به گزارش سرويس بين‌الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از استاپ وار، رژیم صهیونیستی خود را متعهد به روند "مذاکرات صلح" نشان می دهد و این گونه وانمود می سازد که حماس از این مسئله ممانعت بعمل آورده است. با این حال این تل آویو است که بطور مداوم به ساخت شهرکهای یهودی در کرانه غربی ادامه داده است. حقیقت آنست که روند صلحی وجود ندارد. این دروغی ساختگی از سوی آمریکا و رژیم صهیونیستی است. طرح مسئله مذاکرات مثلا صلح، پوششی از سوی صهیونیست ها برای ادامه غارت و تعرض به فلسطینیان است. 

اقداماتی همچون تجاوز به غزه حقیقتا جزو اهداف استراتژیک بلند مدت رژیم صهیونیستی قرار دارد. صهیونیست ها می خواهند مطمئن شوند که اولین کسانی خواهند بود که منابع کلیدی فلسطینیان را استثمار خواهند کرد. در واقع، تجاوزات رژیم صهیونیستی مسئله ای منحرف کننده است. هدف اصلی آنان ایجاد "اسرائیلی بزرگتر" و توسعه طلبی به همان شیوه ای است که نخستین بار از سوی انگلیسی ها در قبال فلسطینیان انجام شد.
صهیونیست ها در صدد بودند تا با آغاز تجاوز به غزه، آن را "دفاع از خود" نشان دهند و اقدامات شان را توجیه کنند.

رژیم صهیونیستی همواره سعی کرده تا از فلسطینیان تصویر یک "دیو" و "همسایه ای بد" را ترسیم نماید. با این حال حقیقت مسئله آنست که 40 درصد از مردم ساکن غزه مهاجرانی هستند که اغلب در اردوگاههای مهاجران سکونت دارند و خانواده هایشان نیز پس از سال 1948 مجبور به مهاجرت شده بودند. آنان بدنبال اقدام نژادپرستانه صهیونیست ها پس از سال 1948 و تشکیل آن رژیم از سرزمین های اشغالی به بیرون رانده شدند. صهیونیست ها اکنون در خانه ها و مزارعی زندگی می کنند که از فلسطینیان غصب کرده اند و در قبال آن نیز هیچ گونه غرامتی پرداخت نکرده اند. خودداری رژیم صهیونیستی از پرداخت غرامت در طول 6 دهه، تخطی آشکار از قوانین حقوق بین الملل بوده است.  

صهیونیست ها و استعمارگران آمریکائی چهره غزه را بعنوان یک دولت  "بیگانه" و "متخاصم" ترسیم کرده اند که وارد جنگ با رژیم صهیونیستی شده است. در حالیکه واقعیت امر آنست که غزه باریکه ای کوچک با جمعیت 1.7 میلیون نفری است که از سوی نظامیان صهیونیست محاصره شده است (و برخی اوقات نیز نیروهای بین المللی و سازمان ملل در آنجا حضور دارند) صهیونیست ها اجازه استفاده از بندرگاه و فرودگاه را به مردم غزه نداده اند. آنان همچنین مسیر صادرات غزه را نیز مسدود کرده اند. فلسطنیان در سه یخش عمده غزه نمی توانند فعالیت کنند زیرا تحت کنترل نظامی رژیم صهیونیستی قرار گرفته است. نوع اداره این مناطق از سوی رژیم صهیونیستی مغایر با مفاد مصوب کنوانسیون لاهه در سال 1907 و کنوانسیون ژنو در سال 1949 در مورد نوع رفتار با جمعیت سرزمین اشغال شده از طریق نیروهای اشغالگر می باشد.  بمباران مشخص نشده و کشتار مردم عادی از سوی اشغالگران خود نقض آشکار حقوق بین الملل و اقدامی غیر قانونی است.  

صهیونیست ها سعی نموده اند تا خود را بعنوان قربانیان بی گناه خشم فلسطینیان غزه جلوه دهند. با این حال، واقعیت آنست که این رژیم صهیونیستی است که بزرگترین مجازات کیفری را بر فلسطینیان تحمیل نموده که در تاریخ کم سابقه بوده است. مردم غزه برای سالهای طولانی از سوی صهیونیست ها تحت محاصره غیر قانونی قرار داشته اند و امکان دسترسی آنان به مواد غذایی کاهش یافته است. امری که رژیم صهیونیستی بطور هدفمند آن را دنبال می کند و خواهان به شهادت رسیدن فلسطینیان بوده است. تحریم غذایی تحمیلی بر مردم غزه آنچنان است که در حدود 5 درصد از کودکان غزه ای با سوء تغذیه و کاهش رشد مواجه اند. طبق گزارشات نهادهای درمانی فلسطینی، آنمی (کم خونی) در غزه در حال گسترش بوده است و حدود دو سوم کودکان فلسطینی، 6.85 درصد از کودکان مقطع ابتدایی و بیش از یک سوم از زنان باردار به آن مبتلا شده اند. براستی اگر قدرتی خارجی رژیم صهیونیستی را محاصره کرده بود و برای مثال بندر حیفاء و فرودگاه تل آویو را نابود می کرد و از صادرات محصولات صهیونیستی به خارج ممانعت بعمل می آورد عکس العمل آنان چه بود؟ آیا همان کاری را نمی کردند که فلسطینیان انجام می دهند؟  

رژیم صهیونیستی تجاوز خود به غزه را با بهانه "دفاع از خود" توجیه می کند. با وجود آنکه رژیم صهیونیستی 5.7 میلیون جمعیت دارد و دارای تانک، بالگرد، توپخانه و جنگنده های های "اف-16" و "اف-18" و 400 موشک حامل کلاهک های هسته ای می باشد.

صهیونیست این بهانه را مطرح می سازند که در معرض حملات دائمی قرار دارند. اما در واقع، این احمد الجعبری فرمانده حماس بود که ابتدا در اوایل هفته گذشته بوسیله نیروهای صهیونیستی به شهادت رسید در نتیجه طرح موضوع مذاکرات صلح از سوی رژیم صهیونیستی فریبی بیش نیست و تضمینی برای تحقق واقعی آن وجود ندارد. 

علیرغم آنکه رسانه های آمریکائی از حزب "لیکود" رژیم صهیونیستی تمجید بعمل می آورند، افکار عمومی بین المللی بطور روز افزونی از "تجاوز" کاری های آن رژیم رویگردان می شوند. تحریم ها و قطع رابطه کشورها با رژیم صهیونیستی در آینده ادامه خواهد یافت؛ امری که شکستی بزرگ برای رژیم صهیونیستی خواهد بود.