1- همانطور که می‌دانید و می‌دانیم، چندی است دنیای سلطه عمق کینه توزی‌ها و انتقام جویی خود را از حفظ استقلال و پافشاری ملت ایران بر حق مسلم خود، بیش از پیش نشان داده و به زعم خود تلاش می‌کند با افزایش بی‌سابقه تحریم‌ها آخرین راهکارهای خود را برای عقب‌نشینی مردم ایران اسلامی از مواضع اصولی‌شان، امتحان کنند که این اقدام تاثیراتی را بر مسائل اقتصادی کشور گذاشته و طبیعتا قدری از این تاثیرات را می‌توان در حوزه مسائل صنفی، رفاهی و فرهنگی دانشگاه‌ها شاهد باشیم، طبیعی است همانطور که دانشجویان به نمایندگی از ملت ایران در خط مقدم مبارزه با استکبار  و سلطه جهانی قرار دارند، در راستای درک و مقاومت در شرایط خاص امروز نیز پیشتاز باشند و خم به ابرو نياورند و خوب تشخیص می‌دهند که بخش عمده‌ای از مشکلات امروز، در سوء مدیریت‌ها می‌باشد، نه تحریم‌ها. اما آنچه نگران کننده و شاید هشدار دهنده می‌باشد، این است که برخی مسئولان دانشگاه‌ها که متاسفانه تعدادشان نیز کم نمی‌باشد با سوء مدیریت، عدم پاسخگویی مناسب و بعضا برخی رفتارهای نامتناسب با محیط دانشگاه، عدم تلاش در جهت اقناع دانشجویان معترض و مطالبه‌گر، برخوردهای سلبی و قهری با دانشجویان پرسش‌گر توسط نهادهای انظباطی و نظارتی دانشگاه‌ها، عدم اولویت بندی در تخصیص امکانات و اعتبارات در جهت برطرف کردن هر چه سریع‌تر نیازهای دانشجویان و مواردی از این دست، شرایط را به‌گونه‌ای پیش می‌برند که خدای ناکرده بستر لازم جهت سوء استفاده‌ برخی سوء استفاده‌گران مهیا ‌شود و از سویی مطالبه به حق دانشجویان در حوزه‌های مختلف به محاق رفته و از همه مهم‌تر اینگونه وانمود می‌شود که دشمن به مقصود خود از تحریم‌ها تا حدی رسیده است.

در ضمن با توجه به اهمیت و حساسیت این موضوع، شایسته است به دولت محترم پیشنهاد و تصویب شود که اعتباری ویژه و جداگانه در خصوص برطرف شدن لااقل برخی مشکلات صنفی و رفاهی دانشجویان، برای تغذیه، اسکان، ایاب و ذهاب و افزایش متوازن امکانات آموزشی، با  افزایش ظرفیت‌ها اختصاص داده شود.

2-  طی جلسات متعددی که با شما دو مقام مسئول داشتیم  متوجه شدیم که قرابت دیدگاهی از حیث ضرورت و اهمیت تقویت فعال‌تر شدن و با نشاط‌تر شدن فضای سیاسی -فرهنگی دانشگاه‌ها و عدم نگاه انقباضی و امنیتی به فعالیت‌های فرهنگی سیاسی دانشجویان و تشکل‌های دانشجویی وجود دارد، اما متاسفانه علی رغم تاکیدات شما نسبت به این مهم که در جلسات مختلف، و چه در سطح رسانه‌ها مطرح نموده‌اید شاهد اجرایی و عملیاتی شدن این نوع تصمیم‌سازی‌ها و سیاست گذاری‌ها توسط مسئولان در دانشگاه‌ها که بازوی اجرایی این ۲ وزارتخانه می‌باشند، شاهد نیستیم.

لذا خواهشمند است؛ به هر طریقی که صلاح می‌دانید، پویاتر شدن و تقویت فضای چند صدایی مثبت درون حاکمیت جمهوری اسلامی ایران که یقینا شرایط مطلوب یرای تاتیر گذاری و نقش آفرینی بیشتر دانشجویان جهت پیشبرد اهداف متعالی انقلاب اسلامی ایران را فراهم می‌کند، را پیگیری جدی در اسرع وقت بنمایید.

در ضمن تاکید و دستور فرمایید، نگاه فرصت محور و اعتماد محور به دانشجویان و تشکل‌های دانشجویی، جایگزین نگاه تهدید محور توسط مسئولان دانشگاه‌ها شود.