به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، وبلاگ قران و عترت در جدیدترین نوشته خود آورده است:

با توجه به بسیاری از آیات قرآن ، روشن می شود که هدف از نزول قرآن ، هدایت وراهنمایی  انسانها به سوی سعادت وکمال بوده است .

بر همین اساس  قرآن در  مرحله  نخست ، همه ی انسانها را به هدایت و بسوی  خداپرستی دعوت می كند . (.. هدی للناس ..)(بقره -185).

 اما چون تنها گروهی اندكی  دعوت قرآن را اجابت می كنند لذا می فرماید: (هذا بَصائِرُ لِلنَّاسِ وَ هُدىً وَ رَحْمَةٌ لِقَوْمٍ یُوقِنُون‏)

این قرآن براى عموم مردم مایه بصیرت بسیار و براى اهل یقین موجب هدایت و رحمت پروردگار است‏.(جاثیه -20).


حال با توجه به اینکه امام معصوم علیه السلام ،  قرآن ناطق است ، پس در زمینه ی هدایت کردن مردم ، باید بین او وقرآن ،  این هماهنگی وارتباط وجود داشته باشد

 که بر اساس حدیث شریف (إنّ‏ الحسین‏ مصباح‏ الهدى‏ و سفینة النجاة) (1) می بینیم  که   امام حسین علیه السلام هدفش  از سفر به کربلا ،   هدایت همه جامعه بوده است  ،  ولذا حضرت  ا ز همان آغاز حركت خود به سوی کربلا ، تنها در اندیشه  هدایت  کردن مردم  بود ه است ، نه به فکر مقام و ریاست و دنیا و... .

حضرت در هر موقعیت و هر مکانی ، با هر وسیله ای  ، مردم را  وبه سوی حیات طیبه و وادی نور ،  هدایت وراهنمایی می کرده است

 اما با این همه ، می بینیم که جز گروهی اندك هدایت آن حضرت را نپذیرفتند و تنها پرهیزكاران و نیكوكاران دعوت قرآن ناطق، حسین علیه السلام را لبیك گفتند .


................................

1 : مدینة معاجز الأئمة الإثنی عشر، ج‏4، ص:52