به گزارش مجله شبانه باشگاه خبرنگاران، وبلاگ شهر رمضان در آخرین یادداشت خود آورده است:

و در كـافـى بـه سـنـد خـود از اسـحـاق بن عمار از امام ابوابراهیم موسى بن جعفر (علیه السـلام ) روایـت كـرده كـه گـفت : از آن جناب از شخصى پرسیدم كه حج و عمره اش را یا بـعـضـى از طـوافهایش را به نیت بعضى از افراد خاندانش انجام مى دهد، در حالى كه آن فرد از او غایب است و در شهرى دیگر قرار دارد، مى گوید: این را هم پرسیدم كه : در این فـرض آیـا از ثـواب عـمـل خـودش چـیـزى كـم مـى شـود یـا نـه ؟ فـرمـود: ایـن عمل هم به حساب خود او نوشته مى شود و هم به حساب آن فرد، علاوه بر این ثوابى هم به عنوان صله رحم به او مى دهند.

پرسیدم : در صورتى كه آن فرد از دنیا رفته بود، آیـا ایـن ثـواب بـه حـسـاب او مـلحـق مـى شـود؟ فـرمـود: آرى حـتـى اگـر مـشـمـول غـضـب خـدا بـاشـد بـه خـاطـر ایـن عـمـلى كـه تـو بـه نـیـت وى انـجـام داده اى مـشـمـول مـغـفـرت خـدا مـى گـردد، و اگـر در مـضـیـقـه بـاشـد بـه خـاطـر ایـن عـمـل گـشـایـش مـیـیـابـد، پـرسیدم : آیا آن فرد در آنجایى كه هست متوجه مى شود كه این ثوابى كه به نامه عمل او ملحق شد از ناحیه چه كسى است ؟ فرمود: آرى . پرسیدم : اگر آن فـرد نـاصـبـى یـعـنـى دشـمـن عـلى (عـلیـه السـلام ) بـاشـد ایـن عمل سودى به حالش دارد یا خیر؟ فرمود: بلى ، باعث تخفیف او مى شود.

مـؤ لف : مـورد روایـت هدیه دادن ثواب عمل است ، نه عملى كه به نیابت از طرف میت انجام مى شود.

و در همان كتاب به سند خود از عبداللّه بن سنان از امام صادق (علیه السلام ) روایت كرده كـه گـفـت : رسـول خـدا (صـلى الله عـلیـه و آله وسـلم ) فـرمـود: خـداى عـزوجـل بـه آن فـرشـته اى كه مؤ كل بر هر مؤ من است دستور مى دهد اگر آن مؤ من مریض شـود آنـچـه در حـال سـلامـتـى انـجـام مـى داد و فـعـلا بـه خـاطـر بـیـمـارى از آن عـمـل خـیـر بـازمـانـده بـرایش بنویس ، براى این كه این منم كه او را در پناه و وثاق خود قرار داده ام .

و در خـصـال از امـام صـادق (عـلیـه السـلام ) روایـت آورده كه فرمود: انسان بعد از مردنش دیـگـر هـیچ اجر و ثوابى دنبالش نمى آید، مگر از چند راه : یكى كه در زندگیش صدقه اى پایدار تاسیس كرده باشد كه تا روز قیامت ثواب آن عاید وى مى شود. دوم صدقه اى كه به صورت وقفت در آورده باشد دیگر ورثه اش آن را به ارث نبرند.

سـوم سـنـت هـدایـتـى كـه بـاب كـرده بـاشـد و بـعـد از مـرگـش مـردم بـه آن سـنـت عـمـل كـنـنـد و راه درسـت را بروند. و چهارم فرزند صالحى كه بعد از مردن خود او براى پدر استغفار كند.

مـؤ لف : ایـن سه روایت - كه البته در این معنا روایات بسیار زیاد دیگرى نیز از ائمه اهـل بیت (علیهم السلام ) هست - در حقیقت ، سعى در آیه شریفه (و ان لیس للانسان الا ما سعى ) را توسعه مى دهد، كه قبلا هم به آن اشاره كردیم

منبع: تفسیر المیزان، ج 19، در ذیل تفسیر سوره نجم آیات 33-62