مجله شبانه باشگاه خبرنگاران:
آیه ۴ سوره ابراهیم
وَمَا أَرْسَلْنَا مِن رَّسُولٍ إِلاَّ بِلِسَانِ قَوْمِهِ
لِيُبَيِّنَ لَهُمْ فَيُضِلُّ اللّهُ مَن يَشَاءُ وَيَهْدِي مَن يَشَاءُ
وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ
و ما هیچ رسولی را در میان قومی نفرستادیم مگر به زبان همان قوم تا احکام و معارف الهی را برایشان به زبان روشن بیان کند و بر ایشان اتمام حجت شود آنگاه خدا هرکه را خواهد هدایت میکند و او خدای مقتدر دانا و حکیم است.
*ظاهر آیه روشن است و طبیعی است که هر پیامبری به زبان همان قومی سخن میگوید که در میان آنها ظاهر شده است و معقول نیست که پیامبری از دیار دیگر و زبانی دیگر ناشناس به میان مردمی آید تا آنها را هدایت کند.
*آری خداوند مکرر در قرآن اشاره کرده است که این پیامبران را از میان خود شما برگزیدیم. ایشان را میشناسید و با آنها زندگی کردهاید. افراد مجهول الهویه نیستند. اما در بعد دیگری معنی «هر پیغمبری به زبان قوم خود سخن میگوید».
*اشاره به این است که هر پیامبری با فرهنگ و آداب و سنن و دایره آگاهی و شناخت هر قوم مبعوث میشود و فرهنگ و رسم و آیین همه از جنس زبانند و فی المثل برای اعراب مثالی از پرندگان قطبی نمیآورند و نیز صورت احکام و دستورات او با زبان فرهنگ مردم هماهنگ میشود.
*به همین جهت است که در توسعه دین چنانکه زبان الفاظ را برای فهم مردمی از زبانهای دیگر ترجمه میکنند زبان فرهنگی آن قوم، زمان و محیط آنها نیز باید به فرهنگ آن زبانها و زمانهای دیگر ترجمه شود و اگر در عربستان سایه نعمتی محسوب میشود و بهشت را به همین مناسبت جنت به معنی سایه خواندهاند و در فرهنگ قوم دیگر باید عالمان حقیقی دین آن پیام بهشت را به زبان مناسب حال ایشان درآورند و این کاری بسیار ظریف و حساس اما لازم است.
برای مشاهده مجله شبانه اینجا کلیک
کنید