****

باز این چه شورش است که در خلق عالم است؟    *    باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است؟
باز این چه رستخیز عظیم است ، کز زمین    *    بی نفخ صور، خاسته تا عرش اعظم است؟
این صبح تیره، باز دمید از کجا کزو    *    کار جهان و خلق جهان، جمله درهم است؟
گویا طلوع می کند از مغرب، آفتاب    *    کاشوب در تمامی ذرات عالم است.
گرخوانمش قیامت دنیا، بعید نیست    *    این رستخیز عام که نامش، محرم است.
در بارگاه قدس، که جای ملال نیست    *    سرهای قدسیان همه بر، زانوی غم است.
جن و ملک، بر آدمیان نوحه می کنند    *    گویا عزای اشرف اولاد آدم است.
خورشید آسمان و زمین، نور مشرقین    *    پرورده کنار رسول خدا (ص)، حسین (ع).

« ... أَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ الَّذی سَمَحَتْ نَفْسُهُ بِمُهْجَتِهِ ،
أَلسَّلامُ عَلى مَنْ أَطاعَ اللهَ فی سِـرِّهِ وَ عَلانِیَتِهِ ، أَلسَّلامُ عَلى مَنْ جَعَلَ اللهُ الشفآءَ فی تُرْبَتِهِ، أَلسَّلامُ عَلى مَنِ الاِْجابَةُ تَحْتَ قُبَّتِهِ، أَلسَّلامُ عَلى مَنِ الاَْئِمَّةُ مِنْ ذُرِّیَّتِهِ ، أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ خاتَِمِ الاَْ نْبِیآءِ ، أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ سَیِّدِ الاَْوْصِیآءِ ، أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ فاطِمَةَِ الزَّهْرآءِ ، أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ خَدیجَةَ الْکُبْرى، أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ سِدْرَةِ الْمُنْتَهى، أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ جَنَّةِ الْـمَـأْوى، أَلسَّلامُ عَلَى ابْنِ زَمْـزَمَ وَ الصَّـفا، أَلسَّلامُ عَلَى الْمُرَمَّلِ بِالدِّمآءِ، أَلسَّلامُ عَلَى الْمَهْتُوکِ الْخِبآءِ ، أَلسَّلامُ عَلى خامِسِ أَصْحابِ الْکِسْآءِ، أَلسَّلامُ عَلى غَریبِ الْغُرَبآءِ ، أَلسَّلامُ عَلى شَهیدِ الشُّهَدآءِ ، أَلسَّلامُ عَلى قَتیلِ الاَْدْعِیآءِ ، أَلسَّلامُ عَلى ساکِنِ کَرْبَلآءَ ، أَلسَّلامُ عَلى مَنْ بَکَتْهُ مَلائِکَةُ السَّمآءِ، أَلسَّلامُ عَلى مَنْ ذُرِّیَّتُهُ الاَْزْکِیآءُ ، أَلسَّلامُ عَلى یَعْسُوبِ الدّینِ ، أَلسَّلامُ عَلى مَنازِلِ الْبَراهینِ ، أَلسَّلامُ عَلَى الاَْئِمَّةِ السّاداتِ ، أَلسَّلامُ عَلَى الْجُیُوبِ الْمُضَرَّجاتِ ، أَلسَّلامُ عَلَى الشِّفاهِ الذّابِلاتِ ، أَلسَّلامُ عَلَى النُّفُوسِ الْمُصْطَلَماتِ ، أَلسَّلامُ عَلَى الاَْرْواحِ الْمُخْتَلَساتِ ، أَلسَّلامُ عَلَى الاَْجْسادِ الْعارِیاتِ ، أَلسَّلامُ عَلَى الْجُسُومِ الشّاحِباتِ، أَلسَّلامُ عَلَى الدِّمآءِ السّآئِلاتِ ، أَلسَّلامُ عَلَى الاَْعْضآءِ الْمُقَطَّعاتِ، أَلسَّلامُ عَلَى الرُّؤُوسِ الْمُشالاتِ، أَلسَّلامُ عَلَى