرده که حتي اگر ايران به سلاح هسته اي هم دست يابد، خطري براي هيچ کشوري ندارد.
به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران، در اين مقاله آمده است، مسئله ایران و انرژي هسته اي، که زیر سایه مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری آمریکا رفته بود، یک بار دیگر به موضوع اول سياست خارجه آمريكا تبديل شده است.
در تاریخ 30 نوامبر ، هیلاری کلینتون، وزیر امور خارجه آمريكا اظهار داشت که " اگر تهران به مذاكرات مستقيم دوجانبه تمایل نشان دهد،دولت ایالت متحده به مذاکرات دوجانبه با ایران نه نخواهد گفت".
اظهارات هيلاري كلينتون در مورد موضع رقيب استراتژیکي خود به اين معني است كه مسئله هسته اي ايران همچنان براي آمريکا مهمترين موضوع است.
از این رو روشن است كه ایالت متحده برای هر گونه اقدام علیه ایران آماده است.
در این مورد به اظهارات كسينجر توجه داشته باشيد:
در 17 نوامبر روزنامه واشنگتن پست مقاله اي از هنری کیسینجر با موضوع "ایران باید اولویت فوری باراك اوباما شود" منتشر كرد. وي در میان چالش های مهم و پيش روي رئيس جمهور ایالت متحده بیشتر خواستار راه حل فوری،براي متوقف کردن فعاليت هسته ای ایران بود.
نقطه شروع برای ایالت متحده براي "حل و فصل" موضوع ایران موضع اسرائیل مي باشد، که با توجه به اظهارات نتانیاهو،اسرائيل آماده است تا یک "خط قرمز" بر فعاليت هاي هسته اي ايران،در راستای توقف کردن آن،تعیین کند.
در پاسخ به برنامه اسرائیل در تعين چنین "خط قرمز"، کیسینجر این موضوع را تنها حق ایالت متحده آمریکا می داند(به معنايي ديگر، حق لابی یهودی در ایالت متحده آمریکا).
كسينجر مي گويد ما بايد فعاليت هسته ای ایران را متوقف كنيم. آینده آمریکا بستگی به حل این موضوع دارد. تاریخ نشان می دهد که آمریکا اغلب ترجیح مي دهد برای حل مشکلات داخلی خود از ابزارهاي سیاست خارجی استفاده كند. در حال حاضر نوبت به ايران رسيده است.
کیسینجر معتقد است اوباما باید یک بار و برای هميشه مسئله هسته ای ایران را حل نمايد.
کیسینجر معتقد است كه آمريكا ديگر نمي تواند شاهد يك فاجعه استراتژيك ديگر باشد.
در ادامه كسينجر ادعا مي کند كه،"به یقین چند كشور قدرتمند منطقه، با هسته اي شدن ایران،هسته اي خواهند شد.
در اين مقاله، دیپلمات قدیمی يك موضوع براي بحث به جاي گذاشته است. همانطور که او قبلا به آن اشاره داشت: "تعيين یک خط قرمز به معني مجوز جنگ با كشور هدف تلقی نمی گردد.به هر حال با احترام به نظرات دوستان توجه مي شود،و تصمیم نهایی در مورد صلح و جنگ باید در اختيار رئیس جمهور باشد".
اكنون به عنوان سوال، چرا مذاکرات دوجانبه با ایران مورد نیاز است؟ پاسخ کیسینجر در اين مورد اين ادعا می باشد که دیپلماسی ممکن است نتیجه قابل قبولي در اين مورد را رقم زند. اما نكته مهم اين است كه شکست ديپلماتيك ، مردم آمریکا و جهان را در جنگ عليه ايران همسو خواهد ساخت.
دراين گزارش ادعا شده است که ایران موافقت خود با تعلیق کارخانه غنی سازی اورانیوم در فردو را بطور ضمني نیز اعلام كرده است. در مقابل، واشنگتن،براي به دست آوردن امتیازات بيشتر شروع به آماده سازی زمینه برای محدود کردن تحریم هاي بيشتر علیه ایران كرده است. چنین تاکتیک هایی از سوي کاخ سفید، برای پایان دادن به اصول پیشنهادی روسیه برای حل و فصل این وضعیت در مورد برنامه هسته ای ایران طراحی شده است.
