نشست بررسي جايگاه رسانه در سينماي ايران؛
علي معلم:سينماي حال حاضر از حقايق حرف نمي‌زند/ فريدون جيراني: رسانه ها فيلم ها را سياسي كردند
سينماي حال حاضر از حقايق حرف نمي‌زند در صورت بازگويي، مجامع زير سوال مي‌روند.
به گزارش خبرنگار حوزه سينما باشگاه خبرنگاران نشست بررسي جايگاه رسانه در سينماي ايران با حضور فريدون جيراني كارگردان، علي معلم تهيه كننده و منتقد، امير قادري منتقد سينما و ابوالحسن داودي مدير مسئول و صاحب امتياز روزنامه باني فيلم عصر روز گذشته در فرهنگسراي رسانه برگزار شد.
در ابتداي نشست علي معلم تهيه كننده و منتقد سينما، در اين جلسه در خصوص جايگاه رسانه در ميان مردم و سينما گفت: بعد از انقلاب نشريات وقايع بسيار اما غيرقابل فهمي را براي مخاطب مي‌نوشتند در اين دوران نشريات اندكي در باب سينما به چشم مي‌خورد.
وي ادامه داد: سيستم مديريتي و نحوه‌ي برخورد با سينما بسيار كنترل شده بود اما در ادامه با ايجاد تغييراتي و همچنين استفاه از تفكرات جديد فضاي بازتري به وجود آمد.
معلم ضمن اشاره به شكسته شدن رسانه مكتوب افزود: در دهه 70 با تحليل تند جشنواره ها و نقد مديريت سينمايي و همچنين گزارش هاي فيلم، فضاي رسانه اي مكتوب را شكست و مطابق با جامعه امروز عمل كرد.
معلم اظهار داشت: با توجه به توليدات اندك سينماي ايران از نظر حجم توليدات در رده‌ي يازدهم قرار داد در صورتي كه به لحاظ رسانه در مرتبه چهارم قرار دارد و اين پيشرفت به ادبيات رسانه برمي‌گردد.
وي در ادامه عنوان كرد: سينما مفهوم تمام محصولات سمعي و بصري است كه با تمام كمبودهايش همچنان جزء گفتمان هاي اصلي جامعه به شمار مي آيد.
معلم ضمن اشاره به بي اهميت بودن برخي از تيترهاي يك رسانه و خبرگزاري ها تاكيد كرد: چرا بايد فيلم "يك خانواده محترم" كه هيچ كس در ايران نديده است تيتر يك رسانه ها قرار بگيرد و همچنين فيلمي كه هنوز ساخته نشده است بايد فضاي مجازي را پر كند.
وي ادامه داد: اما هيچ يك از رسانه ها به بودجه 34 ميلياردي كه معادل يك برج در پاسداران است نمي‌پردازند.
معلم بيان كرد: سينما به گفتمان اصلي جامعه تبديل شده اما هنوز فيلم به اندازه كافي نساخته است و حتي جشنواره ها نمود آشكاري از رفتارهاي حزبي به شمار مي‌آيد.
وي در ادامه صحبتهايش به برنامه "هفت" اشاره و تصريح كرد: در برنامه "هفت" در زمان اجراي جيراني تشخص وجود داشت اما زماني كه تشخص را از يك برنامه بگيرند كارايي خود را از دست مي دهد.
معلم تاكيد كرد: سينماي حال حاضر با حفظ حرمت، حرفي نمي زند وگرنه در صورت بازگويي حقايق مجامع زير سوال مي برد و سينمايي كه افق نداشته باشد به درد نمي‌خورد.
وي خاطرنشان كرد: بعد از آمدن جريان هاي مختلف، نشريات هم تحت تاثير قرار گرفتند و به لحاظ خبري معناي خود را از دست دادند در حال حاضر تمام نشريات مكتوب فاقد دستگاه تحليلي هستند.
معلم در پايان صحبتهايش گفت: در روزنامه ضريب نفوذ با تيراژ برابر نيست و اكثر روزنامه ها براي از بين بردن رقباي خود حزبي عمل مي‌كنند و ديگر براي مردم نيستند.
در ادامه فريدون جيراني در خصوص جايگاه رسانه در ايران گفت: ايران جزء كشورهايي است كه از وجود مطبوعات سينمايي بهره مند است و همچنين با كمترين نمايش فيلم هاي خارجي مواجه است.
وي ادامه داد: تا سال 60 بازار براي فيلم هاي خارجي و سياسي داغ بود اما از سال 60 به بعد محدود و در سال 62 نمايش فيلم هاي خارجي در اختيار دولت قرار گرفت.
