به گزارش گروه خواندنی های باشگاه خبرنگاران، خودروهای ابتدایی امکانات محدودی داشتند. این در حالی است که به علت کم بودن کارخانه های خودروسازی رقابت شدیدتری نیز بین آن ها برقرار بود.

این رقابت شدید و تقاضای بازار باعث می شد تا این خودروسازها به فکر تولید خودروهایی با امکانات بسیار عجیب و بدردنخور باشند و در کار خود نوآوری نیز داشته باشند که گاهی اوقات نتیجه آن چیزی جز یک گاف بزرگ نبوده است. در این مطلب نگاهی داریم به تعدادی از مهمترین این گاف ها:


خودروی کله اسبی


یکی از گاف هایی که خودروسازان در همان ابتدای تولید خودرو مرتکب آن شدن طراحی خودرو ها به همراه کله اسب بود. در این طرح خودروها برای اینکه کمتر ترسناک به نظر برسند با یک کله اسب تزئین می شدند که این خود آن را بیشتر ترسناک کرد. این کله اسب ها غالبا برای کشتارها استفاده می شد به طوری که عده ای داخل آن ها را مملو از مواد منفجره می کردند و سپس عملیات های تروریستی انجام می دادند.

کولرهای آبی

تعدادی از کارخانه های خودروسازی از سال های 1930 تا 1960 از کولر آبی در خودروهایشان استفاده می کردند. در این طرح خودروسازها گالن های آبی را به بدنه متصل می کردند و سپس با حرکت خودرو باد به این گالن های آب برخورد کرده و رطوبت را وارد خودرو می کرد.


این باعث می شد تا هوای داخل تا حدی خنک شود. البته این سیستم همیشه هم کارایی نداشت و حتی ممکن بود این گالن ها از خودرو جداشوند. همچنین در هوای گرم هیچ کارایی نداشتند.

صندلی های رو بروی هم

مغز انسان همیشه حالت انسان را با نوع و جهت حرکت آن مقایسه می کند و سپس دستورات لازم را به نقاط مختلف صادر می کند. صندلی های رو بروی هم باعث می شود تا مغز حالت درست را تشخیص ندهد و در سرعت های بالا باعث به هم خوردن حال افراد می شود. این خودروها که در گذشته بسیار کثیف بودند چرا که مردم آن زمان اصلا به این وضع عادت نداشتند و هر بار حالشان بهم می خورد.

دنده های نیمه اتوماتیک


پورشه و فولکس واگن هر دو از این نوع دنده ها استفاده می کردند و هر دوی آن ها نیز بعدها به این اشتباه خود اعتراف کردند. این دنده ها مخصوص افرادی طراحی شده بود که از کلاچ می ترسیدند به طوری که این دنده ها مانند دنده های معمولی بودند اما خودرو کلاچی نداشت. این میانه روی بین دنده های اتوماتیک و دستی اصلا قابل قبول نبود و خودروهای آن دوره اصلا مورد توجه قرار نگرفتند.

ضبط انحصاری

این پیشنهاد توسط کارخانه خودروسازی کرایسلر ارائه شد و از آن در خودروهای مدل 1956 خود استفاده کرد. در آن زمان ضبط های پخش موسیقی بر روی خودروها موجود بود اما کرایسلر تصمیم به یک نو آوری گرفت و ضبط مخصوص خودش را وارد بازار کرد.

این پخش کننده موسیقی تنها کاست های مخصوص خودش را که در هیچ مغازه ای پیدا نمی شد پخش می کرد و خریدار مجبور بود تا تمام نوارهای مورد علاقه اش را از کارخانه خریداری کند. این باعث شد تا یکی از بزرگترین شکست ها تاریخ نسیب کرایسلر شود.