عبدالجبار کاکایی در گفتگو با خبرنگار باشگاه خبرنگاران رودهن اظهار داشت: شاعر شهیر ایرانی، ناصرخسرو قبادیانی با ناصری خواندن مخالفان قیام حسینی عملاً جان خود را در معرض خطر ناشی از سرودن اشعاری پیرامون ائمه اطهار(ع) انداخت.

وی ادامه داد: حتی منظور برخی شعرا در غزلیات عاشقانه خود به وصف «مژگان خون‏ ریز معشوق» اشاره به خنجر شمر است.

کاکایی اضافه کرد: یا در بیت «ای دل به هر کجا رگ ابری نشان دهند/ در ماتم حسین (ع) و حسن (ع) گریه می ‏کنند»، اگر رگ رعدی در آسمان مشاهده شد، باید آن را به مرثیه امامان حسنین (ع) تشبیه کرد.

این شاعر و ادیب برجسته افزود: به هر روی، چه به تصریح و ذکر مسلم و روشن و چه به تلویح، شخصیت حضرت سید الشهدا (ع) ادبیات فارسی را بالنده کرد.

وی، با اشاره به سخنان نویسنده، فیلسوف و منتقد ادبی مشهور غربی، «لوسین گلدمن» گفت: گلدمن گفته است که در خلق یک حماسه بزرگ و تاریخی، دو عنصر شاعر و قهرمان سرمنشأ اثر هستند.

کاکایی اضافه کرد: این منتقد ادبی مشهور غربی ادامه می‏دهد که «تأثیر این دو عنصر برابر با یکدیگر است؛ از این رو تأثیر آثاری گران‏ قدر در تاریخ ادبیات فارسی نظیر «گنج ‏الاسرار» اثر «عمان سامانی» بی‏ شک از وجود حضرت ابا عبدالله‏ الحسین (ع) است.

این شاعر و ادیب برجسته بیان کرد: عموماً حوادث کربلا با تکیه بر اسناد و منابع تاریخی به قضا و قدر و جور فلک و روزگار نسبت داده می ‏شد تا شعرا به نوعی از زیر بار هجمه معارضان در امان باشند./س