در سال 1937، یک پیرمرد آلمانی می توانست به 60 زبان زنده دنیا بخواند و بنویسد. زبان‌ها چینی، عربی، مجارستانی، عبری، یونانی، دانویی، فارسی، روسی صحبت کند و این‌ها علاوه بر زبان‌های رایج دنیا یعنی: انگلیسی، فرانسوی و آلمانی بود.

در آن زمان این پیرمرد آلمانی را که «لوئی هارالد شوتز» نام داشت دکتر و استاد زبان خطاب می‌کردند. این پیرمرد زبان‌دان در گفتگویی که در آن سال با رسانه‌ها آلمانی انجام داده بود، از ندانستن معنی یک کلمه آلمانی ابراز افسردگی و ناراحتی کرده بود. این پیرمرد آلمانی می‌گفت: چند روز قبل بر حسب تصادف به‌یک کلمه آلمانی برخورد کردم و هرچه سعی نمودم معنی آن کلمه را نفهمیدم و دانستم هنوز نمی‌توانم درست آلمانی صحبت کنم.

هارالدشوتز در کتابخانه خود 1400 جلد کتاب داشته است.