به گزارش خبرنگار ورزشي باشگاه خبرنگاران؛ در تاريخ مسابقات اتومبيلراني جهان، مسابقاتي برگزار شده که در رديف خطرناک ترين ها جاي دارد که با وجود اينکه خطرات بسياري همچون مرگ براي راننده هاي حرفه اي دارد، بازهم آنها دل به خطر مي زنند.

در اين گزارش قصد داريم به برخي از خطرناک ترين مسابقات اتومبيلراني جهان بپردازيم.

*** مسابقه اتومبيلراني گراند پريکس، ردپاي مرگ

مسير مسابقه اتومبيلراني گراند پريکس آلمان، يکي از خطرناک ترين مسيرهاي مسابقه در جهان بشمار مي رود و براي همين است که اين مسابقه در رديف مرگبارترين مسابقات جهان جاي دارد.

از زمان برگزاري اين مسابقه در سال 1927 مسئولان برگزار کننده گراند پريکس، بارها و بارها مسير مسابقه را از نو طراحي کردند، اما با اين حال نتوانستند مانع مرگ و مير در اين مسابقه شوند.

در گراند پريکس تاکنون نزديک به 25 راننده جان خود را از دست داده اند که 5 نفر از آنها راننده فرمول يک بودند. جکي استوارت از راننده هاي معروف، اين مسابقه را در رديف خطرناک ترين مسابقه جهان دسته بندي کرده است.

***مسابقه اتومبيلراني پاريس به مادريد

مسابقه اتومبيلراني پاريس به مادريد سال 1903 يکي از خطرناک ترين مسابقات در تاريخ اتومبيلراني به شمار مي رود. صبح 24 مي 1903، شرکت کنندگان در اين مسابقه کار خود را آغاز کردند. آنها مي بايست از چند شهر مي گذشتند و طبق برآوردها اولين اتومبيل مي بايست نزديکي هاي ظهر به شهر بوردوي فرانسه مي رسيد.

مردم زيادي براي تماشاي اين مسابقه به خيابان ها آمده بودند و سربازها وظيفه داشتند جمعيت را از مسير خودروهاي مسابقه، دور کنند.

به نظر مي رسيد که تماشاچي هاي اين مسابقه به هيچ عنوان متوجه نبودند که ممکن است هر لحظه با اتومبيلي که با سرعت در حال حرکت است، تصادف کنند و ناگهان به ميان جاده مي پريدند.

به دليل همين بي توجهي ها، اين مسابقه کشته هاي بسياري برجا گذاشت و چندين راننده جان خود را از دست دادند. از اين رو، پس از اولين سال برگزاري اسپانيا برگزاري آن را براي هميشه لغو کرد.

*** جايي براي اعتبار

مسابقات اتومبيلراني گراند پريکس موناکو، يکي از مرگبارترين مسابقات رانندگي سالانه به شمار مي رود. اين مسابقه از سال 1929 هرسال در موناکو برگزار مي شود و نام ديگر آن "جايي خاص براي افتخار و اعتبار" است.

تا پيش از سال 1929، مسير مسابقه گراند پريکس در حومه هاي شهر بود، تا اينکه بالاخره مسير اين مسابقه به خيابان هاي مونت کارلو پايتخت موناکو کشيده شد و شرکت کنندگان براي پيروزي بايد از خيابان هاي پهن، باريک و تونل مي گذشتند.

در نخستين دوره هاي برگزاري اين گراند پريکس، خوردوي بوگاتي هميشه فاتح ميدان بود، تا اينکه در دهه 1930، "آلفار رومئو" گوي سبقت را ربود.

در ميان راننده هاي اين مسابقات، "تايرتون سينا"، تاکنون شش بار برنده شده که از سال 1989 تا 1993 به طور متوالي فتح ميدان مسابقه گراند پريکس در موناکو بوده است.

اولين سانحه در سال 1967 يعني اولين سال هاي برپايي اين مسابقات رخ داد، در آن سال راننده اي که دچار حادثه شد، در همان مسير مسابقه جان خود را از دست داد و پس از آن افراد زيادي در اين گذرگاه مرگ جان خود را از دست دادند.

