وی اظهار داشت: حضرت امیرالمؤمنین علی(ع) بزرگترین منادی وحدت در صدر اسلام بودند.

این روحانی مسئول ادامه داد: حضرت ایشان مجبور شدند آتشی را که دیگران روشن کرده بودند و دشمنان اسلام در خارج از مرزها برای نابودی حکومت امید داشتند، خاموش کنند.

مقری یادآور شد: این برای شخصی که توانست در هنگام نبرد و موفق نبودن خیلی از بزرگان، درب قلعه خیبر را از جا بکند ولی در جای حساس مجبور شد ساکت بنشیند، هنر است.

وی ادامه داد: امام علی(ع) برای ایجاد وحدت در صدر اسلام خیلی فداکاری و سرمایه‌گذاری کردند که البته برخی تحلیل دیگری دارند که این به نوع نگاه و انصاف آنها بستگی دارد.

این روحانی مسئول توضیح داد: هر چقدر به سال‌های آخر حیات مبارک پیامبر اکرم(ص) می‌رسیم، تعداد منافقان بیشتر و توطئه‌هایشان پیچیده‌تر می‌شد.

مقری با اشاره به تهدیدات حکومت نوپای اسلامی توسط همسایگان که امپراطوری‌‌های ایران و روم بودند، توضیح داد: در آن اواخر وضعیت سیاسی مدینه به‌گونه‌ای بود که اگر پیامبر اکرم(ص) به غزوه‌ای می‌رفتند امام علی(ع) را به عنوان جایگزین در مدینه نگه‌می‌داشتند.

وی خاطرنشان کرد: حضرت امیر‌المومنین(ع) با علم به اینکه عده‌ای به ناحق حکومت را در دست گرفته‌اند، مهم‌ترین نیاز آن روز قوام حکومت اسلامی را وحدت تشخیص دادند و در آن راستا حرکت کردند.

این مدرس حوزه علمیه بیان داشت: افراد باید ظاهرنگر نباشند و قدرت تحلیل مسائل و شرایط را داشته باشند.

مقری اضافه کرد: امام‌حسین(ع) در کربلا، پرده‌ی جهل مردم را کنار زد و چشم مردم را به واقعیت باز کرد/س