به گزارش گروه استان هاي باشگاه خبرنگاران ، مظفر رضوانی‌زاده صبح امروز در سمینار پیشگیری از بیماری ایدز در مرکز بهداشت دانشگاه علوم پزشکی بابل اظهار داشت: میزان بروز بیماری ایدز در زنان در حال افزایش است، در سال 80 بروز این بیماری در بین زنان دو درصد و در سال 90 این تعداد به 33 درصد رسید که علت آن تغییر الگو انتقال بیماری است.

وی افزود: بیماری ایدز ششمین عامل مرگ و میر در جهان است که اولین بار در ایران از دهه 60 در بیماران هموفیلی مشاهده شد و در دهه 70 در معتادان تزریقی و امروزه شاهد افزایش بروز بیماری از طریق تماس جنسی و کاهش انتقال راه‌های دیگر هستیم.

وی مهم‌ترین و اصلی‌ترین راه پیشگیری را آموزش دانست و افزود: بیماری ایدز معروف به بیماری جهل است و اطلاع‌رسانی و آگاه‌سازی جامعه نسبت به این بیماری کشنده و پنهان می‌تواند نقش مهمی در پیشگیری داشته باشد.

رضوانی‌زاده بیان داشت: مهم‌ترین عامل پیشگیری این بیماری جدا کردن بیماران از گروه‌های پرخطر و آموزش آنها است تا با اطلاع از خطرات این بیماری با ما همکاری بهتری داشته باشند.

وی تصریح کرد: بعد از جداسازی این افراد از گروه‌های پرخطر باید جایگزین مناسبی برای آنها در نظر گرفت تا دوباره به گروه پرخطر نپیوندند که مهم‌ترین جایگزین برای آنها گروه‌های ورزشی و هیئت‌های مذهبی است.

این مسئول شناسایی و حمایت از قشر آسیب‌پذیر را بسیار مهم دانست و اظهار داشت: کودکان و زنان از جمله قشر آسیب‌پذیر جامعه هستند که باید زیر پوشش ارگان‌های حمایت‌گر از جمله بهزیستی و کمیته امداد قرار گیرند تا به علت معضلات اجتماعی به دام گروه‌های پرخطر که منشا بیماری ایدز است گرفتار نشوند.

رضوانی‌زاده اذعان داشت: نگرش نادرست جامعه نسبت به مبتلایان به ایدز سبب انکار بیماری توسط این بیماران و به طبع گسترش آن در جامعه می‌شود.

وی گفت: برای اینکه مبتلایان بیماری خود را بپذیرند بهترین راه ورزش، رژیم غذایی، تحرک مناسب، ادامه فعالیت اجتماعی، پرداختن به فعالیت‌های سرگرم‌کننده، معاشرت با دوستان، مشورت بیماری خود تنها با افراد آگاه، به دنبال خدمات پزشکی و مشاوره بودن و کاهش مصرف سیگار و دخانیات است.

مسئول مشاوره بیماری‌های پرخطر دانشگاه علوم پزشکی بابل به نحوه برخورد درست با بیمار اشاره کرد و اظهار داشت: عقاید و سنت‌های غلط نسبت به ایدز سبب شده تا جامعه این بیماران را طرد کند، برای اصلاح نگرش جامعه باید در فرهنگ‌سازی جامعه شرکت کرده با بیمار برخورد ترحم‌آمیزی نداشته باشیم و حفظ اسرار کرده و به اطرافیان بیمار نحوه برخورد صحیح با بیمار را آموزش دهیم و برای رفع مشکلات بیماران گام برداریم./ج1