*** لومانس تلاش 24 ساعته

لومانس يکي از مسابقات معتبر و قديمي اتومبيلراني است که از سال 1932 تاکنون، هرسال برگزار مي شود.

اين مسابقه بيشتر براي آزمون کارايي و درصد ايمني خودروهاي مختلف در لومانس فرانسه صورت مي گيرد و هرساله اتومبيل هاي بسياري از کارخانه هاي مشهور خودروسازي جهان در آن شرکت مي کنند که البته اين مسابقه جايي براي رقابت راننده هاي مشهور و حرفه اي جهان نيز به شمار مي رود.

نکته قابل توجه درباره لومانس 24 ساعته اين است که علاوه بر مسابقات کلاسيک، مسابقه جديدي هم انجام مي شود که در آن رانندگان خودرو مي بايست پاي يک ديدار به صف بايستند و با حرکت پرچم به طرف خودروهاي خود بدوند و بدون اينکه راننده کمکي داشته باشد، به راه خود تا پايان خط با تمام سرعت گاز بدهند.

هرچند چنين شروعي بسيار پرهيجان به نظر مي رسيد، اما از آنجا که رانندگان براي حرکت سريع، کمربندهاي ايمني خود را نمي بستند، طولي نکشيد که ديگر اين مسابقه برگزار نشد.

اکنون خودروهايي که در لومانس 24 ساعته شرکت مي کنند، مي بايست براي برنده شدن مسافت 5 هزار کيلومتري را طي کنند، اين تقريبا 18 برابر مسافت گراند پريکس فرمول يک است.

*** مسابقات داکار

مسابقات داکار يکي ديگر از خطرناک ترين مسابقات در تاريخ اتومبيلراني جهان بشمار مي رود، خط شروع اين مسابقه پاريس است و راننده ها تا رسيدن به خط پايان نه تنها مي بايست از قاره اروپا گذر کنند، بلکه بايد به آفريقا بروند و پس از عبور از داکار، پايتخت کشور سنگال در غرب آفريقا، از اين قاره نير عبور کنند. نکته بسيار جالب درباره مسابقه داکار اين است که راننده ها اجازه دارند از هر نوع خودرويي استفاده کنند تا به خط پايان برسند.

اين مسابقه نه تنها تاکنون 49 کشته برجاي گذاشته است، بلکه خسارت زيادي به جاده ها وارد کرده و حتي گاهي اوقات پياده روي هاي مسي هم از دست خودروهاي اين مسابقه درامان نبوده اند.

*** ايندي 804، ساده اما کشنده

مسابقات اينديانا پوليس که همه آن را با نام ايندي پوليس 804 کيلومتر مي شناسند، از سال 1911 آغاز شد و اين مسابقه تاکنون خصوصا در پايان ماه مي هرسال برگزار مي شود.

ايندي 804 يکي از مهمترين مسابقات اتومبيلراني سرعت بشمار مي رود که گاهي اوقات سرعت خودروهاي در مسير آن به 320 کيلومتر در ساعت مي رسد.

اولين برنده اين مسابقه "ري هارون" نام داشت که سوار بر خودروي دمارمون مدل 32 با طي مسافت 804 کيلومتر به خط پايان رسيد و ديگر راننده ها از اين پيروزي بسيار شگفت زده شدند، زيرا هارون تمام مسير مسابقه را بدون اينکه اجازه دهد مکانيک ها خودرواش را چک کنند، به راه خود ادامه داد.

جايزه اين مسابقه در سال 1912، مبلغ 50 هزار دلار بود و همين باعث شد تا راننده هاي با مليت هاي مختلف از سراسر دنيا به ايندي 804 علاقه مند شوند و طولي نکشيد که خودروهاي اروپايي نظير فيات و پژو نيز در اين مسابقه ديده شدند.

