گزارش/
كابوسي كه "شكارچي شهيد هوانيروز" براي بعثي‌ها آفريد
اين شهيد بزرگوار در غائله كردستان، لياقت و شجاعت وصف‌ناپذيري از خود نشان داد و در جبهه‌هاي نبرد حق عليه باطل نيز به اندازه‌اي سلحشورانه مي‌جنگيد كه مانند كابوسي براي بعثي‌ها، بيابان‌هاي غرب كشور را به گورستاني از تانك‌ها و مزدوران دشمن تبديل كرده بود.
به گزارش خبرنگار دفاعي – امنيتي باشگاه خبرنگاران، شهيد احمد كشوري در تير ماه 1332 در خانواده‌اي متدين به دنيا آمد؛ پدرش فردي شجاع بود كه تا رياست ژاندارمري پيش رفت اما به دليل مخالفت‌هايش با ظلم و ستم رژيم شاهنشاهي مجبور به استعفا شد.
او دوران دبستان و سه سال اول دبيرستان را به ترتيب در كياكلا و سر پل تالار از روستاهاي محروم شمال و سه سال آخر را در دبيرستان قناد بابل گذراند.
اين شهيد بزرگوار، دوران تحصيلش را با چنان استعداد فوق‌العاده‌اي به پايان رساند كه همواره به عنوان شاگردي ممتاز بود. وي ضمن تحصيل، علاقه زيادي به كارهاي ورزشي و هنري نشان مي‌داد و در اغلب رشته‌هاي هنري در مسابقاتي شركت كرده و علاوه بر درخشش در ورزش كشتي، يك بار هم در رشته طراحي در كشور مقام اول را كسب كرده بود.
شهيد كشوري در حين تحصيل، فعاليت‌هاي مذهبي را هم دنبال مي‌كرد و اغلب مرثيه‌خواني در مجالس و مراسم مذهبي از قبيل عاشورا را به عهده داشت. او در اين برنامه‌ها تمام سعي خود را براي نشان دادن چهره حقيقي اسلام و بيرون آوردن آن از قالب‌هايي كه سردمداران زر و زور و اربابان از خدا بيخبر خاندان پهلوي براي آن درست كرده بودند به كار مي‌برد.
اين شهيد عزيز معتقد بود که انسان نبايد مسلمان شناسنامه‌اي باشد و بايد در رفتار، عامل به احكام اسلام باشد و با اين فكر بود كه اسلام را از روي تحقيق و مطالعه پذيرفته و در دوران دبيرستان، مطالعاتش را به قدري وسعت داد كه تا هنگام اخذ ديپلم علاوه بر كتب مذهبي معمول، كتاب‌هايي از سياهان آفريقا و ظلم‌هايي كه بر آنان رفته بود و كتاب‌هايي از قبيل مسلك مادي‌گرايان و راه مبارزه با آنان، مسيحيت و دستكاري‌هايي كه در تورات و انجيل شده را مطالعه كرده بود .
شهيد كشوري در سال آخر دبيرستان با دو تن از همكلاسي‌هايش فعاليت‌هاي سياسي - مذهبي خود را شدت داد و به وسيله طراحي‌ها و نقاشي‌هاي سياسي، عليه رژيم استبدادي پهلوي افشاگري مي‌كرد.
او بعد از گرفتن ديپلم با توجه به هزينه‌هاي سنگين ورود به دانشگاه و محروميت مالي كه داشت از رفتن به دانشگاه منصرف و در سال 1351 هوانيروز ارتش وارد شد اما هميشه از مسائل مخالف با شئون عقيدتي كه شاهد بود، رنج مي‌برد.
شهيد كشوري در معاشرت با اساتيد خارجي هوانيروز با رفتار خود آنها تحت تأثير قرار مي‌داد و وقتي در اين مورد از او سئوال مي‌شد، مي‌گفت "من يك مسلمانم و مسلمان نبايد فقط به فكر خود باشد". او مي‌خواست در آنجا نيز دامنه ارشاد را بگستراند.
