مرکز سیک ایالت پنجاب است و بیشتر پیروان آیین سیک نیز پنجابی هستند. نیایشگاه زرین مقدس‌ترین پرستشگاه سیکهاست که در «آمریتسار» واقع است.

کارهایی که برای پیروان دین سیک ممنوع است عبارتند از:

1. کوتاه کردن موی سر

2. مصرف مواد مخدر، الکل، تنباکو یا هر ماده دیگری که بدن را مسموم کند.

3. خیانت به همسر: در دین سیک افراد باید بصورت فیزیکی و روانی به همسر خود وفادار بمانند.

4. تقلید کورکورانه مذهبی مانند خرافات، روزه گرفتن، تطهیر مذهبی، ختنه کردن، عبادت گور مردگان و بت پرستی در دین سیک ممنوع است.

5. توجه بیش از حد به مال و مادیات در این دین توصیه نمی‌شود.

6. قربانی کردن جانوران: مراسم قربانی کردن حیوانات برای جشن گرفتن مناسبتهای مذهبی در این دین ممنوع است.

7. پیرو دین سیک نباید بصورت منزوی، گدا یا یوگی یا راهب و تارک دنیا زندگی کند.

8. حرفهای بیهوده: لاف زدن، دروغ گفتن، تهمت زدن، غیبت کردن و غیره... در دین سیک ممنوع است.

9. طبقه راهبان یا روحانویان در دین سیک وجود ندارد. دهمین راهنمای بزرگ سیک به این رسم پایان داد.

10. خوردن گوشت حیوانی که طی مراسم مذهبی کشته شده باشد ممنوع است. (مانند گوشت حیوانی که ذبح شده یا به روش "کوتا" کشته شده است)

11. هر گونه رابطه جنسی قبل از ازدواج یا خارج از ازدواج برای پیروان دین سیک ممنوع است.

کتاب مقدس

پنجمین رهبر سیک‌ها که گورو ارجن خوانده می‌شود، معبدی از طلا در شهر امریتسار هندوستان بنا کرد و کتابی به نام گرانت صاحب (GranthSahib) را گردآوری کرد که مهم‌ترین کتاب مقدس آئین سیک است.

عبادت

گورو نانک تعلیم می‌داد که تنها معبدی که مهم است، درون ما است.

سیک‌ها هم در خانه و هم با یکدیگر به عبادت می‌پردازند و سرودهایی از کتاب مقدس می‌خوانند. نقطه تمرکز عبادت آیین سیک واژهٔ «نام» است، اسمی الهی که درون همه وجود دارد. معابد سیک دارای غذاخوری هستند و سیک‌ها، غذایشان را با هر کسی که داخل شود، تقسیم می‌کنند./س