به گزارش خبرنگار کلينيک باشگاه خبرنگاران؛ شخصیت یعنی مجموعه ای از رفتار، شیوه های تفکر و هیجانات شخص در زندگی روزمره که با ویژگی هایی چون بیهمتا بودن، ثبات و قابلیت پیش بینی مشخص می شود.اختلالات شخصیتی به گروهی از حالات روانی گفته می شود که بیماری تلقی نمی شود، بلکه به شیوه های رفتاری خاص اطلاق می شود.

 طبق آمارهای جدید روان‌پزشکی،بین 10 تا 20 درصد از مردم به مشکل مزمنی به نام اختلال شخصیت دچارند.

برخي از کارشناسان عقیده دارند که اختلالات شخصیت به دلیل تجربیات اولیه‌ای که مانع رشد عادی الگوهای فکری و رفتاری شده‌اند به وجود می‌آیند

ویژگی های اختلال شخصیت:

فردی که اختلال شخصیت دارد،در خانه با دیگران کنار نمی آید، ولی ممکن است با دوستانش برخورد خوبی داشته باشد، اما با دوستانش هم نمی تواند دوستی طولانی ای داشته باشد. دوستی های وی منقطع است و هر جا که وارد می شود دیگران نگرانند که تنشی به وجود آید. کسی که دچار اختلال شخصیت است، مانع انسجام افراد می شود، یعنی در آنها گسستگی ایجاد می کند. رفتار این بیماران عمدی نیست، ولی نسبت به آن آگاهی دارند. این افراد را باید از محیطی که کار غیرقانونی می کنند، دور کرد. شخصی که دچار اختلال شخصیت است، آگاهانه بر انجام آنچه در ذهن خود دارد، اصرار می کند. بنابراین، اختلال شخصیت به معنای رفتارهای ناسازگار و انعطاف ناپذیر در برخورد با محیط و موقعیت های مختلف است. اختلال شخصیت انواع مختلفی دارد و لازمه درمان آن وجود اعتماد متقابل میان درمانگر و بیمار است. بر این اساس دو راهکار درمانی وجود دارد که شامل، درمان روان شناختی و دارودرمانی است.

عوامل بوجود آورنده ی اختلالات شخصیت کدامند؟

_ اين عوامل دو دسته اند: يکي علل زيـست شناختي است که تحت عنـوان گـرايـش ذاتـي و سـرشـت هم مـورد بحث قـرار مي گيـرد و مي تـوان به مسائل ژنتيک و ارث ، ضربـه بـه جمجمـه قبـل يا حيـن تولد ، زايمان هاي طولاني و سخت و التهاب و تورم اشاره کرد . دوم ، علل روانـي - اجتماعي است که ناشي از محيط پـرورشي و تـربـيـتـي نامناسـب است .

 از مهم تريـن علل روان شناختي اختلالات شخصيتـي:

  فـقـدان يا غيبت پدر و مادر و يا يکي از آن دو و تماس هاي اجتماعي محدود ، برآورده نشدن نيازهاي بنيادي کودک همچون عشق ، تفاهم ، احترام ، امنيت و موفقيت . ايـن عوامل باعث مي شود کودک نتواند هـويـت مثبت مبتني بـر سازگاري اجتماعي کسب کنـد و حتـي مـوجـب مي شود ، کودک هـويـت منفي پيـدا کنـد و تبـديل بـه فـردي رنـجـيـده ، طغيانـگر و ضد اجتماعي شود . بنابراين انواع شخصيت هاي غير طبيعي بسيار است .

درمان :
درمان اين اختلالات مستلزم اعتماد متقابل بين درمانگر و بيمار است. تحقق اين امر ممكن است مشكل باشد، زيرا در اين اختلالات اغلب انگيزه دريافت درمان مربوط به اطرافيان بيمار است نه خود بيمار.