جيراني اظهار داشت: در كشوري كه حجم توليدات و نمايش فيلم هاي خارجي كاهش يافته انتشار تعداد بسياري روزنامه و مجله سينمايي در جهان نمونه است.
وي در ادامه افزود: فضاي مجازي از نظر ميزان تماشاگر كاهش يافته است و همچنين يكي از دلايل كاهش تماشاگر در سينما به پيشرفت تكنولوژي و معضل قاچاق هاي سي دي برمي گردد.
جيراني ضمن بيان اينكه سينما زير سلطه سياست رفته، عنوان كرد: متاسفانه سينما از سبد خانواده ها خارج شده است و به سينما ديگر به عنوان سرگرمي نگاه نمي‌كنند و در ادامه اين جريان رسانه ها نيز به فيلم ها شكل سياسي داده اند.
امير قادري منتقد سينما عنوان كرد: در مديريت رسانه و خبرگزاري تعهد و مسئوليت اولين ركن اصلي كار است و نقد فيلم در فضاي مجازي مهم ترين ژانر ادبي به شمار مي آيد.
وي در ادامه افزود: اهميت رسانه ها با كاهش توليدات فيلم ها بيشتر شده است و فضاي مجازي توجه بيشتري را به سمت سينما پيدا كردند.
قادري اظهار داشت: برنامه "هفت" در زمان جيراني كمك بسياري در جهش رسانه هاي مجازي گفتمان سينمايي در ايران كمك كرد و بدون برنامه "هفت" اين اتفاق نمي افتاد.
ابوالحسن داودي مدير مسئول روزنامه سينمايي باني فيلم، در خصوص نقش رسانه و نشريات در پررنگ كردن سينما عنوان كرد: نشريات باعث شدند كه دغدغه سينما، جشنواره هاي كن، اسكار و همچنين فيلم فجر اهميت پيدا كنند و قبل از انتشار باني فيلم مطبوعات به اخبار سينما اهميتي نمي دادند و اين روزنامه اين شائبه را شكست.
وي در ادامه اظهار داشت: صحنه مطبوعات و انتشار نشريه هاي سينمايي يعني خطر و پرداختن به مسائل ريسك پذير است.
داودي خاطرنشان كرد: نفس نشريات زير سوال بردن فيلم ها است كه در حال حاضر تبديل به از بين بردن سينماي ايران شده اند.
علي روئين تن كارگردان نيز در پايان عنوان كرد: نشريات و رسانه ها به مديريت بي احترامي مي‌كنند و در حال حاضر سينماي امروز و نشريات در مقابل همكاران خود پشتيباني لازم را دريغ مي كنند./ي2
در ابتداي نشست علي معلم تهيه كننده و منتقد سينما، در اين جلسه در خصوص جايگاه رسانه در ميان مردم و سينما گفت: بعد از انقلاب نشريات وقايع بسيار اما غيرقابل فهمي را براي مخاطب مي‌نوشتند در اين دوران نشريات اندكي در باب سينما به چشم مي‌خورد.
وي ادامه داد: سيستم مديريتي و نحوه‌ي برخورد با سينما بسيار كنترل شده بود اما در ادامه با ايجاد تغييراتي و همچنين استفاه از تفكرات جديد فضاي بازتري به وجود آمد.
معلم ضمن اشاره به شكسته شدن رسانه مكتوب افزود: در دهه 70 با تحليل تند جشنواره ها و نقد مديريت سينمايي و همچنين گزارش هاي فيلم، فضاي رسانه اي مكتوب را شكست و مطابق با جامعه امروز عمل كرد.
معلم اظهار داشت: با توجه به توليدات اندك سينماي ايران از نظر حجم توليدات در رده‌ي يازدهم قرار داد در صورتي كه به لحاظ رسانه در مرتبه چهارم قرار دارد و اين پيشرفت به ادبيات رسانه برمي‌گردد.
وي در ادامه عنوان كرد: سينما مفهوم تمام محصولات سمعي و بصري است كه با تمام كمبودهايش همچنان جزء گفتمان هاي اصلي جامعه به شمار مي آيد.
معلم ضمن اشاره به بي اهميت بودن برخي از تيترهاي يك رسانه و خبرگزاري ها تاكيد كرد: چرا بايد فيلم "يك خانواده محترم" كه هيچ كس در ايران نديده است تيتر يك رسانه ها قرار بگيرد و همچنين فيلمي كه هنوز ساخته نشده است بايد فضاي مجازي را پر كند.
