علي اكبر زارعيان در گفتگو با خبرنگار حقوقي قضايي باشگاه خبرنگاران، با بيان اينكه جرم شناسي پيشگيري يك علم عملي است، اظهار داشت: جرم‌شناسي پيشگيري به گونه‌اي است كه عملكرد و تأثير نظريه‌ها و نظريه‌پردازي‌هاي مربوطه تنها در مقام عمل و با ارزيابي اثرات واقعي اجراي آن تدابير آشكار مي‌شود.

اين حقوقدان تصريح كرد: پيشگيري منوط به وظيفه يك يا چند نهاد خاص نيست، بلكه تدابير مشخص پيشگيرانه بايد توسط همه نهادهاي جامعه مدني نظير خانواده، مدرسه، نهادهاي مذهبي (مساجد)، شوراهاي شهر و روستاها، سازمان‌هاي غيردولتي، اصناف و اتحاديه‌ها و همه نهادهاي دولتي نظير مجلس قانونگذاري، دادگاه‌ها، پليس، سازمان‌هاي تأمين اجتماعي و شهرداري‌ها اجرا شود.

وي با بيان اينكه اين امر مستلزم تبيين دقيق اصول و تدابير پيشگيرانه با توجه به انواع گوناگون جرم است، افزود: ايجاد روابط صميمانه در خانواده به عنوان كمك به نوجوانان موجب مي‌شود تا بتوانند مشكلات خود را صادقانه با والدين در ميان بگذارند و مجبور نباشند به محيط خارج از خانه پناه ببرند.

زارعيان گفت: مشاهدات روزمره نشان داده‌اند كه كودكان و نوجوانان بزهكار عادات ناپسند خود را از پدر و مادر منحرف خود فرا مي‌گيرند و به عنوان تقليد دست به كارهاي خلاف مي‌زنند.