به گزارش خبرنگار دانش هاي روز باشگاه خبرنگاران؛‌ سحابي ها عمدتا از گازهاي هيدروژن و هليوم و ذرات غبار تشکيل شده اند. در تصاوير زير انواعي از سحابي ها را که تلسکوپ فضايي هابل گرفته است ميبينيد.

 سحابي هليکس يکي از سحابي هاي سياره نماست که بعنوان نزديکترين سحابي از اين نوع شناخته مي شود. اين سحابي در فاصله 650 سال نوري از ما فاصله دارد.

 سحابي چشم گربه يکي از اولين سحابي هاي سياره نمايي است که کشف شده بود. اين سحابي در صورت فلکي اژدها (تنين) قرار دارد.

 سحابي جبار از جمله سحابي هايي است که در آن ستاره متولد مي شود. اين سحابي بسيار زيباست و در عين حال سحابي روشني است و به راحتي در آسمان شب و تاريک ديده،‌ حتي بدون ابزار اپتيکي هم در صورت فلکي جبار ديده مي شود.

 سحابي خرچنگ که در صورت فلکي ثور قرار دارد در اثر انفجار يک ابرنواختر در سال 1054 ميلادي و توسط چيني ها ديده شد. اين سحابي از بقاياي يک انفجار ابرنواختريست که در فاصله 1000 سال نوري از زمين قرار دارد.

 ‌سحابي عقاب که به ستون هاي آفرينش معروف است نيز از سحابي هاييست که محل تولد ستارگان است و حدود 92 تريليون کيلومتر گستردگي دارد. /ح