به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران، و به نقل از وبلاگ عليرضا بازارگان در بیست سال اخیر، حدود نود پنج درصد (95%) ساختمان های قدیمی مکه و مدینه تخریب شده اند. ساختمان هایی که بیش هزار سال ایستاده بوده -و بسیاری از آن ها دریچه هایی به تاریخ و شرایط رشد و نمو سال های ابتدایی اسلام بودند- با خاک یکسان شده و به جای آن ها هتل ها، مراکز خرید و ساختمان های مدرن بنا شده اند.
خانه ای که پیامبر در آن به دنیا آمد، بعد از نابودی به یک کتابخانه تبدیل شده است.
خانه ای که در آن حضرت خدیجه زندگی می کرد، اکنون دستشویی عمومی است.
از هفت مسجدی که پس از پیروزی مسلمانان در نبرد خندق ساخته شده است، فقط دو عدد باقی مانده است. امسال نیز پس از موسم حج و خروج حجاج از عربستان، مسجدی که در آن حضرت محمد (ص) اولین نماز عید را خواند در لیست ساختمان هایی است که خراب خواهد شد.
در کشورهای دیگر دنیا آثار باستانی و تاریخی از با ارزش ترین سرمایه های یک ملت به حساب می آیند. در بیست سال اخیر -یعنی در دوره ای که اکثر تاریخ اسلام در مکه و مدینه به دست وهابی نابود شده است- دو هزار ساختمان تاریخی در لندن نجات داده شده اند. در بوئنوس آیرس آرژانتین هر ساختمانی بیش از هفتاد سال سن داشته باشد از تخریب در امان است. حتی کشورهای آفریقایی هم در صدد حفظ تاریخ خود هستند.
ساختمان ها تاریخی و بافت شهرهای قدیمی دریچه ای به سوی درک هویت تاریخی یک ملت است. یکی از برتری های بسیار مهم تاریخی اسلام نسبت به دیگر آیین ها وجود آثار باستانی و تاریخی از سالیان نخست پیدایش و گسترش دین است. دین های دیگر به ندرت می توانند به یک ساختمان به عنوان بنایی اشاره کنند که از روزهای ابتدایی دینشان وجود داشته است. قدیمی ترین کلیسا در دنیا که به طرز شگفت آوری از آن نگهداری می شود بیش از دویست سال پس از مسیح ساخته شده است. حضرت مسیح حتی از قاره ای که این کلیسا در آن ساخته شده است عبور نکرده است، ولی مسیحیان به خوبی درک می کنند این گونه بناها به سان اثر انگشت دین آن هاست. این در حالی است که آل سعود در حال تخریب ساختمان هایی هستند که با گوشت و پوست تاریخ اسلام تنیده است مهمترین اتفاقات زندگی پیامبر عزیز در آن ها اتفاق افتاده است. اقدامات خاندان سعود شاید چیزی کمتر از اقدامات اسرائیل در تخریت تعمدی آثار باستانی مسلمانان نداشته باشد.
اینکه مسلمانان جهان ریشه کن شدن آثار باستانی دین خود را نادیده می گیرند حیرت آور است. مسئولین وهابی عربستان تیشه به ریشه ی تاریخ اسلام می زنند و مسلمانان در سکوت نظاره گرند. آیا این گناه بزرگی نیست؟
این فاجعه یک اختلاف شیعه و سنی نیست. آل سعود به مرقد ابوبکر و عمر و عمثان هم رحم نکرده است. این واقعه، یک نبرد همه جانبه علیه تاریخ است. گویی برای مسئولین عربستان هیچ تفاوتی نمی کند اگر بنایی از روزهای آغازین اسلام برای مشاهده ی آیندگان وجود نداشته باشد. ساختمان هایی که هر خشت از آن ها عزیزترین لحظات تاریخ بشریت را در خود جای داده اند، به آسانی در هم کوبیده می شوند.
تخریب بناهای بودایی توسط طالبان در زمانی نه چندان دور به سراسر دنیا مخابره شد و فریاد خشم دنیا را در آورد. حال که سال هاست بولدزرهای مکه در حال فعالیت اند و خانه ای که در آن پیامبر وحی را دریافت کرد نیز نابود شده است، آیا کسی هست که برایش مهم باشد؟