یکی از مواردی که ظرف یک دهه گذشته جزء محورهای اصلی و کاری دبیر کل سازمان ملل متحد قرار گرفته، بحث بازتعریف ساختار سازمان ملل است.

از جمله مواردی که توسط دبیر خانه سازمان ملل مورد بازبینی قرار گرفت، کمیسیون حقوق بشر است.

کمیسیون حقوق بشر، زیر مجموعه‌ای از شوراهای اقتصادی واجتماعی سازمان ملل بود که ارتقاء پیدا کرد وجهت حفظ جایگاه هم عرض وموازی با سایر شورای‌های سازمان ملل، به شورای حقوق بشرتبدیل شد و عضویت در شورای حقوق بشر برای تمامی اعضای سازمان ملل آزاد است.

از این رو عضویت آمریکا نیز در این شورا منعی ندارد، اما متاسفانه آمریکا از این ظرفیت به عنوان ابزاری جهت اعمال سیاست های خود در اطلس سیاسی وبین الملل دنیا استفاده می‌کند و از آن به نفع خود بهره می‌جوید.

تقریبا تمام کسانی که در امور حقوق بشری در سازمان های بین المللی ویا نهادهای غیر دولتی فعالیت می‌کنند، معتقدند، اصطلاح استانداردهای دوگانه در ادبیات حقوق بین الملل و حقوق بشر، از سوی آمریکا در عرصه جهانی جا افتاده است، بدین معنا که آمریکا از حقوق بشر به عنوان یک ابزار با رویکرد استانداردهای دوگانه بهره جسته است. هر کجا که منافعش حکم کند علیه کشوری رای نابجا می دهد و بالعکس اگر به نفعش نباشد، به راحتی در مقابل سیاست‌های ضد بشری سکوت می‌کند.

به عنوان مثال، در بعضی از کشورهای دنیا حتی یک بار انتخابات برگزار نشده و دولت‌ها با استبداد بر مردم حکومت می‌کنند،اما آمریکا درباره این کشورها هرگز سخنی به میان نمی‌آورد، چون منافعش ایجاب می‌کند که سکوت کند. در حالی که حق تعیین سرنوشت یکی از مفاد اعلامیه جهانی حقوق بشر است و این نقض اشکار حقوق بشر است.

اما کشوری مانند جمهوری اسلامی ایران که بارها انتخابات برگزار کرده و به حقوق شهروندی و حق تعیین سرنوشت مردم توجه دارد، همواره از سوی آمریکا در مجامع جهانی به عنوان یکی از کشورهایی که حقوق بشر را نقض می کند، مطرح می شود. ایران به این دلیل که حرف وگفتمان جدی در عرصه بین المللی دارد و با سیاست‌های نظام سلطه در سطح منطقه و در سطح بین الملل معارض است و اطلاع رسانی دقیقی از عملکرد نظام سلطه دارد، دائما از سوی آمریکا مورد تهاجمات حقوق بشری قرار می‌گیرد.

خوشبختانه اکثریت کشورهای عضو نم ،به عنوان فراگیرترین تشکل بین المللی وجهانی معتقدند آمریکا از حقوق بشر استفاده ابزاری می کند و کارنامه سیاه این کشور درجنگ‌های عراق وافغانستان، سابقه تاریخی اش در ویتنام و ساقط کردن برخی از دولت‌های مشروع ومردمی در آمریکای لاتین ، نشان دهنده آن است که مشروعیت داعیه داری حقوق بشر در صحنه بین‌المللی را ندارد.

به همین دلیل، بسیاری از کشورهای دنیا حرفشان این است که در فرایند رای گیری در شورای حقوق بشر آمریکا نباید رای بیاورد. اما علی رغم میل باطنی کشورهای عضو این شورا ، احتمال این عضویت وجود دارد. هدف آمریکا از عضویت در شورای حقوق بشرفشار علیه برخی کشورها از جمله جمهوری اسلامی ایران است که با منافع آمریکا در نظام بین‌الملل و منطقه در تعارض است .

شاید عدم رای نیاوردن آمریکا در شورای حقوق بشر از واقعیت دور باشد. ولی دستگاه دیپلماسی ایران و دیگر کشورها می توانند با حضوری فعال مانع تعداد آراء بالای این کشور در شورا شوند و تعداد کم آراء در فرایند رای‌گیری آمریکا در شورای حقوق بشر از حیث سیاسی ، یک پیروزی بزرگ است.

منبع:ستاد حقوق بشر

انتهای پیام/