در واقع اگر می دانست که خودش قرار است در این خانه بنشیند لوازم و مصالح بهتر و تمام مهارتی که در کار داشت برای ساختن آن به کار می برد.

آری این داستان ماست.

ما زندگیمان را می سازیم، هر روز می گذرد، گاهی ما کمترین توجهی به آنچه می سازیم نداریم سپس در اثر یک رویداد ناگهانی به خود می آییم و می فهمیم در همین ساخته ها زندگی می کنیم اما گاهی بازسازی آنچه ساخته ایم ممکن نیست.

دانشمندان معتقدند که: انسان در طول زندگیش به سناریوهایی که برای خود می سازد بازی می کند و آنها اگر چه در حال حاضر سناریوهایی نامنظم و کم تاثیرند ولی در آینده همین سناریوها خانه ای می شوند برای زندگی آن شخص، که اگر به درستی عمل کرده باشند خانه ای زیبا و مستحکم و اگر نادرست عمل کرده باشند خانه ای سست به همراه رنج و عذاب.

یک آسیب شناس اعلام کرد: ما درون خودمان یک انگیزه ناآگاهانه برای از بین بردن خودمان داریم به طوری که که ما متوجه نمی شویم که با این اعمال چه خانه و کاشانه ای برای خود به ارمغان می آوریم به طور مثال افرادی که سیگار بدست گرفته اند نمی دانند در آینده سرنوشتی هولناک در پیش دارند.