محمودي در گفتگو با خبرنگار اجتماعي باشگاه خبرنگاران افزود: كسي داراي هوش اخلاقي تعريف مي شود كه از باورهاي اخلاقي محكم و قوي و توانايي عمل كردن به آن ها برخوردار باشد به گونه اي كه فرد به شيوه اي صحيح و محترمانه رفتار كند.
وي در ادامه تصريح كرد: افرادي كه در دوران كودكي به هر دليل هوش اخلاقي كسب نكرده اند در معرض خطرهاي جدي قرار دارند اين افراد به دليل وجدان متزلزل، ضعف در مهار كردن اميال، رشد نيافتگي حساسيت هاي اخلاقي و باورهايي كه به گونه اي نادرست هدايت شده، تا حد زيادي به عقب افتادگي اخلاقي و اجتماعي دچار و در بزرگسالي به شخصيت هاي نابهنجار و ناموفق تبديل مي شوند.
محمودي در ادامه با اشاره به اكتسابي بودن هوش اخلاقي اظهار داشت: مهمترين نكته در مبحث هوش اخلاقي اين است كه اين هوش به طور كامل آموختني و قابل يادگيري است و به هيچ وجه جنبه هاي وراثتي ندارد و تنها از طريق تربيت به كودكان منتقل مي شود.
وي در ادامه تاكيد كرد: بهترين زمان آموزش هوش اخلاقي در فرزندان از دوره نوزادي و تا پايان نوجواني است و تعلل والدين در اين زمينه موجب ضعف بالقوه كودكان در يادگيري فضايل اخلاقي و ايجاد عادات مخرب مي شود.
وي در ادامه افزود: اين توانايي در آينده كودكان مي‌تواند بر تمام جنبه هاي زندگي كنوني آنها و نيز كيفيت روابط، حرفه، خلاقيت و مهارت هاي زندگي زناشويي و فرزند پروري شان اثر بگذارد و نقش آن ها را در تمامي ابعاد زندگي شان تغيير دهد.
محمودي در پايان خاطرنشان كرد: ايجاد ظرفيت هوش اخلاقي در كودكان مي تواند بزرگترين ميراثي باشد كه براي آنها به جاي مي‌گذاريم و چون اين فضايل هميشگي هستند و همه عمر با فرزندان ما مي مانند و از آنجايي كه اين درست همان چيزي است كه در نهايت اعتبار آن ها را در مقام انسان تعيين خواهد كرد مي توان نتيجه گرفت كه پي ريزي پايه و اساس هوش اخلاقي و سعي در ايجاد و حفظ آن اصلي ترين وظيفه هر پدر و مادر است./ز
