به گزارش خبرنگار آموزش و پرورش باشگاه خبرنگاران، بنا بر اصول مطرح قانون اساسی برخورداری از امکانات آموزشی برای همگان باید یکسان و برابر باشد و این وظیفه دولت است که شرایط تحصیل مطلوب را فراهم کند.
همواره یکی از بارزترین نمونه های محدودیت وجود مدارس کپری بوده است.
مدارسی که استان هرمزگان به عنوان یکی از مناطق محروم کشور بیشترین تعداد این مدارس را شاهد بود.
بشاگرد از مناطق محروم استان هرمزگان است که با شرایط دشوار و صعب العبور در سال های گذشته بیشترین تعداد کپه نشینان و مدارس کپری را در خود جای داده است که  امروزه به همت سازمان نوسازی توسعه و تجهیز مدارس کشور شاهد حذف این مدارس از این منطقه و روستاهای آن هستيم.
در سفر به استان هرمزگان به همراه اصحاب رسانه پیگیر حذف مدارس کپری و شرایط تحصیل دانش آموزان شدیم.
بشاگرد با خاصه بیش از 400 کیلومتر از مرکز استان شرایط دشوار و سختی را برای ساکنان دارد.
با گذر از جاده های این شهرستان شاهد کپرهایی هستیم که مردم این منطقه با کم ترین امکانات و به دور از کم ترین اولویت ها در آن زندگی می کنند.
خانه های کپری خانه هایی که با حصیر بافته شده که بیشترین نماد این مناطق است.
برای رسیدن به این مناطق راه خاکی با پیچ و خم های بسیاری را طی کردیم که شاید دوباره طی کردنش در نظرمان امکان پذیر نباشد.
مرکز بشاگرد شهر سردشت بود شهری که به نسبت روستاهای خود از امکانات بیشتر برخوردار بود.
در آن از خانه های کپری خبری نبود.
شهر سردشت تنها بیمارستان منطقه به نام بقیه الله را دارا بود و در صحبت با اهالی روستاهای اطراف متوجه شدیم که مردم روستاهای سردشت با طی کردن مسیرهای طولانی و صعب العبور تنها به این بیمارستان دسترسی دارند.
در این رابطه رضا مدرسی مدیر کل نوسازی مدارس استان هرمزگان ضمن اشاره به گستردگی منطقه سردشت بیان داشت: تا چند سال گذشته در بشاگرد مشکلات بیشتری دیده می شد که امروزه شاهد تحولات بسیاری در این منطقه هستیم.
وی ادامه داد: این منطقه در سال81 توسط سازمان نوسازی مدارس شناسایی شد که در آن زمان در این منطقه 420 مدرسه را شناسایی کردیم.
وی با بیان این که اولویت اول احداث فضای آموزشی برای منطقه بود افزود:از سال 85 شروع به ساخت فضای آموزشی مورد نیاز در این منطقه کردیم و خوشبختانه امروز شاهد حذف مدارس کپری در این منطقه هستیم.
مدیر کل نوسازی مدارس استان هرمزگان با اشاره به این که اولویت اصلی دانش آموزان بازمانده از تحصیل ابتدایی است گفت: هم اکنون شاهد کمترین بازمانده از تحصیل در منطقه ابتدایی هستیم و خوشبختانه شاهد رغبت دانش آموزان و خانواده ها برای تحصیل در مقاطع بالاتر نیز هستیم.
وی اظهار داشت: در گذشته به دلیل کمبود امکانات دانش آموزان این مناطق پس از گذراندن مقطع ابتدایی و راهنمایی وارد بازار کاری شدند که امروزه شاهد تحصیل این دانش آموزان در مقاطع بالاتر هستیم.
مدارس کپری از استان هرمزگان جمع آوری شد
وی با بیان اینکه مدرسه ای به صورت کپری در این استان وجود ندارد گفت: به دلیل کوچ های این مناطق در مناطقی که در طول 3 سال گذشته و 5 سال آینده روستاها به صورت ساکن وجود داشته باشد سازمان نوسازی مدارس به ساخت فضای آموزشی مبادرت می کند.
