گویی این مدرک گرایی تنها درد این‌سال‌های ایران نبوده است بلکه در سال‌های دور نیز کشور با این مشکل روبرو بوده است. روزنامه اطلاعات در سال 1329 در گزارشی به مدرک گرایی در آن سال‌ها اعتراض شدیدی کرده است.

این روزنامه در ستون مربوط به این گزارش با تیتر «اگر مملکت از این دیپلم بازی نجات پیدا کند» می‌نویسد:

یک فکر و تصمیم بدون منطق که تا حدی هم زائیده احتیاجات روز بود، سبب شد که دیپلم و مدرک علمی در این مملکت ارزش معنوی خود را از دست بدهد و به‌جای آنکه مانند همه ممالک دنیا نماینده مدارج تحصیلی باشد، نادانی و ممر معاش و دلیل صلاحیت صاحب دیپلم برای احراز شغل دولتی شود و هر جوانی برای آن‌که درهای استخدام  دولتی و برویش باز شود به‌کفر بیفتد که یک‌برگ گواهی‌نامه متوسط عالی بدست آورد و با استناد به آن ورقه، دولت را مجبور کند به‌او شغلی بدهد.

از طرف دیگر قانون رسمی کشور نیز دولت را مکلف کرده است که کسانی را که گواهی‌نامه معیت در دست دارد استخدام کند فقط چیزی که ملحوظ نبود صلاحیت علمی و اخلاقی صاحب دیپلم بود و چیزی که مورد توجه نبود این بود که آن برگ دیپلم از چه راهی به‌دست آمده است.

جوانانی دیده‌می‌شوند که لیسانس در دست دارند و هنوز یک عبارت فارسی را درست نمی‌توانند بخوانند و کلمات عادی را غلط می‌نویسند و این در امروز کشور است که کسانی که درست زحمت نکشیده‌اند به مقام‌ها مهم دولتی می‌رسند.