مجوز دوباره وزارت ارشاد به کارگردان تئاتر مستهجن + تصاویر
بی توجهی مسئولان رده بالای فرهنگی کشور نسبت به تهاجمات نرم دشمن در جهت استحاله مفاهیم ارزشی و هنجارهای اصیل انقلابی گویی تمامی ندارد و نقش نظارتی ارگان های مسئول در زمینه فرهنگ و هنر بیش از پیش رنگ باخته است.
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران، بی توجهی مسئولان رده بالای فرهنگی کشور نسبت به تهاجمات نرم دشمن در جهت
استحاله مفاهیم ارزشی و هنجارهای اصیل انقلابی گویی تمامی ندارد و نقش
نظارتی ارگان های مسئول در زمینه فرهنگ و هنر بیش از پیش رنگ باخته است.
کارگردان نمایش مبتذل "هدی گابلر" دوباره دست بکار شده و اینبار با تئاتر "کابوس نامه" به روی صحنه ها باز می گردد!
سال 89 بود که انتشار صحنه هایی از نمایش "هدی گابلر" واکنش های گسترده ای را برانگیخت.
نمایشی که در آن به مفاهیمی هم چون، ترویج اباحه گری و لذت گرایی، ابتذال و عادی سازی چند همسری، اختلاط زن و مرد، ارائه مضامین نیست گرایانه و ترویج نهیلیسم، استفاده از نمادهای یک فرقه انحرافی موسوم به «بردگی جنسی و فراماسونری» و دیگر اقدامات ضد ارزشی، اشاره شده است.
مروری بر سوابق سوء کارگردان این تئاتر نیز جالب توجه به نظر می رسد.
"وحيد رهبانی" فارغ التحصیل از دانشگاه یورک در تورنتو کانادا، اين نمايش را با بازي دوستان خود "لوون هفتوان" مقاله نويس نشريه اینترنتی "گذار" و "ساسان قهرمان" سردبير همان نشریه به اجرا درآورد؛ نشريه ای كه تحت حمايت مستقيم و همهجانبه موسسه آمریکایی "خانه آزادی" بوده و اين روزها ارتباط "خانه آزادي" و نشريه "گذار" با سرويس جاسوسی آمريكا (سیا) مورد اعتراف دوست و دشمن است.
كارگردان نمايش سخيف "هدا گابلر" كه با يك جستجوی ساده می شود نام او را در كنار نام های معلوم الحالی چون محسن مخملباف، شهرنوش پارسی پور، عباس ميلانی و اسماعيل خويی؛ ذیل بيانيه ای ديد که 10 روز پس از برگزاری انتخابات باشكوه 22 خرداد 1388، نظام جمهوری اسلامی را "تهديدی براي صلح جهانی" می خواند.
اما داستان از اين هم فراتر مي رود؛ رهبانی در سال 1387 با نشريه "چكاوك هفته" به سردبيری "خسرو شميرانی" (ازاعضای فرقه ضاله بهائیت) به همكاري پرداخت. شميرانی نيز در نشريه "هفته" چاپ کشور كانادا، سخن به مدح و ثنای رهبانی می گشايد و او را از بهترين كارگردانان تئاتر معرفی می كند!
چگونه است که وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و سازمان تحت امر ايشان سنگ حمايت از اینگونه نمایش ها را بر سينه مي زنند و مجدداً مجوز اجرای چنين نمايشهایی به كارگردانی چنين افرادی را صادر مي كنند!
آیا اجرای نمایش سخیف و زننده "هدا گالبر" دلیل محکم و موجهی برای عدم صدور جواز نمایش "کابوس نامه" نبود؟!
سنگرهای فرهنگی این انقلاب یکی پس از دیگری بوسیله عناصر اجنبی و خودفروخته در حال قلع و قمعند، ولی ما در خوابی گران بسر می بریم و "اعتقادی به جنگ فرهنگی نداریم"!
آخر چه اتفاقی باید بیفتد و کدام حادثه باید رخ دهد تا ما را از خواب غفلت بیدار کند؟! حادثه ای از این مهمتر که عناصر مرتبط با بهائیت و سازمان جاسوسی سیا، سالن های نمایش جمهوری اسلامی را در قبضه خود گرفته اند و در بر روی صحنه تئاتر جولان می دهند؟!