شهيد كشوري به علت هوش و استعدادي كه داشت، دوره‌هاي تعليماتي خلباني بالگردهاي متعددي مانند كبري و جت‌رنجر را با موفقيت به پايان رساند.
شهيد كشوري با تجمل‌پرستي مخالف بود و با وجود روحيه متواضع و رئوف خود، سرسختانه در مقابل بي عدالتي‌ها مي‌ايستاد.
اين شهيد گرانقدر با همه محدوديت‌ها و زندگي محصوري كه در ارتش داشت، بسياري از كتاب‌هاي مذهبي و سياسي ممنوعه در دوره ستمشاهي را در كمد لباسش جاسازي كرده بود و در فراغت آنها را مطالعه كرده و به ديگران توصيه مي‌كرد. او چندين بار به علت اقداماتي كه بر عليه رژيم ستمشاهي انجام داده بود مورد بازجويي و تهديد قرار گرفت.
وي در اوايل كارش در كرمانشاه شروع به تحقيق درباره خانواده‌هاي محروم شهر كرده و در اين زمينه براي نشر روحيه انفاق در همكارانش سعي بسياري داشت به طوري كه توانسته بود با همكاري چند ارتشي خيّر هوانيروز، مخفيانه صندوق اعانه‌اي جهت كمك به مستضعفين تشكيل دهد.
شهيد كشوري در طول عمر خود همواره جان بر كف براي اعتلاي اسلام ايستاد. او در اكثر تظاهرات عليه رژيم ستمشاهي شركت مي‌كرد و بسياري از شب‌ها را به چاپ اعلاميه‌هاي امام(ره) مي‌گذراند.
وي معتقد بود كه روحانيت خط امام(ره) تنها رهبران راستين امت اسلام هستند. در زمان دولت بختيار با تني چند از دوستانش طرح كودتايي را براي سرنگوني اين عامل آمريكايي ريختند و طرح را نزد آيت‌الله پسنديده برادر امام(ره) بردند و قرار بر اين شد كه طرح به نظر امام خميني(ره) رسيده و در صورت موافقت ايشان اجرا شود، اما قبل از اجراي اين طرح، خوشبختانه با هوشياري امام راحل(ره)، انقلاب اسلامي ايران در 22 بهمن 57 پيروز شد.
اين شهيد گرانقدر در غائله كردستان با دلسوزي تمام، لياقت و شجاعت وصف‌ناپذيري از خود نشان داد و در جبهه‌هاي نبرد حق عليه باطل نيز به اندازه‌اي سلحشورانه مي‌جنگيد كه مانند كابوسي براي بعثي‌ها بيابان‌هاي غرب كشور را به گورستاني از تانك‌ها و مزدوران دشمن تبديل كرده بود.
حماسه‌آفريني‌هاي شهيد کشوري و همرزمانش در هوانيروز ارتش جمهوري اسلامي ايران باعث دلگرمي مردم منطقه غرب كشور شده بود. مردمي که زير آماج گلوله‌هاي توپ و تانك بودند.
او همواره ديگران را به اتحاد و همدلي فرا مي‌خواند و خود ازكارهاي ديگر قشرها در جبهه به ويژه سپاه پاسداران قدرداني بسيار مي كرد و مبارزه آنان را از خالصانه ترين مبارزات بعد از صدر اسلام مي دانست.
اين شهيد بزرگوار همواره براي وحدت هرچه بيشتر نيروهاي مسلح كشور مي‌کوشيد؛ هماهنگي نيروها در غرب كشور، در آن برهه زماني حاصل تلاش‌هاي شهيد کشوري است، بطوري كه سپاه پاسداران انقلاب اسلامي به او لقب ارتشي نمونه را داد.
عشق اين شهيد به امام راحل به اندازه اي بود كه وقتي كسالت قلبي براي امام خميني(ره) پيش آمده بود، به بيمارستان رفت و آمادگي خود را براي اهداي قلب به رهبرش اعلام كرد.
