سیاست اوباما در سوریه يا ادامه دكترين بوش؟!
پايگاه خبري "آنتي وار" در مقاله اي به قلم "جان گليزر" به تشريح دكترين نظامي دولت اوباما در مورد سوريه مي پردازد.
به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران، در اين مقاله آمده است، دولت اوباما دو سناریوي مختلف برای جنگ احتمالی در سوریه در پيش گرفته است.
این هفته نيز در رسانه هاي غربي شاهد تکرار اتهامات واهي و سناريوي جابجايي و تدارك سلاح های شیمیایی از سوي دولت بشار اسد بوده ايم.در همين راستا مقامات دولت ايالت متحده اظهار داشتند (سناريوي اول)در صورتي كه این رژیم از این سلاح ها عليه مردم خود استفاده كند، و (سناريوي دوم)يا اينكه احتمال آن وجود داشته باشد كه گروه های شبه نظامی اسلامی به اين سلاح ها دست يابند و خطر آن احساس شود، آمريكا به دخالت نظامی در سوريه قطعا مبادرت خواهد داشت.
حقيقت اين است که دولت اوباما با اجرايي شدن سناریوي اول به دخالت نظامي مبادرت خواهد كرد.
براي درك اين موضوع به اظهارات مدیر اجرایی موسسه "تحلیل نظامی خاور نزديك و خلیج فارس"،با عنوان "چرا خط قرمز اوباما در مورد استفاده از سلاح های شیمیایی فاقد اعتبار است؟"،توجه فرمايد: چرا ایالت متحده در مورد سوريه خط قرمز مشخص كرده اما در مورد ديگر كشورها هنوز چنين سياستي را اتخاذ نكرده است؟
با این حال رئیس جمهور در مورد هزاران انسان بيگناهي كه در ناآرامي هاي اخير سوريه و با دخالت كشورهاي خارجي كشته شده اند واكنش در خور توجهي نشان نداده است!
هر چند سلاح های شیمیایی به عنوان سلاح های کشتار جمعی در نظر گرفته مي شوند، اما همين جت های جنگنده، هلیکوپتر، تانک و توپخانه ها و هواپيماهاي بدون سرنشين نيز وسيله كشتار انسان هاي بيگناه نيز تلقي مي گردند.
در واقع،كاربرد سلاح های شیمیایی توجهات و هشدارهاي بین المللی را در پي خواهد داشت، اما در مورد شهروندان سوري تهديد كاربرد سلاح هاي شيميايي مطرح نمي باشد بلكه تهديد اصلي ناآرامي هاي اخير سوريه و فعاليت تروريستي گروه هاي مسلح مي باشد.
علاوه بر این،براي مداخله نظامي بر این اساس به پشتیبانی کامل شورای امنیت سازمان ملل متحد نياز دارد.
حتی پس از تحقق اين امر، ایالت متحده فاقد گزینه هاي عملی نظامی است.منطقه پرواز ممنوع به احتمال زیاد شهروندان بيشتري را در معرض خطر و بمباران مواد شیمیایی قرار خواهد داد.
در صورتی که ایالت متحده گزينه نیروهای زمینی را مد نظر قرار دهد حداقل 75،000 سرباز مورد نياز خواهد بود، و خلاف اين امر يعني هر گونه ماموریت محدود حتي با تغيير نظام و نبود دولت جايگزين،تنها به اشغال طولانی و خونین و تلافات صدها هزار نفري و تریلیون ها دلار خسارت مالي مانند آنچه در عراق گذشت،منجر خواهد شد.
در مورد سناریوي دوم چطور؟
دولت اوباما طوري وانمود مي كند كه سناریوي دوم برای مداخله در سوريه،از اهميت كمتري برخوردار است، اما واقعيت بر عكس اين ظاهرسازي ها مي باشد.
در ماه آگوست، اوباما اظهار داشت: "ما شديدا نگران اين امر هستيم كه در نهايت اين منازعات داخلي،سلاح های شیمیایی/بیولوژیکی به دست گروه هاي تروريستي بيافتد".
روز چهارشنبه، هيلاري کلینتون نيز صراحتا تصریح کرد که " عمده نگراني هاي ما در مورد كاربرد سلاح هاي شيميايي بدست گروه هاي مخالف دولت مي باشد".
موشه يعالون معاون نخست وزیر اسرائیل در پنجشنبه همان هفته اظهار داشت: "حدس و گمان هاي ما اين است كه در نهايت ،زرادخانه های شیمیایی سوريه به دست گروه هاي تروريستي همچون القاعده یا دیگر گروه های تروریستی قرار گیرد."
برای کسانی که می توانند توجیه دولت بوش برای حمله به عراق در سال 2003 را به یاد آورند، با این سناریو باید آشنا باشند.