طی یک سخنرانی در تاریخ 29 نوامبر 2012 در موسسه بروکینگز (واشنگتن)، هيلاري کلينتون با اشاره به اين موضوع اظهار داشت: "ما با مسکو در زمینه هایی از قبیل کاهش تسلیحات هسته ای، تحریم ها علیه ایران، و تجارت به توافقاتي رسيده ايم و به دنبال گسترش همکاری هاي دوجانبه امان هستيم. اما واقعیت این است که ما باید در مورد سوریه، سپر دفاع موشکی، گسترش ناتو، حقوق بشر، و دیگر مسائل بيشتر رايزني داشته باشيم. براي ما و شرکای اروپایی مان برای تعامل بيشتر با روسیه و پیشرفت در مسائلی که برای طرفين مهم است،اهتمام داريم.در حال حاضر یکی از مسائل عمده براي ایالت متحده آمریکا،مسئله ایران است. در اين مورد،توافق روسیه و همراهي آن با آمريكا هنوز مشخص نمي باشد.
در پاسخ به فشار روز افزون ایالت متحده، ایران می تواند از بازرسی های آژانس بین المللی انرژی اتمی از تاسيسات هسته اي اش را متوقف،يا به خروج از پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای، و حتی انجام آزمایش هسته ای اقدام كند،كه در اينصورت شرايط ائده آل براي دخالت واشنگتن فراهم خواهد شد كه به نظر نمي رسد ایران چنين تعاملی نداشته باشد.
به این ترتیب، ایالت متحده عمدا به تحریک و بدتر كردن وضعیت در تمام ابعاد در قبال ایران اهتمام دارد. از یک طرف - آنها پیشنهاد مذاکرات دو جانبه (حذف مذاکره کنندگان دیگر) را مي دهند و از سوی دیگر - به تحريم ها عليه تهران اشاره دارند.
برخی كارشناسان چنين استدلال مي كنند كه حتی در بدترین سناریو، یک ایران هسته ای هيچ خطري براي هيچ کشوري ندارد.
شايد ترس آمريكا، دستيابي ايران به فن آوري هاي پيشرفته هسته اي و متعابا دسترسي ديگر كشورهايي كه همراستاي سياست ايران حركت مي كنند، باشد.
در تاریخ 30 نوامبر ، هیلاری کلینتون، وزیر امور خارجه آمريكا اظهار داشت که " اگر تهران به مذاكرات مستقيم دوجانبه تمایل نشان دهد،دولت ایالت متحده به مذاکرات دوجانبه با ایران نه نخواهد گفت".
اظهارات هيلاري كلينتون در مورد موضع رقيب استراتژیکي خود به اين معني است كه مسئله هسته اي ايران همچنان براي آمريکا مهمترين موضوع است.
از این رو روشن است كه ایالت متحده برای هر گونه اقدام علیه ایران آماده است.
در این مورد به اظهارات كسينجر توجه داشته باشيد:
در 17 نوامبر روزنامه واشنگتن پست مقاله اي از هنری کیسینجر با موضوع "ایران باید اولویت فوری باراك اوباما شود" منتشر كرد. وي در میان چالش های مهم و پيش روي رئيس جمهور ایالت متحده بیشتر خواستار راه حل فوری،براي متوقف کردن فعاليت هسته ای ایران بود.
نقطه شروع برای ایالت متحده براي "حل و فصل" موضوع ایران موضع اسرائیل مي باشد، که با توجه به اظهارات نتانیاهو،اسرائيل آماده است تا یک "خط قرمز" بر فعاليت هاي هسته اي ايران،در راستای توقف کردن آن،تعیین کند.
در پاسخ به برنامه اسرائیل در تعين چنین "خط قرمز"، کیسینجر این موضوع را تنها حق ایالت متحده آمریکا می داند(به معنايي ديگر، حق لابی یهودی در ایالت متحده آمریکا).
كسينجر مي گويد ما بايد فعاليت هسته ای ایران را متوقف كنيم. آینده آمریکا بستگی به حل این موضوع دارد. تاریخ نشان می دهد که آمریکا اغلب ترجیح مي دهد برای حل مشکلات داخلی خود از ابزارهاي سیاست خارجی استفاده كند. در حال حاضر نوبت به ايران رسيده است.
