مهندس زهرا امیر آبادی کارشناس IT در گفتگو با خبرنگار فناوري اطلاعات باشگاه خبرنگاران گفت:  با اشاره به تاریخچه سلامت دیجیتال گفت: سلامت دیجیتال E-Health ، ابتدا در دهه 90 میلادی، کلمه ای عمومی بود و به تمام مسائل مشترک میان کامپیوتر و پزشکی اطلاق می شد.
این کلمه بیشتر به وسیله بخش صنعت و تجارت مورد استفاده قرار می گرفت و کاربر علمی آن بسیار کم بود و در آن زمان تمام خدماتی که اینترنت برای سلامت جامعه می توانست ارائه دهد دراین حوزه قرار می گرفت. اما با گسترش و نفوذ اینترنت در جوامع و افزایش گرایش کاربران به استفاده از اینترنت، سلامت دیجیتال نیز دچار تحولی عظیم شد و از کاربری عمومی خارج شده و تبدیل به یک زیر شاخه بهداشت عمومی شد.

امیر آبادی تصریح کرد: سلامت الکترونیک رابطه نزدیکی با زیر ساخت های دیجیتال هر کشور نیز فرهنگ دیجیتال آن کشور دارد..

وی گفت: برای برقراری نظام سلامت دیجیتالی هر کشوری، زیر ساخت های مخابراتی و اینترنتی آن کشور نقش تعیین کننده ای دارد. همچنین سایت های ارائه دهنده اطلاعات پزشکی و درمانی سرویس دهندگان اینترنت، درصد استفاده کاربران از اینترنت و میزان نفوذ فیزیکی اینترنت در کشور از عوامل مهم در توسعه سلامت الکترونیک هستند.

امیر آبادی با اشاره به اینکه سلامت الکترونیک E-Health یک زمینه نو ظهور از برخورد انفورماتیک، پزشکی، بهداشتی، عمومی وتجارت است. که از طریق شبکه جهانی وب (world wide web) و تکنولوژی های مرتبط با آن ارتقا و تکامل یابد.

وی همچنین سلامت الکترونیک را نه تنها به عنوان یک توسعه فنی بلکه به عنوان حالتی روحی، طرز فکر و یک حرکت عمومی جهانی می توان توصیف کرد.

امیر آبادی در ادامه گفت: برای توصیف واژه سلامت الکترونیک باید از فناوری اطلاعات وارتباطات در بخش سلامت بهره برد و باید گفت: اطلاعات دیجیتالی در بخش سلامت و بهداشت برای مقاصد بالینی و آموزش و مدیریتی، انتقال، ذخیره و بازیابی می شود.

وی در پایان افزود: توسعه و گسترش خدمات بهداشتی و درمانی بدون استفاده از رایانه و تکنولوژی های مرتبط عملیاتی نخواهد بود و خصوصیاتی مثل حافظه، سرعت در پردازش و تحلیل و توانایی انجام حجم زیادی از عملیات موجب می شود که خدمات بهداشتی و درمانی با استفاده از رایانه بتواند پیشرفت های قابل ملاحظه ای در راه توسعه داشته باشد./ع2