شهيد كشوري در روز 15 آذر 1359 در مسير بازگشت از مأموريتي خطير، در تنگه میناب واقع در منطقه عمومی میمک، مورد هجوم دو فروند ميگ عراقي قرار گرفت. يکي از ميگ‌ها راکتي به سوي بالگرد شهيد کشوري شليک کرد که اين راکت به کابين عقب بالگرد اصابت کرد و سرانجام احمد کشوري، پس از مجاهدت‌هاي بسيار، بال در بال ملائک گشود و شهد شيرين شهادت نوشيد.
انتهاي پيام/
او دوران دبستان و سه سال اول دبيرستان را به ترتيب در كياكلا و سر پل تالار از روستاهاي محروم شمال و سه سال آخر را در دبيرستان قناد بابل گذراند.
اين شهيد بزرگوار، دوران تحصيلش را با چنان استعداد فوق‌العاده‌اي به پايان رساند كه همواره به عنوان شاگردي ممتاز بود. وي ضمن تحصيل، علاقه زيادي به كارهاي ورزشي و هنري نشان مي‌داد و در اغلب رشته‌هاي هنري در مسابقاتي شركت كرده و علاوه بر درخشش در ورزش كشتي، يك بار هم در رشته طراحي در كشور مقام اول را كسب كرده بود.
شهيد كشوري در حين تحصيل، فعاليت‌هاي مذهبي را هم دنبال مي‌كرد و اغلب مرثيه‌خواني در مجالس و مراسم مذهبي از قبيل عاشورا را به عهده داشت. او در اين برنامه‌ها تمام سعي خود را براي نشان دادن چهره حقيقي اسلام و بيرون آوردن آن از قالب‌هايي كه سردمداران زر و زور و اربابان از خدا بيخبر خاندان پهلوي براي آن درست كرده بودند به كار مي‌برد.
اين شهيد عزيز معتقد بود که انسان نبايد مسلمان شناسنامه‌اي باشد و بايد در رفتار، عامل به احكام اسلام باشد و با اين فكر بود كه اسلام را از روي تحقيق و مطالعه پذيرفته و در دوران دبيرستان، مطالعاتش را به قدري وسعت داد كه تا هنگام اخذ ديپلم علاوه بر كتب مذهبي معمول، كتاب‌هايي از سياهان آفريقا و ظلم‌هايي كه بر آنان رفته بود و كتاب‌هايي از قبيل مسلك مادي‌گرايان و راه مبارزه با آنان، مسيحيت و دستكاري‌هايي كه در تورات و انجيل شده را مطالعه كرده بود .
شهيد كشوري در سال آخر دبيرستان با دو تن از همكلاسي‌هايش فعاليت‌هاي سياسي - مذهبي خود را شدت داد و به وسيله طراحي‌ها و نقاشي‌هاي سياسي، عليه رژيم استبدادي پهلوي افشاگري مي‌كرد.
او بعد از گرفتن ديپلم با توجه به هزينه‌هاي سنگين ورود به دانشگاه و محروميت مالي كه داشت از رفتن به دانشگاه منصرف و در سال 1351 هوانيروز ارتش وارد شد اما هميشه از مسائل مخالف با شئون عقيدتي كه شاهد بود، رنج مي‌برد.
شهيد كشوري در معاشرت با اساتيد خارجي هوانيروز با رفتار خود آنها تحت تأثير قرار مي‌داد و وقتي در اين مورد از او سئوال مي‌شد، مي‌گفت "من يك مسلمانم و مسلمان نبايد فقط به فكر خود باشد". او مي‌خواست در آنجا نيز دامنه ارشاد را بگستراند.
شهيد كشوري به علت هوش و استعدادي كه داشت، دوره‌هاي تعليماتي خلباني بالگردهاي متعددي مانند كبري و جت‌رنجر را با موفقيت به پايان رساند.
شهيد كشوري با تجمل‌پرستي مخالف بود و با وجود روحيه متواضع و رئوف خود، سرسختانه در مقابل بي عدالتي‌ها مي‌ايستاد.