سه محقق روابط بین الملل، پل آر ویلیامز، جي. ترور اولبريك، و جاناتان وربويز، بر مبناي اصول سیاست خارجی، به تشريح چگونگي احياي مجدد دوكترين "دفاع از خود" جورج بوش مي پردازند.
براساس قوانین بین المللی، يك كشور در برابر يك حمله واقعی یا قریب الوقوع،مي تواند تمام تلاش خود را براي "دفاع از خود" بكار گيرد.
پس از حملات يازده سپتامبر توسط القاعده،دولت بوش اظهار داشت، دفاع از خود در برابر گروه های تروریستی را حق مسلم خود مي داند.
بسیاری از كشورها و کارشناسان این توجیه را برای جنگ عراق در سال 2003 رد کردند چرا که عراق به سلاح های کشتار جمعی مجهز و یا با حملات يازده سپتامبر رابطه اي نداشته است.
تئوري "دفاع از خود" هنوز هم با کاستی های نظری كه در سال 2003 با آن روبرو بوده،مواجه مي باشد.
دکترین مذكور بر مبناي قوانین بین المللی، استدلال و توجيهات ضعيفي دارد و به رسمیت شناختن و قانونی دانستن آن به استفاده نادرست از زور توسط كشورهاي قدرتمند نيز منجر خواهد شد.
حمله دولت بوش به عراق یک جنایت جنگی آشکار بود،البته با توجيه دفاع از خود در برابر سلاح هاي كشتار جمعي كه هيچ گونه مدركي دال بر صحت ادعاي دولت بوش هرگز پيدا نشد.
وضعیت سوریه در حال حاضر با عراق دوره صدام فرق دارد، اما لازم به ذکر است که در برخی جهات، وضعیت فعلی حتی آشفته تر از عراق مي باشد.
سوریه صراحتا و بارها تاكيد كرده است كه حتي اگر ما به چنین سلاح هایی مجهز باشيم،از آنها علیه مردم خود استفاده نخواهيم كرد."
معاون وزیر امور خارجه سوريه نيز اخيرا اظهار داشت: غرب با فرافكني و براي ترساندن افكار بين الملي به عنوان یک" بهانه ای برای مداخله نظامي" تلاش زيادي را بكار گرفته است. وي همچنين افزود: ما هرگز به فكر خودكشي نيستيم و حتي اگر هم به اين سلاح ها مجهز مي بوديم هرگز به فكر استفاده از انها عليه شهروندان سوري نمي افتاديم.
این هفته نيز در رسانه هاي غربي شاهد تکرار اتهامات واهي و سناريوي جابجايي و تدارك سلاح های شیمیایی از سوي دولت بشار اسد بوده ايم.در همين راستا مقامات دولت ايالت متحده اظهار داشتند (سناريوي اول)در صورتي كه این رژیم از این سلاح ها عليه مردم خود استفاده كند، و (سناريوي دوم)يا اينكه احتمال آن وجود داشته باشد كه گروه های شبه نظامی اسلامی به اين سلاح ها دست يابند و خطر آن احساس شود، آمريكا به دخالت نظامی در سوريه قطعا مبادرت خواهد داشت.
حقيقت اين است که دولت اوباما با اجرايي شدن سناریوي اول به دخالت نظامي مبادرت خواهد كرد.
براي درك اين موضوع به اظهارات مدیر اجرایی موسسه "تحلیل نظامی خاور نزديك و خلیج فارس"،با عنوان "چرا خط قرمز اوباما در مورد استفاده از سلاح های شیمیایی فاقد اعتبار است؟"،توجه فرمايد: چرا ایالت متحده در مورد سوريه خط قرمز مشخص كرده اما در مورد ديگر كشورها هنوز چنين سياستي را اتخاذ نكرده است؟
با این حال رئیس جمهور در مورد هزاران انسان بيگناهي كه در ناآرامي هاي اخير سوريه و با دخالت كشورهاي خارجي كشته شده اند واكنش در خور توجهي نشان نداده است!
هر چند سلاح های شیمیایی به عنوان سلاح های کشتار جمعی در نظر گرفته مي شوند، اما همين جت های جنگنده، هلیکوپتر، تانک و توپخانه ها و هواپيماهاي بدون سرنشين نيز وسيله كشتار انسان هاي بيگناه نيز تلقي مي گردند.
در واقع،كاربرد سلاح های شیمیایی توجهات و هشدارهاي بین المللی را در پي خواهد داشت، اما در مورد شهروندان سوري تهديد كاربرد سلاح هاي شيميايي مطرح نمي باشد بلكه تهديد اصلي ناآرامي هاي اخير سوريه و فعاليت تروريستي گروه هاي مسلح مي باشد.