بعد از دو جنگ جهاني، به نظر مي رسيد که مسير مسابقات اينديانا ديگر براي مسابقه دادن مناسب نيست و جاده آن نياز به تعمير داشت.

در اين زمان "توني هاسمان" يکي از بنيانگذاران ايندي 804 دست به کار شد و مسير مسابقه را تعمير کرد و به اين ترتيب پس از پايان جنگ جهاني دوم اين مسابقات بار ديگر از سر گرفته شد و تا امروز ادامه دارد.

*** باجا 1000، تله هاي مرگبار

باجا 1000 مسابقه اي است که ماه نوامبر هرسال در "باجاي کاليفرنيا" در شمال غرب مکزيک برگزار مي شود.

باجا 1000 از جمله مسابقاتي است که در صحرا برگزار مي شود. در باجا 1000 هر وسيله نقليه اي که فکرش را بکنيد، از موتور گرفته تا ماشين هاي رالي و خودروهايي که به آنها "همه جا رو" مي گويند، با يکديگر مسابقه مي دهند.

باجا 1000 از اين جهت در ليست مسابقات خطرناک جاي دارد که راننده هاي شرکت کننده به هر وسيله اي که شده، مي بايست خود را به پايان خط برسانند.

باور کردني نيست که گاهي اوقات راننده ها براي اينکه بتوانند از حريف خود جلو بزنند. در مسير ديگر خودروها، تله هايي مانند گودال، سيل مصنوعي يا موانع ديگر کار مي گذارند تا خودروهاي حريف از حرکت باز بمانند.

در نتيجه اتومبيل يا موتوري که با سرعت در حال حرکت است، به داخل اين تله هاي مرگبار و خطرناک مي افتد.

هرچند در کارگذاشتن اين تله ها سعي مي شود که به راننده اي آسيب نرسيد، اما گاهي اوقات باعث مرگ راننده مي شود.

حتي گاهي اوقات تماشاچي ها نيز دست به چنين کار خطرناکي مي زنند که در اين حالت اگر راننده اي از وجود مانع باخبر شود، با سيستم ارتباط راديويي که دارد، ديگر راننده ها را از اين موضوع مطلع مي کند.

*** وقتي چشم ها بسته مي شود

جايزه توريست يکي از خطرناک ترين و مرگبارترين مسابقات موتورسواري جهان است.

اين مسابقه از سال 1907 برگزار شد و تاکنون بيش از 200 موتورسوار جان خود را براي گرفتن اين جايزه از دست داده اند.

جزيره انگليسي "من" داراي جاده هاي پرشيب و صخره اي است و مسير مسابقه هم از همين جاده صخره اي خطرناک است.

به طور ميانگين سالانه دو راننده در اين مسابقه دچار حادثه اي وحشتناک مي شوند.

***مسابقه ويراژ روي ديوار مرگ

مسابقه ديوار مرگ در دوران اوج برگزاري اش، يکي از خطرناک ترين مسابقات زمان خود به شمار مي رفت. مسابقه ديوار مرگ همانطور که از نامش پيداست، در يک محوطه استوانه اي شکل به قطر 6 تا 11 متر با ديوارهايي بلند از چوب سفت و محکم برگزار مي شود. داخل اين محوطه، موتورسوارها يا راننده اتومبيل هاي کوچک به طور عمودي مي بايست از ديوار بالا روند و نمايش اجرا کنند.

سرعت اين راننده ها معمولا بالاي 130 کيلومتر در ساعت است و گاهي اوقات حادثه هاي مرگباري در اين نمايش ها رخ مي دهد که منجر به کشته يا زخمي شدن راننده ها و تماشاچي ها مي شود.

به عنوان مثال ادي هانتا از راننده هاي بدلکار ديوار مرگ، يک بار کنترل خود را از دست داد و با سرعت زياد به حصارهاي ايمني بالاي محوطه برخورد کرد.

هانتا جراحات عميقي برداشت و چهار نفر از تماشاچي ها جان خود را از دست دادند.

براي همين حادثه مرگبار است که به اين مسابقه "منزلگاه مرگ" هم مي گويند./آق