اين شهيد گرانقدر با همه محدوديت‌ها و زندگي محصوري كه در ارتش داشت، بسياري از كتاب‌هاي مذهبي و سياسي ممنوعه در دوره ستمشاهي را در كمد لباسش جاسازي كرده بود و در فراغت آنها را مطالعه كرده و به ديگران توصيه مي‌كرد. او چندين بار به علت اقداماتي كه بر عليه رژيم ستمشاهي انجام داده بود مورد بازجويي و تهديد قرار گرفت.
وي در اوايل كارش در كرمانشاه شروع به تحقيق درباره خانواده‌هاي محروم شهر كرده و در اين زمينه براي نشر روحيه انفاق در همكارانش سعي بسياري داشت به طوري كه توانسته بود با همكاري چند ارتشي خيّر هوانيروز، مخفيانه صندوق اعانه‌اي جهت كمك به مستضعفين تشكيل دهد.
شهيد كشوري در طول عمر خود همواره جان بر كف براي اعتلاي اسلام ايستاد. او در اكثر تظاهرات عليه رژيم ستمشاهي شركت مي‌كرد و بسياري از شب‌ها را به چاپ اعلاميه‌هاي امام(ره) مي‌گذراند.
وي معتقد بود كه روحانيت خط امام(ره) تنها رهبران راستين امت اسلام هستند. در زمان دولت بختيار با تني چند از دوستانش طرح كودتايي را براي سرنگوني اين عامل آمريكايي ريختند و طرح را نزد آيت‌الله پسنديده برادر امام(ره) بردند و قرار بر اين شد كه طرح به نظر امام خميني(ره) رسيده و در صورت موافقت ايشان اجرا شود، اما قبل از اجراي اين طرح، خوشبختانه با هوشياري امام راحل(ره)، انقلاب اسلامي ايران در 22 بهمن 57 پيروز شد.
اين شهيد گرانقدر در غائله كردستان با دلسوزي تمام، لياقت و شجاعت وصف‌ناپذيري از خود نشان داد و در جبهه‌هاي نبرد حق عليه باطل نيز به اندازه‌اي سلحشورانه مي‌جنگيد كه مانند كابوسي براي بعثي‌ها بيابان‌هاي غرب كشور را به گورستاني از تانك‌ها و مزدوران دشمن تبديل كرده بود.
حماسه‌آفريني‌هاي شهيد کشوري و همرزمانش در هوانيروز ارتش جمهوري اسلامي ايران باعث دلگرمي مردم منطقه غرب كشور شده بود. مردمي که زير آماج گلوله‌هاي توپ و تانك بودند.
او همواره ديگران را به اتحاد و همدلي فرا مي‌خواند و خود ازكارهاي ديگر قشرها در جبهه به ويژه سپاه پاسداران قدرداني بسيار مي كرد و مبارزه آنان را از خالصانه ترين مبارزات بعد از صدر اسلام مي دانست.
اين شهيد بزرگوار همواره براي وحدت هرچه بيشتر نيروهاي مسلح كشور مي‌کوشيد؛ هماهنگي نيروها در غرب كشور، در آن برهه زماني حاصل تلاش‌هاي شهيد کشوري است، بطوري كه سپاه پاسداران انقلاب اسلامي به او لقب ارتشي نمونه را داد.
عشق اين شهيد به امام راحل به اندازه اي بود كه وقتي كسالت قلبي براي امام خميني(ره) پيش آمده بود، به بيمارستان رفت و آمادگي خود را براي اهداي قلب به رهبرش اعلام كرد.
شهيد كشوري در روز 15 آذر 1359 در مسير بازگشت از مأموريتي خطير، در تنگه میناب واقع در منطقه عمومی میمک، مورد هجوم دو فروند ميگ عراقي قرار گرفت. يکي از ميگ‌ها راکتي به سوي بالگرد شهيد کشوري شليک کرد که اين راکت به کابين عقب بالگرد اصابت کرد و سرانجام احمد کشوري، پس از مجاهدت‌هاي بسيار، بال در بال ملائک گشود و شهد شيرين شهادت نوشيد.
انتهاي پيام/
برای مردم مهربان بم که دیگر نیستند؛
زلزله بم؛ حکایت شهری که در ۱۲ ثانیه به تلی از خاک تبدیل شد + فیلم