النِّسْوَةِ الْبارِزاتِ، أَلسَّلامُ عَلى حُجَّةِ رَبِّ الْعالَمینَ، أَلسَّلامُ عَلَیْک َ وَ عَلى ابآئِک َ الطّاهِرینَ، أَلسَّلامُ عَلَیْک َ وَ عَلى أَبْنآئِکَ الْمُسْتَشْهَدینَ، أَلسَّلامُ عَلَیْک َ وَ عَلى ذُرِّیَّتـِک َ النّـاصِرینَ، أَلسَّلامُ عَلَیْک َ وَ عَلَى الْمَلآئِکَةِ الْمُضاجِعینَ، أَلسَّلامُ عَلَى الْقَتیلِ الْمَظْلُومِ، أَلسَّلامُ عَلى أَخیهِ الْمَسْمُومِ ، أَلسَّلامُ عَلى عَلِىّ الْکَبیرِ، أَلسَّلامُ عَلَى الرَّضیـعِ الصَّغیرِ، أَلسَّلامُ عَـلَى الاَْبْدانِ السَّلیبَةِ، أَلسَّلامُ عَلَى الْعِتْرَةِ الْقَریبَةِ، أَلسَّلامُ عَلَى الْمُجَدَّلینَ فِى الْفَلَواتِ، أَلسَّلامُ عَلَى النّازِحینَ عَنِ الاَْوْطانِ، أَلسَّلامُ عَلَى الْمَدْفُونینَ بِلا أَکْفان، أَلسَّلامُ عَلَى الرُّؤُوسِ الْمُفَرَّقَةِ عَنِ الاَْبْدانِ، أَلسَّلامُ عَلَى الْمُحْتَسِبِ الصّابِرِ، أَلسَّلامُ عَلَى الْمَظْلُومِ بِلا ناصِر، أَلسَّلامُ عَلى ساکِنِ التُّرْبَةِ الزّاکِیَةِ، أَلسَّلامُ عَلى صاحِبِ الْقُبَّةِ السّامِیَةِ، أَلسَّلامُ عَلى مَنْ طَهَّرَهُ الْجَلیلُ، أَلسَّلامُ عَلى مَنِ افْتَـخَرَ بِهِ جَبْرَئیلُ، أَلسَّلامُ عَلى مَنْ ناغاهُ فِی الْمَهْدِ میکآئیلُ، أَلسَّلامُ عَلى مَنْ نُکِثَتْ ذِمَّـتُهُ، أَلسَّلامُ عَلى مَنْ هُتِکَتْ حُرْمَتُهُ، أَلسَّلامُ عَلى مَنْ اُریقَ بِالظُّـلْمِ دَمُهُ، أَلسَّلامُ عَلَى الْمُغَسَّلِ بِدَمِ الْجِراحِ، أَلسَّلامُ عَلَى الْمُجَـرَّعِ بِکَأْساتِ الرِّماحِ أَلسَّلامُ عَلَى الْمُضامِ الْمُسْتَباحِ، أَلسَّلامُ عَلَى الْمَنْحُورِ فِى الْوَرى، أَلسَّلامُ عَلى مَنْ دَفَنَهُ أَهْـلُ الْقُرى، أَلسَّلامُ عَلَى الْمَقْطُوعِ الْوَتینِ، أَلسَّلامُ عَلَى الْمُحامی بِلا مُعین، أَلسَّلامُ عَلَى الشَّیْبِ الْخَضیبِ، أَلسَّلامُ عَلَى الْخَدِّ التَّریبِ، أَلسَّلامُ عَلَى الْبَدَنِ السَّلیبِ، أَلسَّلامُ عَلَى الثَّغْرِ الْمَقْرُوعِ بِالْقَضیبِ، أَلسَّلامُ عَلَى الرَّأْسِ الْمَرْفُوعِ، أَلسَّلامُ عَلَى الاَْجْسامِ الْعارِیَةِ فِى الْفَلَواتِ، تَنْهَِشُهَا الذِّئابُ الْعادِیاتُ، وَ تَخْتَلِفُ إِلَیْهَا السِّباعُ الضّـارِیاتُ، أَلسَّلامُ عَلَیْک َیا مَوْلاىَ وَ عَلَى الْمَلآئِکَةِ الْمُرَفْرِفینَ حَوْلَ قُبَّتِکَ، الْحافّینَ بِتُرْبَتِکَ، الطّآئِفینَ بِعَرْصَتِک َ، الْوارِدینَ لِزِیارَتِک َ... »                " فرازی از زیارت شریف ناحیه مقدسه "

*****

ای در منای عشق خدا ، جان فدا ، حسین !          در پیکر مبارزه ، خون خدا ، حسین !

ای پاکتر ز پاکی گلبرگ یاس ها          روی زمین ، ز چهره تو دلگشا ، حسین !

ای معنی تکامل ایمان به فیض عشق          ای عاری از تعارف و چون و چرا ، حسین !

عریان ترین حقیقت معلوم آفتاب           تابان ترین حقیقت صدق و صفا ، حسین !