یقینا ساده انگاری و مسامحه در برابر این قبیل اقدامات، نشانگر ضعف بوده و شایسته است برخوردی درخور و قاطع با چنین مواردی صورت گیرد.
در پایان جای دارد نگاهی دوباره بر عکسهایی از نمایش سخیف "هدی گابلر" داشته باشیم و قضاوت در این مورد را به شما خوانندگان محترم واگذار کنیم:
کارگردان نمایش مبتذل "هدی گابلر" دوباره دست بکار شده و اینبار با تئاتر "کابوس نامه" به روی صحنه ها باز می گردد!
سال 89 بود که انتشار صحنه هایی از نمایش "هدی گابلر" واکنش های گسترده ای را برانگیخت.
نمایشی که در آن به مفاهیمی هم چون، ترویج اباحه گری و لذت گرایی، ابتذال و عادی سازی چند همسری، اختلاط زن و مرد، ارائه مضامین نیست گرایانه و ترویج نهیلیسم، استفاده از نمادهای یک فرقه انحرافی موسوم به «بردگی جنسی و فراماسونری» و دیگر اقدامات ضد ارزشی، اشاره شده است.
مروری بر سوابق سوء کارگردان این تئاتر نیز جالب توجه به نظر می رسد.
"وحيد رهبانی" فارغ التحصیل از دانشگاه یورک در تورنتو کانادا، اين نمايش را با بازي دوستان خود "لوون هفتوان" مقاله نويس نشريه اینترنتی "گذار" و "ساسان قهرمان" سردبير همان نشریه به اجرا درآورد؛ نشريه ای كه تحت حمايت مستقيم و همهجانبه موسسه آمریکایی "خانه آزادی" بوده و اين روزها ارتباط "خانه آزادي" و نشريه "گذار" با سرويس جاسوسی آمريكا (سیا) مورد اعتراف دوست و دشمن است.
كارگردان نمايش سخيف "هدا گابلر" كه با يك جستجوی ساده می شود نام او را در كنار نام های معلوم الحالی چون محسن مخملباف، شهرنوش پارسی پور، عباس ميلانی و اسماعيل خويی؛ ذیل بيانيه ای ديد که 10 روز پس از برگزاری انتخابات باشكوه 22 خرداد 1388، نظام جمهوری اسلامی را "تهديدی براي صلح جهانی" می خواند.
اما داستان از اين هم فراتر مي رود؛ رهبانی در سال 1387 با نشريه "چكاوك هفته" به سردبيری "خسرو شميرانی" (ازاعضای فرقه ضاله بهائیت) به همكاري پرداخت. شميرانی نيز در نشريه "هفته" چاپ کشور كانادا، سخن به مدح و ثنای رهبانی می گشايد و او را از بهترين كارگردانان تئاتر معرفی می كند!
چگونه است که وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و سازمان تحت امر ايشان سنگ حمايت از اینگونه نمایش ها را بر سينه مي زنند و مجدداً مجوز اجرای چنين نمايشهایی به كارگردانی چنين افرادی را صادر مي كنند!
آیا اجرای نمایش سخیف و زننده "هدا گالبر" دلیل محکم و موجهی برای عدم صدور جواز نمایش "کابوس نامه" نبود؟!
سنگرهای فرهنگی این انقلاب یکی پس از دیگری بوسیله عناصر اجنبی و خودفروخته در حال قلع و قمعند، ولی ما در خوابی گران بسر می بریم و "اعتقادی به جنگ فرهنگی نداریم"!
آخر چه اتفاقی باید بیفتد و کدام حادثه باید رخ دهد تا ما را از خواب غفلت بیدار کند؟! حادثه ای از این مهمتر که عناصر مرتبط با بهائیت و سازمان جاسوسی سیا، سالن های نمایش جمهوری اسلامی را در قبضه خود گرفته اند و در بر روی صحنه تئاتر جولان می دهند؟!
یقینا ساده انگاری و مسامحه در برابر این قبیل اقدامات، نشانگر ضعف بوده و شایسته است برخوردی درخور و قاطع با چنین مواردی صورت گیرد.
در پایان جای دارد نگاهی دوباره بر عکسهایی از نمایش سخیف "هدی گابلر" داشته باشیم و قضاوت در این مورد را به شما خوانندگان محترم واگذار کنیم:
منبع: صراط نیوز
چشم ايت ا... املي روشن!!!