به گزارش خبرنگار اجتماعی باشگاه خبرنگاران، نقاشی کودکان شاید وسیله ای برای تشخیص ناسازگاری های آن نباشد ولی وسیله ای مناسبی برای درمان دیدگاه های منفی به حساب می آید زیرا کودکان احساسات درونی خود را که نمی توانند به زبان بیاورند در کشیدن نقاشی ها آنان را مطرح می کنند و اغلب در ضمیر ناخودآگاه خود عقده ها، ناملایمت ها و شکایت های خود را به تصویر می کشند.
 
کودکان به علت پیچیدگی ساختار کلمات و در اختیار نداشتن الفاظ گوناگون برای به کاربردن احساس ها، ترس ها، اضطراب ها و عشق ها روبه نمایش آنها برروی صفحه می کند که نقاشیایشان گواهی بر این موضوع است.
 
یک روانشناس با اشاره به نمونه ای از صحبت های کودکان در نقاشی هایشان گفت: معمولاً کودکان بیشتر به کسانی که حسادت می ورزند در نقاشی هایش خانواده آنها را دور تر از خود می کشند و اگر نسبت به کسی حس کوچکتری و زیردستی کنند آنان را در نقاشی کوچکتر از خود می کشند و از همه مهمتر اینکه در نقاشی کودکان به هرکه نزدیکتر و الفت بیشتری داشته باشند آن را در هرچه بیشتر در کنار خود به تصویر می کشند که می توان گفت آن فرد می تواند تأثیرات بهتری را روی کودک بگذارد به این دلیل که کودکان آن شخص را الگوی خود قرار داده است.
 
گفتنی است، که کودکان در نقاشی هایشان هیجان پذیری را با خطوط کم رنگ و خشونت را با خطوط زاویه دار و شکننده همراه با رنگ های پررنگ و تیره نشان می دهند و همچنین کودکانی که ریتم جالبی در نقاشی های خود به کار می برند و بیشتر از موضوعات الهام بخش مثل خورشید، رودخانه، گل و.... استفاده می کنند، این کودکان، کودکانی شاداب و موفق هستند ولی کودکان افسرده، نقاشی های کاملاً مبهم را به ارمغان می آورند./ز