فارغ ز کامخواهی دل در هوای نفس          غالب به سلطه جویی دیو هوا ، حسین !

انسان، ولی فراتر از انسان خاکزاد          با آیه های نور الهی نما ، حسین !

پاینده در خیال زمان ها و قرن ها          در معبر گذشت زمان ، دیرپا حسین !

در شوره زار تشنه به گلبانگ عاطفت          آواز آب و عاطفه ، گلگون قبا ، حسین !

مطلوب دل ، موافق خاطر ، انیس جان          زنگار غم گرفته دل را جلا ، حسین !

سردار بی مبالغه در عرصه نبرد          سرباز بی مضایقه در کربلا ، حسین !

در جنگ عاشقانه ، پذیرای مرگ سرخ          با ظلم در نبرد به شمشیر لا ، حسین !

نام تو ، عطر سینه خونین لاله هاست          بویت در آستین بهاران رها ، حسین !

*****

السلام علیک یا صاحب الزمان (عج) ! 
اعظم الله اجورکم فی مصائب جدکم الحسین الشهید (ع) :

یا اين دل شكسته ما را صبور كن    *   يا لااقل، به خاطر زينب(س) ظهور كن.
ديگر بتاب از افق مكه ، ماه من    *   اين جاده های شب زده را غرق نور كن.
با ذوالفقار حضرت مولا (ع) بيا و بعد    *    دل های شيعه را پر حس غرور كن.
با كوله بار غربت و اندوه خود بيا    *   از كوچه های سينه زنی مان عبور كن.
آقا ! بيا تو روضه بخوان از برای ما    *   آقا ! بساط گريه ما را تو جور كن.
يا چند صفحه مقتل كرببلا بخوان    *   يا خاطرات عمه خود را مرور كن.
هم از وفای ساقی لب تشنگان(ع) بگو    *   هم يادی از مصيبت سرخ تنور كن.

فرا رسیدن ماه محرم الحرام ؛ ماه پیروزی خون بر شمشیر و
شهادت مظلومانه سرور و سالار شهیدان ؛ حضرت اباعبداله الحسین(ع)
و یاران باوفای ایشان ، بر ساحت مقدس حضرت ولی عصر ( ارواحنا فداه )
و تمامی شیعیان جهان، تسلیت و تعزیت باد.

*****

 حضرت امام رضا (ع) :  " در جاهليت، حرمت اين ماه ( محرم ) نگاه داشته مي شد و در آن نمی جنگيدند، ولي در اين ماه، خون های ما را ريختند و حرمت ما را شكستند و فرزندان و زنان ما را اسير كردند و خيمه ها را آتش زدند و غارت كردند و حرمت پيامبر را درباره ذريه اش رعايت نكردند. "

***

حضرت امام خمینی (ره) : " اين محرم را زنده نگه داريد ؛ ما هر چه داريم از اين محرم است ... محرم و صفر است كه اسلام را زنده نگه داشته است. "

***

مقام معظم رهبری (مدظله) : " همه عاشورايي باشيم تا زمينه اصلاح دنيا و ظهور حضرت مهدی (عج) فراهم شود. "

*****

* ماه محرم الحرام :
     محرم، ماه حزن و اندوه و عزاداری شیعیان در شهادت حضرت امام حسین (ع) است.
     محرم ؛ نخستین ماه ازماه های دوازده گانه قمری و یکی از ماههای حرام ( رجب، ذی القعده، ذی الحجه و محرم ) است که در دوران جاهلیت و نیز در اسلام، جنگ در آن تحریم شده بود.

حوادث و وقایع فراوانی در ماه محرم رخ داده است که حادثه خونین کربلا، تاسوعا و عاشورا و شهادت حضرت امام حسین (ع) و یاران باوفای ایشان و اسارت خاندان امام به کوفه و شام در سال 61 هجری قمری، از مهم ترین وقایع این ماه به شمار می رود. عروج حضرت ادریس به آسمان، استجابت دعای حضرت زکریا (ع)، عبور حضرت موسی (ع) از دریا و غرق شدن فرعونیان در نیل و عذاب اصحاب فیل نیز در ماه محرم رخ داده است.

