افتضاح فوتبال بینالمللی می‌شود؛
مغزهای کوچک زنگ زده و چسبیدهها به صندلی فوتبال
دلیلت بر اینكه تو صانع و خالقی داری چیست؟
هشام بن حكم می گوید ابو شاكر دیصانى ( كه از كفار بوده ) به من گفت كه من سوالی دارم آیا از مولایت و صاحبت (امام صادق علیه السلام ) برای من وقتی می گیری كه سوالم را از او بپرسم
به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، امین نورخدایی در جدیدترین نوشته خود در وبلاگ فضائل اهل بیت آورده است:
هشام بن حكم می گوید ابو شاكر دیصانى ( كه از كفار بوده ) به من گفت كه من سوالی دارم آیا از مولایت و صاحبت (امام صادق علیه السلام ) برای من وقتی می گیری كه سوالم را از او بپرسم چرا كه من از جماعتى از علماء سوالم را پرسیده ام و ولی جوابی قانع كننده به من نداده اند، من گفتم كه آیا می خواهی سوالت را از من بپرسی شاید در نزد من جوابى باشد كه تو آن را بپسندى ابو شاكر گفت من دوست دارم بواسطه این سوال امام صادق علیه السلام را هم ملاقات كنم ؛.....پس برایش از محضر امام وقتی گرفتم و او بر حضرت داخل شد و عرض كرد كه آیا به من اجازه می دهید سوالم را بپرسم ، حضرت به او فرمودند : سؤال كن از هر آنچه كه به فكرت رسیده است ؛ ابو شاكر به حضرت عرض كرد : دلیلتان بر اینكه صانعی دارید چیست ؟ حضرت فرمودند : (من وقتی به خود می نگرم ) نفس خود را چنان میابم كه از یكى از این دو حالت خالى نیست : 1- یا من خودم ، خودم را ساخته ام 2- یا كسی غیر از من ، مرا ساخته است ؛ و بنابر حالت اول دو معنی متصور است : یا من ، خودم را ساخته ام در حالیكه قبل از ساختن ِِِ خودم ، موجود بوده ام یا قبل از ساختن خودم معدوم بوده ام (یعنی نبوده ام ) پس اگر من ، خودم را ساخته باشم و از قبل هم وجود داشته ام ، دیگر چه نیازی داشته ام به اینكه خودم را بوجود بیاورم(چون این اصطلاحا تحصیل حاصل است چیزی كه بوده نیاز به بودن ندارد) و اگر از قبل نبوده ام و معدوم بوده ام تو خوب می دانی ای ابوشاكر كه معدوم چیزى را پدید نمىآورد پس معنایى سوم ثابت شد و آن اینست كه مرا صانعى هست و آن پروردگار عالمیانست پس ابو شاكر برخاست و هیچ جوابی نگفت.
التوحید (للصدوق) ؛ ؛ ص290
متن عربی روایت :
حَدَّثَنَا عَلِیُّ بْنُ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِمْرَانَ الدَّقَّاقُ رَحِمَهُ اللَّهُ قَالَ حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ أَبُو الْحُسَیْنِ الْأَسَدِیُّ قَالَ حَدَّثَنَا الْحُسَیْنُ بْنُ الْمَأْمُونِ الْقُرَشِیُ عَنْ عُمَرَ بْنِ عَبْدِ الْعَزِیزِ عَنْ هِشَامِ بْنِ الْحَكَمِ قَالَ: قَالَ لِی أَبُو شَاكِرٍ الدَّیَصَانِیُّ إِنَّ لِی مَسْأَلَةً تَسْتَأْذِنُ لِی عَلَى صَاحِبِكَ فَإِنِّی قَدْ سَأَلْتُ عَنْهَا جَمَاعَةً مِنَ الْعُلَمَاءِ فَمَا أَجَابُونِی بِجَوَابٍ مُشْبِعٍ فَقُلْتُ هَلْ لَكَ أَنْ تُخْبِرَنِی بِهَا فَلَعَلَّ عِنْدِی جَوَاباً تَرْتَضِیهِ فَقَالَ إِنِّی أُحِبُّ أَنْ أَلْقَى بِهَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع فَاسْتَأْذَنْتُ لَهُ فَدَخَلَ فَقَالَ لَهُ أَ تَأْذَنُ لِی فِی السُّؤَالِ فَقَالَ لَهُ سَلْ عَمَّا بَدَا لَكَ فَقَالَ لَهُ مَا الدَّلِیلُ عَلَى أَنَّ لَكَ صَانِعاً فَقَالَ وَجَدْتُ نَفْسِی لَا تَخْلُو مِنْ إِحْدَى جِهَتَیْنِ إِمَّا أَنْ أَكُونَ صَنَعْتُهَا أَنَا أَوْ صَنَعَهَا غَیْرِی فَإِنْ كُنْتُ صَنَعْتُهَا أَنَا فَلَا أَخْلُو مِنْ أَحَدِ مَعْنَیَیْنِ إِمَّا أَنْ أَكُونَ صَنَعْتُهَا وَ كَانَتْ مَوْجُودَةً أَوْ صَنَعْتُهَا وَ كَانَتْ مَعْدُومَةً فَإِنْ كُنْتُ صَنَعْتُهَا وَ كَانَتْ مَوْجُودَةً فَقَدِ اسْتَغْنَتْ بِوُجُودِهَا عَنْ صَنْعَتِهَا وَ إِنْ كَانَتْ مَعْدُومَةً فَإِنَّكَ تَعْلَمُ أَنَّ الْمَعْدُومَ لَا یُحْدِثُ شَیْئاً فَقَدْ ثَبَتَ الْمَعْنَى الثَّالِثُ أَنَّ لِی صَانِعاً وَ هُوَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِینَ فَقَامَ وَ مَا أَحَارَ جَوَاباً.
