به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران،وبلاگ شهر رمضان در آخرین نوشته خود آورده است:

ایـن بـود آن مـقـدار از معناى سعادت و نحوست كه در قرآن آمده بود، و اما در سنت ، روایات بـسـیـار زیـادى دربـاره سـعـد و نـحـس ایام هفته و سعد و نحس ایام ماههاى عربى و نیز از مـاهـهـاى فـارسـى و از مـاهـهـاى رومـى رسـیده ، كه در نهایت كثرت است ، و در جوامع حدیث نـقـل شـده ، و در كـتـاب بـحـار الانـوار احـادیـث زیـادى از آنـهـا نـقـل شـده ، و بـیـشـتـر ایـن احـادیـث ضـعـیـفـنـد، چـون یـا مـرسـل و بـدون سـنـدنـد، و یا این كه قسمتى از سند را ندارند، هر چند كه بعضى از آنها سندى معتبر دارد البته به این معنا كه خالى از اعتبار نیست .

و امـا روایـاتـى كـه ایـام نحس را مى شمارد، و از آن جمله چهارشنبه هر هفته ، و چهار شنبه آخـر مـاه ، و هـفـت روز از هـر مـاه عـربـى ، و دو روز از هـر مـاه رومـى ، و امـثـال آن را نـام مـى برد، در بسیارى از آنها و مخصوصا روایاتى كه نحوست ایام هفته و ایـام مـاههاى عربى را نام مى برد، علت این نحوست هم آمده ، و آن عبارت است از این كه در این روزهاى نحس حوادث ناگوارى به طور مكرر اتفاق افتاده ، آن هم ناگوار از نظر مذاق دیـنـى ، از قـبـیـل رحـلت رسول خدا (صلى الله علیه و آله وسلم ) و شهادت سید الشهداء (عـلیـه السـلام ) و انـداخـتـن ابـراهـیـم (عـلیـه السـلام ) در آتـش ، و نزول عذاب بر فلان امت ، و خلق شدن آتش و امثال اینها.

و این ناگفته پیداست كه نحس شمردن چنین ایامى استحكام بخشیدن روحیه تقوى است ،
وقـتـى افرادى فقط به خاطر این كه در این ایام بت شكنان تاریخ ، ابراهیم و حسین (ع ) گـرفـتـار دسـت بـت هـاى زمـان خود شده اند، دست بكارى نمى زنند، و از اهداف و لذتهاى خـویـش چـشم مى پوشند، چنین افرادى روحیه دینیشان قوى مى گردد، بر عكس ، اگر مردم هیچ حرمتى براى چنین ایامى قائل نباشند و اعتنا و اهتمامى به آن نورزند، و همچنان افسار گسیخته سرگرم كوشش در برآوردن خواسته هاى نفسانى خود باشند،

بدون توجه به ایـن كه امروز چه روزى است و دیروز چه روزى بود، و بدون این كه اصلا روز برایشان مطرح باشد، چنین مردمى از حق رویگردان خواهند بود، و آسانى مى توانند حرمت دین را هتك كـنـند و اولیاى دین را از هدایت خود نومید و در نتیجه ناراحت سازند. بنابر این ، برگشت نـحـوسـت ایـن ایـام جـهـاتـى از شـقـاوتـهـاى مـعـنـوى اسـت ، كـه از عـلل و اسـبـاب اعـتـبارى منشاء مى گیرد، كه نوعى از ارتباط، مرتبط به این ایام است ، و بى اعتنایى به آن علل و اسباب باعث نوعى شقاوت دینى مى شود.

و نیز در عده اى از این روایات آمده كه براى دفع نحوست این ایام باید خدا پناه برد. یا روزه گـرفـت یـا دعا كرد، یا مقدارى قرآن خواند، و یا صدقه اى داد، و یا كارى دیگر از این قبیل كرد
منبع تفسیر المیزان،ج19، در ذیل تفسیر سوره قمر آیات 9-42