هر شب با قرآن/ جایی که شیطان ما را ملامت می کند!
بر آنیم تا در این مجال، قطعاتی کوتاه و بلند از کتاب وحی را با نگاهی به انعکاس آن در ادب پارسی، پیشکش طالبان حق و جوینگان حقیقت کنیم تا چه قبول افتد و چه در نظر آید.
مجله شبانه باشگاه خبرنگاران:
آیه ۲۲ سوره ابراهیم
وَقَالَ الشَّيْطَانُ لَمَّا قُضِيَ الأَمْرُ إِنَّ اللّهَ وَعَدَكُمْ وَعْدَ الْحَقِّ وَ وَعَدتُّكُمْ فَأَخْلَفْتُكُمْ وَ مَا كَانَ لِيَ عَلَيْكُم مِّن سُلْطَانٍ إِلاَّ أَن دَعَوْتُكُمْ فَاسْتَجَبْتُمْ لِي فَلاَ تَلُومُونِي وَلُومُواْ أَنفُسَكُم مَّا أَنَاْ بِمُصْرِخِكُمْ وَمَا أَنتُمْ بِمُصْرِخِيَّ إِنِّي كَفَرْتُ بِمَآ أَشْرَكْتُمُونِ مِن قَبْلُ إِنَّ الظَّالِمِينَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ
و هنگامی که حکم قیامت به پایان رسید (و اهل دوزخ و بهشت از هم جدا شدند) شیطان برای نکوهش و ریشخند کافران گوید همانا که خداوند شما را وعده کرد، وعده ای به حق و حقیقت و من شما را وعده کردم و در آن شما را فریفتم و خلاف کردم اما مرا بر شما سلطه و حکومتی نبود جز آنکه شما را فرا خواندم و شما اجابت کردید. پس مرا ملامت نکنید بلکه خود را ملامت کنید. من به فریاد شما نتوانم رسید. من به آنچه شما برای خدا شریک آورده‌اید از پیش کافر بودم. همانا که ظالمان را عذابی دردناک خواهد بود.
*آیت شگفتی است که در آن وقتی پرده نمایش زندگی می‌افتد، شیطان نقش خود را برای گمراهانی که به او حمله کرده‌اند چنین تحلیل می‌کند که: مرا هیچ سلطه و حاکمیتی بر شما نبود مگر دعوتی و تشویقی و وسوسه ای. من خود به آنچه از خدا باطل به شما عرضه می‌کردم هیچ ایمانی نداشتم و این تنها آزمون شما بود که به سبب دعوت من آنچه در دل داشتید آشکار کردید.
*بنابراین امروز بار ملامت بر من مگذارید زیرا در کنار دعوت من به خدایان باطل و برانگیختن حرص و آز و غرور و جاه طلبی و شهوات نفسانی، خداوند و فرشتگان نیز بودند که شما را به خدای حقیقی که مجموعه فضایل در اوست فرا می‌خواندند و نیز پیغمبری آمد و شما را از وسوسه من بر حذر داشت با این همه آن رسول را ستایش کردید و مرا لعن فرستادید اما از او تبعیت نکردید و به دنبال من آمدید.
*در مثنوی مولانا در حکایت مجادله شیطان با معاویه، شیطان نفس خود را در وسوسه آدمیان چنین بیان می‌کند:
و هنگامی که حکم قیامت به پایان رسید (و اهل دوزخ و بهشت از هم جدا شدند) شیطان برای نکوهش و ریشخند کافران گوید همانا که خداوند شما را وعده کرد، وعده ای به حق و حقیقت و من شما را وعده کردم و در آن شما را فریفتم و خلاف کردم اما مرا بر شما سلطه و حکومتی نبود جز آنکه شما را فرا خواندم و شما اجابت کردید. پس مرا ملامت نکنید بلکه خود را ملامت کنید. من به فریاد شما نتوانم رسید. من به آنچه شما برای خدا شریک آورده‌اید از پیش کافر بودم. همانا که ظالمان را عذابی دردناک خواهد بود.
*آیت شگفتی است که در آن وقتی پرده نمایش زندگی می‌افتد، شیطان نقش خود را برای گمراهانی که به او حمله کرده‌اند چنین تحلیل می‌کند که: مرا هیچ سلطه و حاکمیتی بر شما نبود مگر دعوتی و تشویقی و وسوسه ای. من خود به آنچه از خدا باطل به شما عرضه می‌کردم هیچ ایمانی نداشتم و این تنها آزمون شما بود که به سبب دعوت من آنچه در دل داشتید آشکار کردید.
*بنابراین امروز بار ملامت بر من مگذارید زیرا در کنار دعوت من به خدایان باطل و برانگیختن حرص و آز و غرور و جاه طلبی و شهوات نفسانی، خداوند و فرشتگان نیز بودند که شما را به خدای حقیقی که مجموعه فضایل در اوست فرا می‌خواندند و نیز پیغمبری آمد و شما را از وسوسه من بر حذر داشت با این همه آن رسول را ستایش کردید و مرا لعن فرستادید اما از او تبعیت نکردید و به دنبال من آمدید.
یکی مال مردم به تلبیس خورد چو برخاست لعنت بر ابلیس کرد
چنین گفتش ابلیس اندر رهی که هرگز ندیدم چو تو گمرهی
تو را با من است ای فلان آشتی به جنگم چرا گردن افراشتی
سعدی
چنین گفتش ابلیس اندر رهی که هرگز ندیدم چو تو گمرهی
تو را با من است ای فلان آشتی به جنگم چرا گردن افراشتی
سعدی
*در مثنوی مولانا در حکایت مجادله شیطان با معاویه، شیطان نفس خود را در وسوسه آدمیان چنین بیان می‌کند:
انبیا طاعات عرضه می‌کنند دشمنان شهوات عرضه می‌کنند
نیک را چون بد کنم یزدان نیم داعیم من خالق ایشان نیم
زشت را و خوب را آیینه‌ام خوب را من زشت سازم رب نه‌ام
آینه انداخت هندو درد را کین سیه‌رو می‌نماید مرد را
گفت آینه گنه از من نبود جرم او را نه که روی من زدود
نیک را چون بد کنم یزدان نیم داعیم من خالق ایشان نیم
زشت را و خوب را آیینه‌ام خوب را من زشت سازم رب نه‌ام
آینه انداخت هندو درد را کین سیه‌رو می‌نماید مرد را
گفت آینه گنه از من نبود جرم او را نه که روی من زدود
برای مشاهده مجله شبانه اینجا
کلیک کنید
