به گزارش
گروه سياسي باشگاه خبرنگاران پايگاه اطلاعرساني دفتر حفظ و نشر آثار آیتاللهالعظمی خامنهای(khamenei.ir) گزیدهی بیانات رهبر انقلاب در مورد ویژگیهای نمایندگان مجلس را منتشر کرد.
بعضیها زود مرعوب مىشوند!مجلس باید مجلسى باشد كه بتواند در مقابل زورگوییها و زیادهخواهیها و مرعوب كردنها و تطمیع كردنهاى قدرتمندان جهانى بایستد و مصالح كشور و ملت را محاسبه كند و دنبال آن برود.
امام رضواناللهعلیه بارها اسم «مدرس» را مىآوردند. مگر خصوصیت مدرس چه بود؟ از مدرس عالمتر هم داشتیم. مدرس خصوصیت عمدهاش این بود كه هیچ عامل ارعاب و تهدید و تطمیع و فریبگرى در او اثر نمىكرد.
همان وقتى كه علىالظاهر فضا را بر ضد او آنچنان متشنج كرده بودند كه علیهش شعار مىدادند، او ایستاد و حرف خودش را زد. این خصوصیت یك نمایندهى خوب در مجلس است.
بعضیها زود مرعوب مىشوند! من بارها عرض كردهام كه قدرتهاى استكبارى- یعنى همین قدرتهاى سلطهگر جهانى- كه مرتب روى این كشور و آن كشور دست مىاندازند و دولتها و ملتها را زیر یوغ خودش مىكشانند، عمدهى كارشان از ترساندن مىگذرد. قدرت واقعیشان آن قدر نیست كه بر زبان مىآورند.
بدیهى است این همه كه اینها با این انقلاب و با این كشور بدند، اگر قدرت داشتند، تاكنون این انقلاب اینطور رشد نمىكرد و اینگونه نمىماند.
بیانات در دیدار كارگزاران حج 26/11/1378
مثل مدرس...در زمانهاى گذشته، بسیارى از رجال دولتى و نمایندگان مجلس شوراى ملى در دو، سه دورهى اول كه واقعاً نماینده بودند و به وسیلهى مردم انتخاب مىشدند- و این، قبل از زمانى بود كه رضاشاه، دست روى مجلس گذاشت- با دادن امتیازات به بیگانگان، مخالف بودند.
شخصیتهاى وطندوست و ملى واقعى، حاضر نبودند امتیازات بدهند. اما در عینحال، جرأت مخالفت هم نداشتند. چرا جرأت نداشتند؟ چون مردم پشت سرشان نبودند و در واقع وجههى مردمى نداشتند.
تا یك نخستوزیر مىآمد كلمهاى بگوید كه بوى اصطكاك با منافع خارجیها را داشته باشد، از كار بركنارش مىكردند. تا یك رجل دولتى مىآمد قیافهاى بگیرد و حرفى بزند كه بوى اعتراض به امتیازات خارجى بدهد، فوراً از قدرت ساقطش مىكردند و به دنبال كارش مىرفت!
اگر كسى هم مثل مرحوم مدرس رضوان الله علیه، سرسخت بود، كتكش مىزدند، محبوسش مىكردند، تبعیدش مىكردند و بعد هم به دست قلدرى مثل رضاخان، با دهان روزه، در ماه رمضان، شهیدش مىكردند.
رجالى كه جرأت و ایمان مدرس را نداشتند، تا یك كلمه حرف مىزدند، با چشم غرهّاى از طرف اربابان خارجى مواجه مىشدند و فوراً سكوت مىكردند. لذا امتیازات خارجیها در ایران، روزبهروز بیشتر شد.
بیانات در خطبههاى نماز جمعه 14/11/1373
مدرس مجلس را مردمی كردقریب به بیست سال قبل از دوران پنجاه ساله هم، در این كشور، مشروطیت بود كه مجموعاً، با تعطیلها و انسدادها و به توپبستنها و غیره، تقریباً در حدود چهار دوره، مجلس شوراى ملى درست شده در اول مشروطیت، كار كرد.
تاریخ آن مجالس، بسیار عبرتآور است و واقعاً یكایك ملت ایران، براى اینكه بدانند جمهورى اسلامى و انقلاب اسلامى به این كشور و این ملت چه داده است، باید آن گذشته را بخوانند. تا ندانیم چگونه بودهایم، نخواهیم دانست كه امروز چه در اختیار داریم.
در آن چند سال اولیه، تا وقتى كه هنوز مجلس، آن مجلس تحت نفوذ سلطان و سردار و دولت و سلطنه و سفارتخانهى خارجى نبود، مجلسى بود كه با وجود ابتدایى بودن، تأثیر خود را در اوضاع كشور مىگذاشت. هرجا كه اندكى نشانهى سلطهى خارجى بود، آن مجلس، با قدرت تمام مىایستاد. اولتیماتوم روس بود، مجلس ایستاد.
استقراض از خارجیها بود، مجلس ایستاد. قرار داد وثوقالدوله بود، مجلس ایستاد. امثال مدرسها در آن مجلس، كم و بیش بودند. آنهایى هم كه گذشت زمان نشان داد نمىتوانند همیشه مدرس باقى بمانند و مثل مدرس باشند، در سایهى حضور مردان مستقل با ایمانى از قبیل مدرس، خیابانى و امثال آنها، یك حالت واقعى مردمى به آن مجلس دادند.
بیانات در جمع نمایندگان مجلس شوراى اسلامى 11/03/1373
انتهاي پيام/