وي ادامه داد: اما هيچ يك از رسانه ها به بودجه 34 ميلياردي كه معادل يك برج در پاسداران است نمي‌پردازند.
معلم بيان كرد: سينما به گفتمان اصلي جامعه تبديل شده اما هنوز فيلم به اندازه كافي نساخته است و حتي جشنواره ها نمود آشكاري از رفتارهاي حزبي به شمار مي‌آيد.
وي در ادامه صحبتهايش به برنامه "هفت" اشاره و تصريح كرد: در برنامه "هفت" در زمان اجراي جيراني تشخص وجود داشت اما زماني كه تشخص را از يك برنامه بگيرند كارايي خود را از دست مي دهد.
معلم تاكيد كرد: سينماي حال حاضر با حفظ حرمت، حرفي نمي زند وگرنه در صورت بازگويي حقايق مجامع زير سوال مي برد و سينمايي كه افق نداشته باشد به درد نمي‌خورد.
وي خاطرنشان كرد: بعد از آمدن جريان هاي مختلف، نشريات هم تحت تاثير قرار گرفتند و به لحاظ خبري معناي خود را از دست دادند در حال حاضر تمام نشريات مكتوب فاقد دستگاه تحليلي هستند.
معلم در پايان صحبتهايش گفت: در روزنامه ضريب نفوذ با تيراژ برابر نيست و اكثر روزنامه ها براي از بين بردن رقباي خود حزبي عمل مي‌كنند و ديگر براي مردم نيستند.
در ادامه فريدون جيراني در خصوص جايگاه رسانه در ايران گفت: ايران جزء كشورهايي است كه از وجود مطبوعات سينمايي بهره مند است و همچنين با كمترين نمايش فيلم هاي خارجي مواجه است.
وي ادامه داد: تا سال 60 بازار براي فيلم هاي خارجي و سياسي داغ بود اما از سال 60 به بعد محدود و در سال 62 نمايش فيلم هاي خارجي در اختيار دولت قرار گرفت.
جيراني اظهار داشت: در كشوري كه حجم توليدات و نمايش فيلم هاي خارجي كاهش يافته انتشار تعداد بسياري روزنامه و مجله سينمايي در جهان نمونه است.
وي در ادامه افزود: فضاي مجازي از نظر ميزان تماشاگر كاهش يافته است و همچنين يكي از دلايل كاهش تماشاگر در سينما به پيشرفت تكنولوژي و معضل قاچاق هاي سي دي برمي گردد.
جيراني ضمن بيان اينكه سينما زير سلطه سياست رفته، عنوان كرد: متاسفانه سينما از سبد خانواده ها خارج شده است و به سينما ديگر به عنوان سرگرمي نگاه نمي‌كنند و در ادامه اين جريان رسانه ها نيز به فيلم ها شكل سياسي داده اند.
امير قادري منتقد سينما عنوان كرد: در مديريت رسانه و خبرگزاري تعهد و مسئوليت اولين ركن اصلي كار است و نقد فيلم در فضاي مجازي مهم ترين ژانر ادبي به شمار مي آيد.
وي در ادامه افزود: اهميت رسانه ها با كاهش توليدات فيلم ها بيشتر شده است و فضاي مجازي توجه بيشتري را به سمت سينما پيدا كردند.
قادري اظهار داشت: برنامه "هفت" در زمان جيراني كمك بسياري در جهش رسانه هاي مجازي گفتمان سينمايي در ايران كمك كرد و بدون برنامه "هفت" اين اتفاق نمي افتاد.
ابوالحسن داودي مدير مسئول روزنامه سينمايي باني فيلم، در خصوص نقش رسانه و نشريات در پررنگ كردن سينما عنوان كرد: نشريات باعث شدند كه دغدغه سينما، جشنواره هاي كن، اسكار و همچنين فيلم فجر اهميت پيدا كنند و قبل از انتشار باني فيلم مطبوعات به اخبار سينما اهميتي نمي دادند و اين روزنامه اين شائبه را شكست.
وي در ادامه اظهار داشت: صحنه مطبوعات و انتشار نشريه هاي سينمايي يعني خطر و پرداختن به مسائل ريسك پذير است.
داودي خاطرنشان كرد: نفس نشريات زير سوال بردن فيلم ها است كه در حال حاضر تبديل به از بين بردن سينماي ايران شده اند.
علي روئين تن كارگردان نيز در پايان عنوان كرد: نشريات و رسانه ها به مديريت بي احترامي مي‌كنند و در حال حاضر سينماي امروز و نشريات در مقابل همكاران خود پشتيباني لازم را دريغ مي كنند./ي2
