راه و رســــــم عاشقــــــی
اگر میتوانید، در آن روز دنبال کار دنیایی نروید؛ چرا که این روز، روز نحسی است که حاجت مؤمن در آن برآورده نمیشود. اگر در این روز حاجتی هم برآورده شود، مبارک نخواهد بود.
به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، وبلاگ هم اندیشی دینی در جدیدترین نوشته خود اورده است:
«عقبه بن قیس» از امام محمد باقر (علیهالسلام) نقل میکند که فرمودند: هر کس که قبر امام حسین (علیهالسلام) را در روز عاشورا زیارت کند و اشک از چشمانش سرازیر شود، در روز قیامت خداوند را در حالی ملاقات میکند که برای او ثواب «دو هزار حج»، «دو هزار عمره» و «دو هزار جنگ در راه خدا» نوشته میشود. ثواب هر حج و عمره و جنگ او، همانند ثواب کسی است که این اعمال را در کنار رسول خدا (صلیاللهعلیهوآله) و ائمهی راشدین (علیهمالسلام) انجام داده باشد.
«عقبه بن قیس» از حضرت میپرسد: کسی که از حرم آن حضرت دور است و نمیتواند او را در این روز زیارت کند، چه باید بکند؟
حضرت فرمودند: در این صورت قبل از اذان ظهر به صحرا و یا مکان مرتفعی در منزل خود رفته و با سلام به آن حضرت اشاره کند. در این حال تا میتواند قاتلین آن حضرت را لعن کند و بعد از آن، دو رکعت نماز به جای آورد و بر آن حضرت، ندبه و گریه کند. همچنین به افرادی که در خانهاش هستند ـ البته اگر از آنها تقیه نمیکند ـ امر کند که آنها نیز این کار را انجام دهند و به خاطر این مصیبت به یکدیگر تعزیت گویند. آنگاه امام (علیهالسلام) فرمودند: «من ضامن هستم که اگر کسی این کار را انجام داد، بر عهدهی خداست که همهی آن ثوابها را به او هم بدهد.»
عقبه بن قیس گفت: «فدای شما شوم! آیا شما ضامن این ثواب هستید برای آنها؟!» امام (علیهالسلام) فرمودند: «من ضامن هستم برای کسی که چنین کاری انجام دهد.»
عقبه بن قیس عرض کرد: «چگونه باید به یکدیگر تعزیت گوییم؟»
حضرت فرمودند، بگویید: «أعظَمَ اللهُ أجُورَنا بِمُصَابِنا بِالحُسَینِ وَ جَعَلَنا وَ إیَّاکُم مِن الطَّالِبینَ بِثارِهِ مَعَ وَلیِّه الإمامَ المَهدیِّ مِن آلِ مُحَمَّد (علیهمالسلام)»
بعد حضرت فرمودند: «اگر میتوانید، در آن روز دنبال کار دنیایی نروید؛ چرا که این روز، روز نحسی است که حاجت مؤمن در آن برآورده نمیشود. اگر در این روز حاجتی هم برآورده شود، مبارک نخواهد بود.»
«صالح بن عقبه» و «سیف بن عَمیره»، هر دو از «علقمه بن محمد الحضرمی» نقل میکنند که علقمه میگوید: به امام باقر(علیهالسلام) عرض کردم دعایی به من بیاموزید که وقتی در روز عاشورا آن حضرت را از نزدیک زیارت کردم آن را بخوانم. دعایی هم به من بیاموزید برای وقتی که قصد دارم آن حضرت را از دور زیارت کنم.
حضرت در اینجا زیارت عاشورای امام حسین (علیهالسلام) را به علقمه تعلیم داده و فرمودند: هر کس چنین کند، کاری انجام داده که ملائکهی خدا در حین زیارت امام حسین(علیهالسلام) انجام میدهند. خداوند در برابر این کار برای تو، «هزار هزار» درجه مینویسد و همانند کسی هستی که با آن حضرت به شهادت رسیده و در درجات آنها شریک میباشی. آنگاه حضرت فرمودند: برای تو ثواب زیارت همهی انبیاء و رسُل و ثواب زیارت همهی کسانی که امام حسین (علیهالسلام) را زیارت کردهاند نوشته میشود.
امام باقر (علیهالسلام) بعد از آن که زیارت عاشورا را به علقمه تعلیم دادند اینگونه فرمودند: «ای علقمه! اگر توانستی با خانوادهات آن حضرت را هر روز زیارت کنی، این کار را انجام بده، که در مقابل، خداوند هم این ثوابها را به تو عنایت خواهد کرد.»
