به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، وبلاگ شهر رمضان در آخرین نوشته خود آورده است:

دربـاره جـمـله (للذیـن كـفـروا) دو احـتـمـال هـسـت ، یـكى اینكه این جمله متعلق باشد به مـثـل ، كـه در آن صـورت مـعـنـا چـنـیـن مـى شـود: خـداى تـعـالى مـثـلى زده كـه بـا آن حـال كـسـانـى را كـه شـدنـد مـمثل كند، و بفهماند كه خویشاوندیشان به بندگان صالح سـودى بـه حـالشـان نـدارد، هـمـچـنـان كـه سـودى بـه حـال هـمـسـر نـوح و هـمـسـر لوط نـداشـت . و احـتـمـال دوم ایـنـكـه مـتـعـلق بـه فعل (ضرب ) باشد، كه در آن صورت معنا چنین مى شود: خداى تعالى زن نوح و لوط و سـرگـذشـت آنـان را مـثـل زده بـراى كـفـار تـا عـبـرت بـگـیـرنـد، و بـفـهـمـنـد كـه اتـصال و خویشاوندى با صالحان از بندگان خدا سودى به حالشان نداشت ، اینها نیز بـا خـیـانـتـى كـه نـسـبـت بـه رسـول خـدا (صـلى اللّه عـلیـه و آله وسـلم ) كـردنـد اهل آتش خواهند بود.

دو كـلمـه (امـرات نـوح و امـرات لوط) مـفـعـولنـد بـراى فعل (ضرب )، و منظور از اینكه فرمود: این دو زن در تحت دو نفر از بندگان صالح ما بودند این است كه همسر آن دو بودند.

(فـلم یـغـنـیـا عنهما من اللّه شیئا) - ضمیر تثنیه اولى به كلمه (عبدین )، و تثنیه دومـى بـه كـلمه (امراتین ) برمى گردد، و معناى جمله است كه آن دو بنده صالح ما ذره اى از عذاب خدا را كه متوجه آن دو زن شداز آنان دور نكردند.

(و قـیـل ادخـلا النـار مـع الداخـلیـن ) - یـعـنـى بـه ایـشـان گـفـتـه شـد، داخـل آتـش شـویـد هـمـانـطـور كـه سـایـریـن و بـیـگـانـگـان از انـبـیـا داخل مى شوند. و منظور از (داخلین ) قوم نوح و قوم لوط است ، همچنان كه آیه زیر هم كه درباره همسر نوح است به این معنا اشاره دارد، مى فرماید: (حتى اذا جاء امرنا و فار التـنـور قـلنـا احـمـل فـیـهـا مـن كـل زوجـیـن اثـنـیـن و اهـلك الا مـن سـبـق عـلیـه القول )، و آیه اى دیگر كه راجع به هم سر لوط است ، و مى فرماید: (فاسر باهلك بقطع من اللیل و لا یلتفت منكم احد الا امراتك انه مصیبها ما اصابهم ،

مـمـكـن هـم هـسـت مـنـظور از جمله (مع الداخلین )، خصوص كفار از قوم نوح و لوط نباشد، بـلكـه عـمـوم كفار باشد (ولى به هر حال لطف این جمله را از نظر دور مدار، كه مى خواهد اشـاره كند: شما با همه اتصالى كه با نوح و لوط داشتید، امروز با سایر دوزخیان هیچ فرقى ندارید، و اتصال و همسرى با انبیا خردلى در سرنوشت شما دخالت ندارد).

و اگر این خطاب را در قالب قیل - گفته شد آورد، و نیز داخلین را مطلق ذكر كرد، براى این بود كه به بى مقدارى آن دو زن ، و همه كفار اشاره كند، و بفهماند نزد خدا هیچ ارزش و كـرامـتـى نـدارنـد، و خداى تعالى هیچ باك و پروایى ندارد، كه آن دو در كجا و به چه سرنوشتى هلاك مى شوند.

و ضرب اللّه مثلا للذین امنوا امرات فرعون اذ قالت رب ابن لى عندك بیتا فى الجنه ...
 بحثى كه باید درباره جمله (للذین امنوا) داشته باشیم ، همان بحثى است كه در جمله (للذین كفروا) داشتیم .

منبع: تفسیر المیزان، ج19، در ذیل تفسیر سوره تحریم آیات 10-12