گل گاوزبان یکی از غنی‌ترین منابع اسیدهای چرب اصلی بشمار می‌رودو گل گاوزبان از اردیبهشت تا شهریور گل می‌دهد.

به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگارانِ کرمان:

این گیاه مقوی روح و اعضای رئیسه بدن بوده، حواس پنجگانه یا بهتر بگویم، حواس هجده گانه آدمی را تقویت می كند.

شكم را نرم و كیسه صفرا را باز می كند، اخلاط سوخته سوداوی را از معده خارج و عوارض آن را از بین می برد.

جوشانده آن همراه با داروهای دیگر جهت سرسام(مننژیت)، برسام(ورم حجاب حاجز)، مالیخولیا، جنون و رفع حواس پرتی مفید می باشد.

جوشانده آن نشاط آور بوده، رنگ رخسار را باز می كند.

سینه را نرم می كند، تنگی نفس و درد گلو را شفا می دهد.

دلهره و وحشت را از بین می برد و غم و غصه را كم می كند و برای كسانی كه با خود حرف می زنند سودمند می باشد.

جوشانده آن با عسل جهت تنگی نفس تجویز شده است.

جویدن برگ تازه آن جهت درمان جوش های چركی دهان اطفال، برفك، سستی بیخ دندان و رفع حرارت دهان نافع است. مقدار خوراك گل آن دو مثقال تا پنج مثقال می باشد.

عرق گل گاوزبان جهت امراض سوداوی، وسواس و خفقان مفید است.

دارای منیزیم بوده و از سرطان پیشگیری می كند.

تحقیقات جدید بیانگر این مطلب هستند كه عصاره آبی گل گاوزبان دارویی مؤثر و بی‌خطر برای درمان بیماران مبتلاء به اختلال وسواسی اجباری می باشد.

گل مرغوب گلی است كه دارای دم سفید و گلبرگ های بنفش باشد. برگ های تازه گل گاوزبان دارای مقدار زیادی ویتامین C می باشد.

پس این گیاه دارای شوره نیست، عرق و ادرار را زیاد نمی كند.

گل، سرشاخه و برگ آن دارای شوره، مواد لعابی و یك ماده تلخ است و به همین جهت عرق و ادرار را زیاد می كند.

سنگ های كلیه و مثانه را خرد كرده و از بین می برد.

این گیاه دارای اسیدهای چرب امگا 6 مانند لینولنیك اسید می باشد كه برای روماتوئید مفید است.

ضماد برگ های تازه وله شده آن دمل را باز می كند و برای معالجه سوختگی، آتش و آفتاب زدگی مفید است.

در طب سنتی ایران "مرماخوز" را جهت معالجه استسقا مفید دانسته اند و برای این كار، مبتلایان به استسقا بایستی مدت زیادی برگ و بذر آن را روزانه 15 تا 20 گرم ناشتا میل نمایند.

پس تجویز این گیاه برای مبتلایان به سرسام و برسام جایز نیست.

مضرات :
گاو زبان به علت داشتن آلكالوئید برای زنان باردار و كودكان مضر است.

گل‌گاوزبان، سنبل‌الطيب كه اثرات سودمندي دارند استفاده كنيم.

خواص ضد سرطاني
منيزيم موجود در گل‌گاوزبان ضدسرطان بوده و به دليل دارا بودن «آلكوالوييد» مي‌تواند ضد حساسيت، ضد‌روماتيسم و ضد التهاب باشد.
اين گياه باعث كاهش تب در بيماري‌هايي چون سرخك، مخملك، آبله و كهير مي‌شود.
در برخي كشورها برگ‌هاي تازه گل‌گاوزبان را به علت داشتن مقاديري ويتامين
C داخل سالاد مي‌ريزند. گل‌هاي تازه اين گياه نيز بويي شبيه خيار دارد و وقتي در آب خيسانده شود و با آب‌ليمو و شكر مخلوط شود، مصرف آن براي روزهاي گرم بسيار نشاط‌انگيز و خنك‌كننده است.

تصفيه‌كننده خون


گل‌گاوزبان علاوه بر خواص درماني فوق تصفيه‌كننده‌خون، ضداسپاسم، محرك غدد آدرنال، مقوي قلب و عروق، نرم‌كننده مجاري تنفسي، خلط‌آور، شيرافزا و مسهل بوده، ولي به دليل دارا بودن آلكوالوييد براي زنان باردار و كودكان مضر است.

دم‌كرده گل‌گاوزبان به همراه سنبل‌الطيب و ليموعماني يك نوشيدني نشاط‌آور و آرام‌بخش است كه استفاده از آن به جاي چاي و قهوه در مجالس عزاداري براي ايجاد آرامش دروني توصيه مي‌شود./ب


برچسب ها: گل گاو زبان ، خواص ، کرمان
اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.