وی کوچ این اهالی را بزرگترین مشکل ساخت فضای آموزش در این منطقه دانست و ادامه داد: با توجه به این که مردم این مناطق با مشکلات اقتصادی بسیاری مواجه هستند به دلیل محروم بودن و کمبود وسعشان خواهان احداث هنرستان و دبیرستان های شبانه روزی در این مناطق هستند تا بدین وسیله بخشی از هزینه  های زندگی با توجه به ناتوانی ها به دولت محول شده است.
دبستان 10 کلاسه شهرستان میناب با همت اداره کل نوسازی مدارس استان هرمزگان با نام دبستان شهید صارمی اولین مدرسه ای بود که در این منطقه جلب توجه می کرد .
بعد از آن شاهد دبیرستان 6 کلاسه سردشت بودیم که نمونه ای از مدارس ساخته شده توسط سازمان نوسازی در این مناطق محروم بود.
بعد از عبور از شهر سردشت به سمت روستای درنگ مرو روستایی حرکت کردیم که برای رسیدن به آن مسیری بس دشوار را طی می کردیم مسیری که سراسر از خاک و سنگ تشکیل شده اما با ورود به روستا شاهد مدرسه ای بودیم که در کنار خانه های کپري چشم نوازی می کرد مدرسه ای که دانش آموزان در آن مشغول تحصیل بودند و خوشحالی فراوان را در چشمان این دانش آموزان شاهد بودیم.
* مدرسه راهنمایی 6 کلاسه درنگ مرو
مدرسه 6 کلاسه درنگ مرو مدرسه ای نوساز و تمیز با تمامی امکانات که در کنار خانه های کپری و مشکلات بسیار مردم این مناطق ذوق فراوانی را در دانش آموزان ایجاد کرده بود.
آن چه که بیشتر از همه در این جا ذهن را مشغول می کرد نحوه رساندن مصالح ساختمانی توسط سازمان نوسازی به این مناطق برای ساخت مدارس بود چرا که راه پر از پیچ و خم و صعب العبور دشواری های بسیاری را برای سازندگی داشت اما به همت سازمان نوسازی مدارس شاهد بودیم که بیشترین امکانات این مناطق محروم در مدارس بود و این مدارس نوساز بودند که تا جانی دوباره به این مناطق داده بودند.
مردم روستا خرسند از امکانات جدید فرزندانش برای تحصیل از خشکسالی می نالیدند و کمبود امکانات دیگر.
یکی از دانش آموزان نامش حبیب وطن خواه بود دانش آموز ششم دبستان، برایمان توضیح داد که با وجود تعداد کم دانش آموزان در این منطقه مدرسه ای مجهز داریم که بسیار از وجودش خوشحالیم،
 حبیب برایمان توضیح داد که در این مدرسه به دلیل تعداد کم دانش آموزان کلاس دوم و چهارم در یک کلاس و سوم و پنجم در یک کلاس درس می خوانند و باقی کلاس ها فعلا خالی است.
وی برایمان گفت: که تاکنون از روستاییان خارج نشده و دنیایش همواره همین روستا بوده، در حصیربافی به پدرش کمک می کند و می خواهد تا آخرش درس بخواند نمی دانست آخرش کجاست فقط گفت می خواهد معلم شود و در روستای خود تدریس کند.
حبیب دانش آموزی که امن ترین و بهترین مکان روستاییش را مدرسه اش دانست و می توانستیم لبخند رضایت را در لبانش شاهد باشیم.
* مدرسه خیام با 54 دانش آموز
بعد از گذراز این روستا به روستای دیگری رسیدیم که در کنار مدارس تخریبی گذشته شاهد مدرسه ای نوساز با میز و نیمکت های نو بودیم.
مدرسه ای با 54 دانش آموز دختر و پسر که با ذوق فراوان از درس خواندن خود و آرزوهایشان می گویند.
کبری شیرزاد دانش آموز کلاس پنجم که با ذوق فراوان از مدرسه اش گوید، مدرسه ای که نماد مدارس ساخته شده توسط سازمان نوسازی در این مناطق محروم است و نشان دهنده جمع آوری مدارس تخریبی و کپری است./ل
گزارش از محبوبه مرادي