علاوه بر این،براي مداخله نظامي بر این اساس به پشتیبانی کامل شورای امنیت سازمان ملل متحد نياز دارد.
حتی پس از تحقق اين امر، ایالت متحده فاقد گزینه هاي عملی نظامی است.منطقه پرواز ممنوع به احتمال زیاد شهروندان بيشتري را در معرض خطر و بمباران مواد شیمیایی قرار خواهد داد.
در صورتی که ایالت متحده گزينه نیروهای زمینی را مد نظر قرار دهد حداقل 75،000 سرباز مورد نياز خواهد بود، و خلاف اين امر يعني هر گونه ماموریت محدود حتي با تغيير نظام و نبود دولت جايگزين،تنها به اشغال طولانی و خونین و تلافات صدها هزار نفري و تریلیون ها دلار خسارت مالي مانند آنچه در عراق گذشت،منجر خواهد شد.
در مورد سناریوي دوم چطور؟
دولت اوباما طوري وانمود مي كند كه سناریوي دوم برای مداخله در سوريه،از اهميت كمتري برخوردار است، اما واقعيت بر عكس اين ظاهرسازي ها مي باشد.
در ماه آگوست، اوباما اظهار داشت: "ما شديدا نگران اين امر هستيم كه در نهايت اين منازعات داخلي،سلاح های شیمیایی/بیولوژیکی به دست گروه هاي تروريستي بيافتد".
روز چهارشنبه، هيلاري کلینتون نيز صراحتا تصریح کرد که " عمده نگراني هاي ما در مورد كاربرد سلاح هاي شيميايي بدست گروه هاي مخالف دولت مي باشد".
موشه يعالون معاون نخست وزیر اسرائیل در پنجشنبه همان هفته اظهار داشت: "حدس و گمان هاي ما اين است كه در نهايت ،زرادخانه های شیمیایی سوريه به دست گروه هاي تروريستي همچون القاعده یا دیگر گروه های تروریستی قرار گیرد."
برای کسانی که می توانند توجیه دولت بوش برای حمله به عراق در سال 2003 را به یاد آورند، با این سناریو باید آشنا باشند.
سه محقق روابط بین الملل، پل آر ویلیامز، جي. ترور اولبريك، و جاناتان وربويز، بر مبناي اصول سیاست خارجی، به تشريح چگونگي احياي مجدد دوكترين "دفاع از خود" جورج بوش مي پردازند.
براساس قوانین بین المللی، يك كشور در برابر يك حمله واقعی یا قریب الوقوع،مي تواند تمام تلاش خود را براي "دفاع از خود" بكار گيرد.
پس از حملات يازده سپتامبر توسط القاعده،دولت بوش اظهار داشت، دفاع از خود در برابر گروه های تروریستی را حق مسلم خود مي داند.
بسیاری از كشورها و کارشناسان این توجیه را برای جنگ عراق در سال 2003 رد کردند چرا که عراق به سلاح های کشتار جمعی مجهز و یا با حملات يازده سپتامبر رابطه اي نداشته است.
تئوري "دفاع از خود" هنوز هم با کاستی های نظری كه در سال 2003 با آن روبرو بوده،مواجه مي باشد.
دکترین مذكور بر مبناي قوانین بین المللی، استدلال و توجيهات ضعيفي دارد و به رسمیت شناختن و قانونی دانستن آن به استفاده نادرست از زور توسط كشورهاي قدرتمند نيز منجر خواهد شد.
حمله دولت بوش به عراق یک جنایت جنگی آشکار بود،البته با توجيه دفاع از خود در برابر سلاح هاي كشتار جمعي كه هيچ گونه مدركي دال بر صحت ادعاي دولت بوش هرگز پيدا نشد.
وضعیت سوریه در حال حاضر با عراق دوره صدام فرق دارد، اما لازم به ذکر است که در برخی جهات، وضعیت فعلی حتی آشفته تر از عراق مي باشد.
سوریه صراحتا و بارها تاكيد كرده است كه حتي اگر ما به چنین سلاح هایی مجهز باشيم،از آنها علیه مردم خود استفاده نخواهيم كرد."
معاون وزیر امور خارجه سوريه نيز اخيرا اظهار داشت: غرب با فرافكني و براي ترساندن افكار بين الملي به عنوان یک" بهانه ای برای مداخله نظامي" تلاش زيادي را بكار گرفته است. وي همچنين افزود: ما هرگز به فكر خودكشي نيستيم و حتي اگر هم به اين سلاح ها مجهز مي بوديم هرگز به فكر استفاده از انها عليه شهروندان سوري نمي افتاديم.