(مصباح المتهجّد و سلاح المتعبّد شیخ طوسی، جلد2، صفحهی772 الی 776)
=================================================
«محمد بن خالد طیالسی» از «سیف بن عمیره» روایت میکند که گفت: با «صفوان بن مهران جمّال» و جماعتی از شیعیان، به سوی نجف رفتیم. وقتی که از زیارت امیرالمؤمنین(علیهالسلام) فارغ شدیم، صفوان روی خود را به سمت حرم امام حسین(علیهالسلام) برگرداند و به ما گفت: آیا مایلید امام حسین(علیهالسلام) را از نزد سر مبارک امیرالمؤمنین(علیهالسلام) زیارت کنید؟
بعد ازآن صفوان گفت: با امام صادق(علیهالسلام) بودم و دیدم که آن حضرت از همین مکان به سوی حرم امام حسین(علیهالسلام) اشاره کرد.
سیف میگوید: سپس صفوان زیارتی را که علقمه از امام باقر (علیهالسلام) در روز عاشورا روایت کرده بود، خواند. آنگاه دو رکعت نماز به جای آورده و به دنبال آن، با امیرالمؤمنین(علیهالسلام) وداع کرد. سپس رو به سوی حرم امام حسین(علیهالسلام) کرده و با آن حضرت هم وداع کرد.
سیف میگوید: از جمله عباراتی که صفوان هنگام وداع خواند این عبارت بود: «یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ یَا مُجِیبَ دَعْوَةِ الْمُضْطَرِّینَ یَا کَاشِفَ کُرَبِ الْمَکْرُوبِینَ یَا غِیَاثَ الْمُسْتَغِیثِینَ وَ یَا صَرِیخَ الْمُسْتَصْرِخِین…»
توجه: در کتب ادعیه، این دعا معروف است به دعای علقمه. در حالی که این دعا، از صفوان است و علقمه چنین دعایی را نقل نکرده است. علقمه اصل زیارت را از امام باقر (علیهالسلام) نقل کرده، و در آن نقلچنین دعایی وجود ندارد.
سیف میگوید: به صفوان گفتم، علقمه چنین دعایی را از امام باقر (علیهالسلام) برای ما روایت نکرد؛ بلکه او فقط دعای زیارت را روایت کرد! صفوان گفت: با آقایم امام صادق (علیهالسلام) بودم که آن حضرت، اینگونه عمل کرد.
بعد امام فرمودند: ای صفوان! این دعا را به خاطر داشته باش و با آن امام حسین (علیهالسلام) را زیارت کن. همانا من از طرف خداوند متعال ضامن هستم برای هر کس که ـ از نزدیک یا دور ـ امام را اینگونه زیارت کند، زیارتش مقبول، سعیش مشکور و سلامش هم به امام برسد. من ضمانت میکنم هر حاجتی به درگاه الهی داشته باشد، برآورده شده و از درگاه خدا هم ناامید برنگردد.
امام صادق (علیهالسلام) در ادامه فرمودند: این زیارت را با همین ضمانت از پدرم و او نیز از پدرش نقل کرد. بعد فرمودند: امام سجاد (علیهالسلام) از پدرش امام حسین (علیهالسلام) و او هم از امیرالمؤمنین (علیهالسلام) و آن حضرت هم از پیامبر اکرم (صلیاللهعلیهوآله) نقل فرمود. آنگاه امام صادق (علیهالسلام) فرمودند: پیامبر اکرم (صلیاللهعلیهوآله) هم با همین ضمانت از جبرئیل (علیهالسلام) نقل فرمودند و جبرئیل هم با همین ضمانت از خدای متعال نقل کرد.
امام صادق (علیهالسلام) در ادامهی کلام خود فرمودند: «خداوند متعال بر خود قسم یاد کرد که اگر کسی حسین (علیهالسلام) را اینگونه زیارت کند، زیارتش قبول و حوائجش برآورده خواهد شد. از درگاه لطف خود ناامیدش نکند و دیدگانش را با برآورده کردن حوائجش، روشن کند…»
سپس امام صادق (علیهالسلام) چنین فرمودند: «ای صفوان! اگر حاجتی داشتی، در هر جا که بودی، امام خود را اینگونه زیارت کن. بعد از آن این دعا را بخوان و از خداوند متعال طلب حاجت کن. اگر چنین کردی خداوند حاجتت را برآورده میکند و وعدهای را که به رسول خود داده، تخلّف نخواهد کرد.»
(مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، جلد2، صفحهی777 الی 782)
«عقبه بن قیس» از امام محمد باقر (علیهالسلام) نقل میکند که فرمودند: هر کس که قبر امام حسین (علیهالسلام) را در روز عاشورا زیارت کند و اشک از چشمانش سرازیر شود، در روز قیامت خداوند را در حالی ملاقات میکند که برای او ثواب «دو هزار حج»، «دو هزار عمره» و «دو هزار جنگ در راه خدا» نوشته میشود. ثواب هر حج و عمره و جنگ او، همانند ثواب کسی است که این اعمال را در کنار رسول خدا (صلیاللهعلیهوآله) و ائمهی راشدین (علیهمالسلام) انجام داده باشد.
«عقبه بن قیس» از حضرت میپرسد: کسی که از حرم آن حضرت دور است و نمیتواند او را در این روز زیارت کند، چه باید بکند؟
حضرت فرمودند: در این صورت قبل از اذان ظهر به صحرا و یا مکان مرتفعی در منزل خود رفته و با سلام به آن حضرت اشاره کند. در این حال تا میتواند قاتلین آن حضرت را لعن کند و بعد از آن، دو رکعت نماز به جای آورد و بر آن حضرت، ندبه و گریه کند. همچنین به افرادی که در خانهاش هستند ـ البته اگر از آنها تقیه نمیکند ـ امر کند که آنها نیز این کار را انجام دهند و به خاطر این مصیبت به یکدیگر تعزیت گویند. آنگاه امام (علیهالسلام) فرمودند: «من ضامن هستم که اگر کسی این کار را انجام داد، بر عهدهی خداست که همهی آن ثوابها را به او هم بدهد.»
عقبه بن قیس گفت: «فدای شما شوم! آیا شما ضامن این ثواب هستید برای آنها؟!» امام (علیهالسلام) فرمودند: «من ضامن هستم برای کسی که چنین کاری انجام دهد.»
عقبه بن قیس عرض کرد: «چگونه باید به یکدیگر تعزیت گوییم؟»
حضرت فرمودند، بگویید: «أعظَمَ اللهُ أجُورَنا بِمُصَابِنا بِالحُسَینِ وَ جَعَلَنا وَ إیَّاکُم مِن الطَّالِبینَ بِثارِهِ مَعَ وَلیِّه الإمامَ المَهدیِّ مِن آلِ مُحَمَّد (علیهمالسلام)»
بعد حضرت فرمودند: «اگر میتوانید، در آن روز دنبال کار دنیایی نروید؛ چرا که این روز، روز نحسی است که حاجت مؤمن در آن برآورده نمیشود. اگر در این روز حاجتی هم برآورده شود، مبارک نخواهد بود.»
«صالح بن عقبه» و «سیف بن عَمیره»، هر دو از «علقمه بن محمد الحضرمی» نقل میکنند که علقمه میگوید: به امام باقر(علیهالسلام) عرض کردم دعایی به من بیاموزید که وقتی در روز عاشورا آن حضرت را از نزدیک زیارت کردم آن را بخوانم. دعایی هم به من بیاموزید برای وقتی که قصد دارم آن حضرت را از دور زیارت کنم.
حضرت در اینجا زیارت عاشورای امام حسین (علیهالسلام) را به علقمه تعلیم داده و فرمودند: هر کس چنین کند، کاری انجام داده که ملائکهی خدا در حین زیارت امام حسین(علیهالسلام) انجام میدهند. خداوند در برابر این کار برای تو، «هزار هزار» درجه مینویسد و همانند کسی هستی که با آن حضرت به شهادت رسیده و در درجات آنها شریک میباشی. آنگاه حضرت فرمودند: برای تو ثواب زیارت همهی انبیاء و رسُل و ثواب زیارت همهی کسانی که امام حسین (علیهالسلام) را زیارت کردهاند نوشته میشود.
امام باقر (علیهالسلام) بعد از آن که زیارت عاشورا را به علقمه تعلیم دادند اینگونه فرمودند: «ای علقمه! اگر توانستی با خانوادهات آن حضرت را هر روز زیارت کنی، این کار را انجام بده، که در مقابل، خداوند هم این ثوابها را به تو عنایت خواهد کرد.»