کیسینجر معتقد است اوباما باید یک بار و برای هميشه مسئله هسته ای ایران را حل نمايد.
کیسینجر معتقد است كه آمريكا ديگر نمي تواند شاهد يك فاجعه استراتژيك ديگر باشد.
در ادامه كسينجر ادعا مي کند كه،"به یقین چند كشور قدرتمند منطقه، با هسته اي شدن ایران،هسته اي خواهند شد.
در اين مقاله، دیپلمات قدیمی يك موضوع براي بحث به جاي گذاشته است. همانطور که او قبلا به آن اشاره داشت: "تعيين یک خط قرمز به معني مجوز جنگ با كشور هدف تلقی نمی گردد.به هر حال با احترام به نظرات دوستان توجه مي شود،و تصمیم نهایی در مورد صلح و جنگ باید در اختيار رئیس جمهور باشد".
اكنون به عنوان سوال، چرا مذاکرات دوجانبه با ایران مورد نیاز است؟ پاسخ کیسینجر در اين مورد اين ادعا می باشد که دیپلماسی ممکن است نتیجه قابل قبولي در اين مورد را رقم زند. اما نكته مهم اين است كه شکست ديپلماتيك ، مردم آمریکا و جهان را در جنگ عليه ايران همسو خواهد ساخت.
دراين گزارش ادعا شده است که ایران موافقت خود با تعلیق کارخانه غنی سازی اورانیوم در فردو را بطور ضمني نیز اعلام كرده است. در مقابل، واشنگتن،براي به دست آوردن امتیازات بيشتر شروع به آماده سازی زمینه برای محدود کردن تحریم هاي بيشتر علیه ایران كرده است. چنین تاکتیک هایی از سوي کاخ سفید، برای پایان دادن به اصول پیشنهادی روسیه برای حل و فصل این وضعیت در مورد برنامه هسته ای ایران طراحی شده است.
طی یک سخنرانی در تاریخ 29 نوامبر 2012 در موسسه بروکینگز (واشنگتن)، هيلاري کلينتون با اشاره به اين موضوع اظهار داشت: "ما با مسکو در زمینه هایی از قبیل کاهش تسلیحات هسته ای، تحریم ها علیه ایران، و تجارت به توافقاتي رسيده ايم و به دنبال گسترش همکاری هاي دوجانبه امان هستيم. اما واقعیت این است که ما باید در مورد سوریه، سپر دفاع موشکی، گسترش ناتو، حقوق بشر، و دیگر مسائل بيشتر رايزني داشته باشيم. براي ما و شرکای اروپایی مان برای تعامل بيشتر با روسیه و پیشرفت در مسائلی که برای طرفين مهم است،اهتمام داريم.در حال حاضر یکی از مسائل عمده براي ایالت متحده آمریکا،مسئله ایران است. در اين مورد،توافق روسیه و همراهي آن با آمريكا هنوز مشخص نمي باشد.
در پاسخ به فشار روز افزون ایالت متحده، ایران می تواند از بازرسی های آژانس بین المللی انرژی اتمی از تاسيسات هسته اي اش را متوقف،يا به خروج از پیمان منع گسترش سلاح های هسته ای، و حتی انجام آزمایش هسته ای اقدام كند،كه در اينصورت شرايط ائده آل براي دخالت واشنگتن فراهم خواهد شد كه به نظر نمي رسد ایران چنين تعاملی نداشته باشد.
به این ترتیب، ایالت متحده عمدا به تحریک و بدتر كردن وضعیت در تمام ابعاد در قبال ایران اهتمام دارد. از یک طرف - آنها پیشنهاد مذاکرات دو جانبه (حذف مذاکره کنندگان دیگر) را مي دهند و از سوی دیگر - به تحريم ها عليه تهران اشاره دارند.
برخی كارشناسان چنين استدلال مي كنند كه حتی در بدترین سناریو، یک ایران هسته ای هيچ خطري براي هيچ کشوري ندارد.
شايد ترس آمريكا، دستيابي ايران به فن آوري هاي پيشرفته هسته اي و متعابا دسترسي ديگر كشورهايي كه همراستاي سياست ايران حركت مي كنند، باشد.
