آدمی آرزوی زندگی در یک سرزمین سبز را دارد و شاید....

به گزارش خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران، دیر زمانی است که انسان در آرزوی زندگی شاد و پر هیاهو به سر می برد. زندگی در میان طبیعت، چشم دوختن به افق یک کوه پر برف، استراحت در ساحلی آرام و شاید....

اما انگار بعد از این مدت طولانی هنوز قواعد داشتن آرزو را یاد نگرفته! شاید هنوز نمی داند که برخی آرزوها فردی نیست بلکه داشتنش برای همه انسان هاست و شاید....

** و شاید آرزوهایمان فراموش شده!

و شاید همین است که جنگل هامان به عنوان یک آرزو سراسر گر گرفته است. جنگل هایی که در مواقع تفریح با دامانی پر مهر به استقبال ما می آیند و آرامش خود را به آدم هایی که خویشتن را فراموش کرده اند هدیه می کنند؛ آدم هایی که در شلوغی این شهر شاید دیگر آرزوی خود را فراموش کرده اند و شاید....

ایران عزیزمان سراسر زیبایی است، گوه، دشت، دریا، جنگلهای سرسبز و همه این ها موهبت الهی است.

اما در این میان انگار همان هایی که قواعد آرزو کردن را یاد نگرفته اند آرزوی دیگران را برباد می دهند.

* 14 هزار آتش سوزی در جنگل های کشور طی مدت 7 سال

خلیل عابدینی، مدیر کل روابط عمومی و امور بین الملل سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری کشور در گردهمایی روابط عمومی منطقه یک منابع طبیعی و آبخیزداری کشور در سمنان با اشاره به کاهش 53 درصدی وقوع حریق در جنگل های کشور گفت: از سال 84 تا کنون 14 هزار فقره آتش سوزی در جنگل های کشور رخ داده است که این میزان سطحی بالغ بر 150 هزار هکتار را شامل می شود.

** فقط یک سوال....!

حال باید گفت که چرا آرزوهای زیبای انسانی سراسر گر گرفته و در آتش بی مبالاتی برخی می سوزد؟

یادداشت: محمد جواد یافتیان

برچسب ها: آرزو ، جنگل ، انسان
اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
آخرین اخبار