به گزارش خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران، پژوهشگران در سراسر دنیا بعد از بررسی این فرآیند بر روی افراد مختلف به نظریه هایی رسیده اند که بعضی از آنان تا حد زیادی قابل قبول و پذیرش بوده است و توانسته اند به مسئله ی شگرف و به همان سوال فوق جوابی نسبتا صحیح را بدهند.

عده ای از دانشمندان که از دوران پیشین آن را مطرح کرده بودند بر این باور بودند که این پدیده به علت خارج شدن روح و سفر آن بدون لحاظ هیچ بعد زمانی و مکانی در آینده است که به طور فرض کسی که در خواب فرو رفته باشد این اتفاق برایش به رخدادی از این پدیده تبدیل می گردد.

برخی نیز این واکنش را از تداخل مسائل عاطفی به وقایع مشابه قلمداد می کنند و بر این باورند که مدارهای کوتاهی در مغز ایجاد شده که رویدادی را با کسری از ثانیه زودتر از وارد شدن آن به خود آگاهی فردی به حافظه ی او می فرستند.

گروهی دیگر نیز وقوع این پدیده را زمانی تلقی می کنند که واکنش های الکتریکی در مسیر اعصاب به واسطه ی محرک های آنی کم و زیاد شده و در نتیجه مغز ایجاد نسخه مشابه از پیام را در زمان های متفاوت می کند و در آن لحظه انسان احساس می کند این واقعه قبلا برایش رخ داده است.

یک روانشناس و پروفسور در این رشته در این باره گفت: به هر حال ما به طور اتفاق در این نظریه ها بر این باوریم که آینده پنداری یا همان دژاوو یک غیب گویی و یا آینده نگری نیست بلکه یک بی ترتیبی در حافظه بلندمدت و کوتاه مدت انسانی است که به یادآوری یک تجربه منجر می شود و حتی لازم به ذکر است که این رویداد در افرادی به شکل مزمن وجود دارد.

جالب است بدانید: بعضی از بیماری های روانی و همچنین مصرف مواد مخدر می تواند این پدیده را کاهش و یا افزایش دهد که محققان با بررسی بر روی بسیاری از افراد به این نتیجه رسیده اند حتی آنان بیان داشتند که این رویداد با سن افراد نیز رابطه ی معکوس دارد یعنی هر چه افراد سن بیشتری داشته باشند کمتر با این مسئله مواجه خواهند شد./ف