به گزارش خبرنگار کلينيک باشگاه خبرنگاران؛ احساس تنهایی، احساس ناخوشایندی است که در اثر کاستی در شبکه روابط اجتماعی فرد و یا فاصله داشتن بین روابطی که فرد تمایل دارد که داشته باشد و آن چیز که هم اکنون دارد، به وجود می آید.

احساس تنهایی با تنها بودن تفاوت دارد: میتوانیم با افراد زیادی باشیم اما از احساس تنهایی رنج بریم و میتوانیم در گوشه ای تنها بنشینیم و سردی این هیجان ناخوشایند را در درون خود حس نکنیم.

 بررسیها نشان میدهد بین افسردگی – که زمینه ساز مشکلات فراوان جسمی، روانی و اجتماعی است- و احساس تنهایی پیوند نزدیک و متقابلی وجود دارد که به آن حلقه خودتدامبخش تنهایی میگویند.

تنهایی منفی پیامدهای زیادی دارد که از جمله مهم ترین آنها میتوان از اضطراب، افسردگی، عزت نفس پایین، گرایش به خودکشی، مشکلات خواب، پرخوری، افت تحصیلی، استفاده نابجا از آرامبخشها، مصرف الکل، تماشای بیش از حد تلویزیون و ناتوانی سیستم ایمنی بدن یاد کرد. کارکرد ضعیف سیستم ایمنی، افراد تنها را بیشتر از غیرتنهایان، دچار انواع بیماریهای جسمی میسازد، تا جایی که به گفته پزشکان متخصص، احساس تنهایی به اندازه سیگار، فشار خون بالا و بی تحرکی میتواند باعث بروز بیماریهای گوناگون شود.

جدایی از همسر یکی از مهمترین و آسیب زاترین عوامل تنهایی است. آثار ویرانساز احساس تنهایی در جداشدگان به زمینه های شخصیتی و تربیتی فرد، مدت زندگی کردن با همسر، کیفیت ارتباط دونفر با یکدیگر، مهارتهای اجتماعی، عزت نفس و منابع حمایتی او بستگی دارد.

افراد تنها، درکنار دیگران رنجور و ناراحتند و به گونه ای عمل میکنند که منابع حمایت اجتماعی از خود را کاهش میدهند. این مسئله ممکن است نه تنها باعث احساس تنهایی بیشترشان شود، بلکه افکار خودشکنانه و اندیشه های علیه خود را در آنها برمی انگیزد که این خود افسردگی را به وجود می آورد و تشدید میکند. افسردگی به نوبه خود سکوت و کنارکشیدن دیگران از او را سبب میشود و از این طریق فرد را گوشه گیرتر و تنهاتر میسازد.

مطمئن باشید، اگر در فرصتهایی که برایتان پیش آمده با حمله به مرزهای احساس تنهایی خود را در زمینه های مثبت زندگی و به خصوص از جنبه های معنوی و دینی رشد دهید، وعده خداوند درباره شما تحقق می یابد و زندگی سعادت آمیزی درکنار همسری سازگار و خوب بهره تان خواهد شد.