(مصباح المتهجّد و سلاح المتعبّد شیخ طوسی، جلد2، صفحهی772 الی 776)
=================================================
«محمد بن خالد طیالسی» از «سیف بن عمیره» روایت میکند که گفت: با «صفوان بن مهران جمّال» و جماعتی از شیعیان، به سوی نجف رفتیم. وقتی که از زیارت امیرالمؤمنین(علیهالسلام) فارغ شدیم، صفوان روی خود را به سمت حرم امام حسین(علیهالسلام) برگرداند و به ما گفت: آیا مایلید امام حسین(علیهالسلام) را از نزد سر مبارک امیرالمؤمنین(علیهالسلام) زیارت کنید؟
بعد ازآن صفوان گفت: با امام صادق(علیهالسلام) بودم و دیدم که آن حضرت از همین مکان به سوی حرم امام حسین(علیهالسلام) اشاره کرد.
سیف میگوید: سپس صفوان زیارتی را که علقمه از امام باقر (علیهالسلام) در روز عاشورا روایت کرده بود، خواند. آنگاه دو رکعت نماز به جای آورده و به دنبال آن، با امیرالمؤمنین(علیهالسلام) وداع کرد. سپس رو به سوی حرم امام حسین(علیهالسلام) کرده و با آن حضرت هم وداع کرد.
سیف میگوید: از جمله عباراتی که صفوان هنگام وداع خواند این عبارت بود: «یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ یَا مُجِیبَ دَعْوَةِ الْمُضْطَرِّینَ یَا کَاشِفَ کُرَبِ الْمَکْرُوبِینَ یَا غِیَاثَ الْمُسْتَغِیثِینَ وَ یَا صَرِیخَ الْمُسْتَصْرِخِین…»
توجه: در کتب ادعیه، این دعا معروف است به دعای علقمه. در حالی که این دعا، از صفوان است و علقمه چنین دعایی را نقل نکرده است. علقمه اصل زیارت را از امام باقر (علیهالسلام) نقل کرده، و در آن نقلچنین دعایی وجود ندارد.
سیف میگوید: به صفوان گفتم، علقمه چنین دعایی را از امام باقر (علیهالسلام) برای ما روایت نکرد؛ بلکه او فقط دعای زیارت را روایت کرد! صفوان گفت: با آقایم امام صادق (علیهالسلام) بودم که آن حضرت، اینگونه عمل کرد.
بعد امام فرمودند: ای صفوان! این دعا را به خاطر داشته باش و با آن امام حسین (علیهالسلام) را زیارت کن. همانا من از طرف خداوند متعال ضامن هستم برای هر کس که ـ از نزدیک یا دور ـ امام را اینگونه زیارت کند، زیارتش مقبول، سعیش مشکور و سلامش هم به امام برسد. من ضمانت میکنم هر حاجتی به درگاه الهی داشته باشد، برآورده شده و از درگاه خدا هم ناامید برنگردد.
امام صادق (علیهالسلام) در ادامه فرمودند: این زیارت را با همین ضمانت از پدرم و او نیز از پدرش نقل کرد. بعد فرمودند: امام سجاد (علیهالسلام) از پدرش امام حسین (علیهالسلام) و او هم از امیرالمؤمنین (علیهالسلام) و آن حضرت هم از پیامبر اکرم (صلیاللهعلیهوآله) نقل فرمود. آنگاه امام صادق (علیهالسلام) فرمودند: پیامبر اکرم (صلیاللهعلیهوآله) هم با همین ضمانت از جبرئیل (علیهالسلام) نقل فرمودند و جبرئیل هم با همین ضمانت از خدای متعال نقل کرد.
امام صادق (علیهالسلام) در ادامهی کلام خود فرمودند: «خداوند متعال بر خود قسم یاد کرد که اگر کسی حسین (علیهالسلام) را اینگونه زیارت کند، زیارتش قبول و حوائجش برآورده خواهد شد. از درگاه لطف خود ناامیدش نکند و دیدگانش را با برآورده کردن حوائجش، روشن کند…»
سپس امام صادق (علیهالسلام) چنین فرمودند: «ای صفوان! اگر حاجتی داشتی، در هر جا که بودی، امام خود را اینگونه زیارت کن. بعد از آن این دعا را بخوان و از خداوند متعال طلب حاجت کن. اگر چنین کردی خداوند حاجتت را برآورده میکند و وعدهای را که به رسول خود داده، تخلّف نخواهد کرد.»
(مصباح المتهجد و سلاح المتعبد، جلد2، صفحهی777 الی 782)
