امير زبان آور مستندساز كشورمان در گفتگو با خبرنگار باشگاه خبرنگاران در خصوص سينماي مستند گفت: سينماي مستند در ايران به دليل نبود حمايت و استقبال مسئولان و نبود وجود مكاني مناسب براي نمايش اين آثار در شرايط بحراني به سر مي برد براي مثال سينما سپيده كه براي نمايش آثار مستند در نظر گرفته شده بود در بدترين جاي شهر واقع شده است.
وي افزود: بسياري از مسئولان سينماي مستند با تكيه بر كرسي هاي مديريتي خود فقط در پي مانع تراشي بر سر كار فيلمسازان هستند.
وي خاطرنشان كرد: در چند سال گذشته مديران بايد برگزاري جلسات متعدد فقط در پي توجيه كارهاي خود بوده اند براي مثال فيلم من بعد از 20 سال ديروز در تاريخ 13 آذر سال 91 نمايش داده شد اما هيچ كدام از مسئولان هيچ رسيدگي نكردند و فقط آقاي سفيري به حمايت از من پرداخت.
زبان آور بيان كرد: تلويزيون نيز تنها به خريد و گزينش برخي فيلم هاي خاص پرداخته و فيلم هاي سطح پائين و درجه 3 در شبكه مستند حاكي از اين بي توجهي است.
اين كارگردان در ادامه با اشاره به نبود برقراري ارتباط موثر مخاطبان با اين آثار بيان كرد: به علت انعكاس نشدن مشكلات مخاطبان در اين آثار توسط فيلم سازان و نبود حمايت مسئولان سازمان هاي مختلف، اين فيلم ها قادر به برقراري ارتباط موثر با مخاطبان نيستند.
وي عنوان كرد: بسياري از سوژه هاي مستندسازان به خصوص سوژه هاي اجتماعي به دليل تطابق نداشتن با سليقه‌ي مديران و وجود خط قرمزها مهجور واقع شده است براي مثال فيلم من با موضوع وزارت بهداشت به دليل مخالفت آموزش و پرورش مورد بي مهري قرار گرفت.
زبان آور در خصوص مستندهاي سفارشي سازمان هاي مختلف اذعان كرد: وجود خط قرمزها و برخي سياستهاي مديران باعث بي توجهي به فيلم هاي سفارشي سازمان هاي مختلف شده است.
وي عنوان كرد: بسياري از اين مديران با بي تجربگي و بي سوادي و بدون شناخت از سينماي مستند فقط به ايرادگيري از اين آثار مي‌پردازند واجازه كار به فيلم سازان نمي دهند./ي2