به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران شهرکرد وقتی شنیدم اتوبوس حامل دانش آموزان دبیرستان دخترانه پاسداران عفت بروجن در محور ارتباطی دهدز به لردگان، که در حال بازگشت از اردوی راهیان نور مناطق عملیاتی جنوب کشور بوده، واژگون و منجر به فوت ۲۶ دانش آموز و آموزگار شده، به شدت متأثر و متأسف شدم.
به سرعت برای شرکت در تشییع جنازه و خاک سپاری این عزیزان، به اتفاق جمعی، به بروجن رفتیم.
سر تا سر بروجن، غرق در ماتم، اندوه و عزا بود.
مردم، مسئولان، دانش آموزان، بازاریان و همه مردم، نه تنها از شهرستان بروجن، بلکه از تمامی نقاط استان چهارمحال و بختیاری و استان های همجوا،ر برای شرکت در این مراسم آمده بودند.
فقط دانش آموزانی که در این حادثه ناگوار زنده مانده و در بیمارستان های اهواز و شهرکرد بستری بودند نتوانستند در مراسم تشییع جنازه و خاک سپاری همکلاسی ها، دوستان و همسفران خود حضور پیدا کنند.
ناله ها، شیون ها و هق هق مردم، به ویژه خانواده های جان باختگان، از نقطه نقطه شهر بروجن، به گوش مي رسید.
قامتشان خميده، گام هايشان لرزان و اشک هایشان جاری بود، به سختی قدم بر می داشتند و عده ای هم زیر بغل آنان را گرفته بودند.
خیابان ها را گذرانده بودند تا به " فلکه شهید بروجن "، محل آغاز تشییع جنازه رسیدند، این جا بود که صداي ناله ها و ضجه ها بلندتر می شد، ناله ها و فریادها به عرش می رسید و آسمان هم در اندوه این حادثه ناگوار می گریست.
مردم هم دسته دسته مي آمدند، در کناری مي ايستادند و می گریستند.
وقتی تابوت ها رسیدند، مادران، پدران، دوستان، هم کلاسی ها، هم مدرسه ای ها و آشنایان جان باختگان فریاد می زدند: زهرا، ماندانا، فائزه، فاطمه، مینا، محدثه، پریسا، مژگان، الهام، ریحانه، هانیه، آمنه، نرگس، مرضیه، مریم، مائده، رؤیا، شبنم، آسیه، رحمان و حجت اله !!!
آنان ضجه می زدند، هر کدامشان چیزی می گفت: عزیزم تنها میری؟ منو با خودت نمی بری؟ دلت میاد منو تنها بذاری؟ نمی مونی تا عروسیتو ببینم؟ من که هنوز عروس شدنتو ندیدم! من آرزوهای زیادی برات دارم! یادت رفته قول دادی همیشه پیشم بمونی؟ دلت اومد تنهام بذاری؟ چرا تنهام گذاشتی؟ چرا تنهام گذاشتی؟ چرا تنهام گذاشتی؟ ...
حاضران هم، در کنار آنان می گریستند و آسمان هم اشک می ریخت.
تشییع جنازه غنچه ها و نوگلان پرپر شده آغاز شد و در آن هنگام بود که برخی دختران دانش آموز حاضر در جمعیت، وقتی اسم های روی تابوت ها را می خواندند، تازه متوجه می شدند که کدام دوستان شان پرواز کرده اند و این صحنه بسیار غم انگیز بود.
جمعیت نیز هنگام تشییع جنازه، شعارهای " الله اکبر، لا اله الا الله، محمد رسول الله، علی ولی الله، عزا عزاست امروز، روز عزاست امروز، شهرستان بروجن صاحب عزاست امروز و ... " را سر دادند و پس از حضور در کنار گلزار شهدا، تابوت ها را به سمت قطعه ایثارگران آرامستان جدید بروجن هدایت کردند.
در آنجا هم، پس ازاقامه نماز توسط حجت الاسلام نکونام، نماینده ولی فقیه در استان چهارمحال و بختیاری و امام جمعه شهرکرد، خاکسپاری این گل های پریر انجام شد.
بعد از ظهر هم مراسم فاتحه و بزرگداشت، با حضور قشرهای مختلف مردم و مسئولان در حسینیه مصلای بروجن برگزار شد.
اما در تشییع جنازه، خاکسپاری و مراسم ختم دانش آموزان دبیرستان دخترانه پاسداران عفت بروجن، جای فاطمه، زهرا، سهیلا، رحمانه، مریم، مهسا، مرضیه، محدثه و سایر دانش آموزانی که در این حادثه زنده مانده اند، خالی بود.
نمی دانم بازماندگان حادثه، اطلاع دارند که دوستان، همکلاسی ها و آموزگاران شان در این سانحه، جان خود را از دست داده اند؟
کسی نمی داند که بازماندگان چگونه می خواهند با غم از دست دادن هم کلاسی ها و آموزگاران خود که به دیار باقی شتافتند، کنار بیایند؟
حادثه واژگونی اتوبوس حامل دانش آموزان دبیرستان دخترانه پاسداران عفت بروجن در محور ارتباطی دهدز به لردگان و فوت ۲۶ دانش آموز و آموزگار، هیچ گاه از ذهن مردم استان چهارمحال و بختیاری، به ویژه اهالی شهرستان بروجن و خانواده های جان باختگان فراموش نخواهد شد.
روحشان شاد و قرین رحمت باد.
450 دانش آموز دختر مقطع دوم دبیرستان شهرستان بروجن استان چهارمحال و بختیاری، چهارشنبه هفته گذشته، در قالب اردوی راهیان نور، با 10 دستگاه اتوبوس، به مناطق عملیاتی جنوب کشور اعزام شدند که متأسفانه جمعه شب ( 28 مهرماه 91 )، در مسیر برگشت، یکی از اتوبوس ها در محور دهدز خوزستان به لردگان، دچار سانحه سقوط و واژگونی شد که در این حادثه دلخراش، 26 دانش آموز و فرهنگی کشته، و 18 نفر نیز مصدوم و مجروح شدند.
