به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، وبلاگ
منتظران در جدیدترین نوشته خود اورده است:
ابن عباس: از رسول خداصلى الله علیه وآله پرسیدم كه در آیه [وَ السَّابِقُونَ السَّابِقُونَ. أُولئِكَ الْمُقَرَّبُونَ ]؛ واقعه (56 )، آیه 11-10.؛ [(-( گروه دیگر)-) سبقت گیرندگانند. سبقت گیرندگان، همان مقربان درگاهند] سبقت گیرندگان چه كسانى هستند؟
فرمود: جبرئیل به من گفت: ذاك، علىٌّ و شیعتهُ ؛ آن سبقت گیرندگان، على و پیروان اویند] كه به سوى بهشت، از یكدیگر پیشى مى گیرند، و به كرامت ویژه الاهى به درگاه خدا تقرب مى یابند. بحارالانوار، ج 24، ص 4، ص 13.
-دعوت به ولایت حضرت علی از سوی خدا-
ابوهریره: در روز غدیر خم، جهاز شتران را روى هم قرار دادیم و پیامبرصلى الله علیه وآله از آنها بالا رفت و پس از حمد و ثناى پروردگار، بازوى على بن ابى طالب علیه السلام را گرفت و بلند كرد و... فرمود: [هر كه من مولاى اویم، این على مولاى او است. خدایا، دوستانش را دوست بدار و دشمنانش را دشمن؛ یارى كنندگانش را یارى كن و تنها گذارندگانش را تنها گذار].
در این هنگام، از وسط جمعیت، اعرابى اى برخاست و به سوى آن حضرت رفت و گفت: اى رسول خدا، تو ما را دعوت كردى كه گواهى دهیم خدایى جز خداى یكتا نیست و اینكه تو رسول خدایى، پذیرفتیم و گواهى دادیم؛ ما را به نماز فرمان دادى، نماز به جاى آوردیم؛ به روزه امر كردى، روزه گرفتیم؛ به جهاد برانگیختى، جهاد كردیم؛ گفتى زكات بپردازیم، پرداختیم. این همه تو را بس نیست كه پیش چشم همگان، دست این جوان را گرفته اى و مى گویى: [خدایا، هر كه من مولاى اویم، این على مولاى او است]. این را از طرف خدا مى گویى، یا از خودت؟
فرمود: این از سوى خدا است، نه از من.
گفت: یعنى از سوى همان خدایى كه جز او خدایى نیست؟
فرمود: آرى، از سوى همان خدایى كه جز او خدایى نیست (و این جمله را سه بار، تكرار فرمود ).
اعرابى برخاست و به سرعت به سوى شترش رفت، در حالى كه مى گفت: خدایا، اگر آنچه محمد مى گوید، به حق و از سوى تو است، یا از آسمان سنگى بر ما فرو افكن، یا براى ما عذابى دردناك و ناگزیر فرست.
هنوز سخن اعرابى به پایان نرسیده بود كه آتشى از آسمان فرود آمد و او را سوزاند. در پى این ماجرا، خداوند این آیات را نازل فرمود: [سَأَلَ سائِلٌ بِعَذابٍ واقِعٍ. لِلْكافِرینَ لَیْسَ لَهُ دافِعٌ. مِنَ اللَّهِ ذِی الْمَعارِجِ ]؛ معارج (70 )، آیات 3-1.؛ [سؤال كننده اى از عذابى واقع شدنى سؤال كرد. ویژه كافران، كه بازدارنده اى ندارد. و از سوى خداوند داراى مرتبه ها است].
بحارالانوار، ج 37، ص 173 و 174، ح 60 از تفسیر فرات الكوفى.