******

* حضرت امام حسین ( علیه السلام ) :

     حضرت امام حسین (ع) ؛ گوهر تابناك و چراغ درخشانى است كه هماره بر تارك تاریخ درخشیده و خواهد درخشید. طالبان هدایت و انسان‏هاى خسته از ظلم و تبعیض و ذلت و ستیزه، نامردمى و ناجوانمردى را به حق رهنمون ساخته و بیدار نموده است. عنصر جاودانه‏اى كه به یقین رمز ماندگاریش را در الهى بودنش باید جُست. سیره‏ ارجمندش را در قرآن باید نگریست تا به حقیقتش یا شمه‏اى از حقیقتش دست یافت. آن حضرت نه تنها شاگرد مكتب قرآن كه عِدْل و شریك قرآن است از این‏ روست كه در فرازى از زیارتنامه‏ شریفش مى‏خوانیم: « السَّلامُ عَلَیكَ یا شریكَ القُران؛ سلام بر تو اى شریك قرآن. »

     اُنس امام با قرآن به دوران حیات جسمى محدود نمى‏شود بلكه بعد از شهادت نیز ادامه دارد: « منهال بن عمرو » گوید، چون سر مطهّر امام علیه السلام را به دمشق آورده بر نى حمل مى‏كردند، من پیش روى او بودم. شخصى سوره‏ كهف را مى‏خواند تا رسید به آیه‏ شریفه‏ « أَمْ حَسِبْتَ أَنَّ أَصْحَابَ الْكَهْفِ وَ الرَّقِیمِ كَانُواْ مِنْ آیَتِنَا عَجَبًا؛ آیا پنداشتى كه داستان اصحاب كهف و رقیم از آیات شگفت ماست؟! » به خدا سوگند ناگاه آن سر مطهر به سخن آمد و با زبان فصیح فرمود: « شگفت‏تر از اصحاب كهف، واقعه‏ شهادت و بردن من بر نى است.»

******

******

     امام حسین (ع) در طول سفر خود به كربلا، خدا را تنها تكیه گاه مى‏داند، در دومین سخنرانى در روز عاشورا پس از آن‏ كه هر دو سپاه آماده‏ نبرد شدند، خطاب به سربازان عمر سعد فرمود: « سخن مرا بشنوید و عجله نكنید ... بى‏تردید ، سرور من آن خدایى است كه قرآن را فرو فرستاده و همواره دوستدار شایستگان است. »
     آن حضرت (ع) ، در عین صلابت و قاطعیت، رئوف و در عین تهجّد شبانگاهى چون شیر در روز، بر دشمنان مى‏غرّد ، قرآن رهبانیت را نمى‏پذیرد و در عین حال قطع ارتباط با خالق را نیز رد مى‏كند. از یك سو بر جهاد و شهادت، هجرت و امر به معروف و نهى از منكر به عنوان عناصر كلیدى شجاعت و حضور مؤثر در جامعه تأكید مى‏كند و از دیگر سو مؤمنانى را مى‏ستاید كه شب‌ها به نجواى با معبودشان مى‏پردازند.
      امام حسین (ع) انس ویژه‏اى با نماز داشت. از برادرش حضرت اباالفضل العباس (ع) خواست یك شب از امویان مهلت بگیرد تا در آن شب فقط به دعا، نماز، تلاوت قرآن و استغفار و راز و نیاز با خدا بپردازد.

******

* عناوین روزهاي محرم :
     در مراسمات ماه محرم الحرام و بزرگداشت شهدای کربلا، هر روز ( در ۱۲ روز اول ماه ) به یکی از بزرگان ذیل اختصاص یافته است :
1-   روز اول محرم : حضرت مسلم ابن عقيل ( عليه السلام )
2-   روز دوم محرم : ورود کاروان به کربلا ( وروديه )
3-   روز سوم محرم : حضرت رقيه ( عليها السلام )
4-   روز چهارم محرم : حضرت حر و اصحاب( عليهم السلام ) ـ طفلان زينب ( عليهما السلام )
5-   روز پنجم محرم : اصحاب و حضرت عبدالله ابن الحسن ( عليهم السلام )
6-   روز ششم محرم : حضرت قاسم ابن الحسن ( عليه السلام )
7-   روز هفتم محرم : روضه عطش و حضرت علي اصغر( عليه السلام )
8-   روز هشتم محرم : حضرت علي اکبر( عليه السلام )
9-   روز نهم محرم : روز تاسوعا ـ  حضرت ابوالفضل العباس( عليه السلام )
10-  روز دهم محرم : روز عاشورا ـ حضرت ابا عبدالله الحسين ( عليه السلام ) ـ حضرت زينب ( عليها السلام ) و شام غريبان
11-  روز يازدهم محرم : حرکت کاروان اسراء از کربلا
12-  روز دوازدهم محرم : ورود کاروان اسراء به کوفه.

******