کاروانیان با بی شرمی لشکریان یزید وارد کاخ ابن زیاد شدند، وی در کاخ خود نشست و دستور داد سر مطهر امام حسین(ع) را در برابرش گذاشتند، آنگاه زنان و کودکان آن حضرت را به همراه امام سجاد(ع) در حالی که به طناب بسته بودند، وارد مجلس نموده، در برابر تخت آن ملعون ایستاده نگاه داشتند و این در حالی بود که درباریان آن ملعون به تماشا ایستاده بودند.

اسرای اهل بیت(ع) در زندان کوفه

پس از مجلس شوم ابن زیاد، اهل بیت(ع)را با غل و زنجیر وارد زندان کوفه کردند و خبر شهادت امام حسین(ع) در مدینه و شام پیچید.

ابن زیاد به مدینه و شام نامه نوشت و خبر شهادت امام حسین(ع) را به مثابه پیروزی خود در همه جا منتشر کرد.

شهادت عبدالله بن عفیف

عبدالله بن عفیف بزرگواری از اصحاب امیرالمؤمنین(ع) بود و در جنگ‌های جمل و صفین دو چشم خود را از دست داده بود. لذا مشغول عبادت بود.

او هنگامی که شنید پسر زیاد ملعون به امیرالمؤمنین و امام حسین(ع) نسبت کذب می‌دهد، از میان جمعیت بر خاست وگفت: ساکت باش ای پسر مرجانه، دروغگو تویی و پدر تو که به تو این مقام را داد.

ای دشمن خدا! فرزندان پیامبر(ص) را می‌کشی و در منابر مؤمنین این چنین سخن می‌گویی؟ مأموران خواستند معترض او شوند که با کمک قبیله‌اش به خانه رفت، ولی بعد آمدند و خانه او را محاصره کردند. پس از رشادت‌های او و دخترش دستگیر شد و همان طور که از خدا خواسته بود به دست بدترین خلق یعنی ابن زیاد به شهادت رسید.

انتهای پیام/پ3