تاربجورن جاگلند، رئیس کمیته نوبل گفت: «اتحادیه اروپا نقش مهمی در تبدیل اروپا از قاره نبرد به قاره صلح داشته است».

به نوشته خبرگزاری رویترز، اعطای این جایزه در حالی که اتحادیه اروپا با فشارهای مالی زیادی به خاطر واحد پول یورو روبروست، موجب ایجاد شگفتی در میان کارشناسان شد.

نروژی‌ها که اتحادیه اروپا را تهدیدی بر حاکمیت ارضی دولتهای مستقل می‌بینند با این تصمیم کمیته نوبل مخالف بودند.

رهبر نروژی سازمان مبارزه با عضویت در اتحادیه اروپا گفت: «این کار بی‌معنی است. در آمریکای لاتین و سایر نقاط دنیا افراد این موضوع را متفاوت از بروکسل می‌بینند.» وی افزود: «این اتحادیه یک بلوک تجاری است که در حفظ فقر در بسیاری از کشورها نقش دارد».

رأی کمیته نروژی نوبل در اسلو که «اتحادیه اروپا» را برنده جایزه صلح نوبل در سال 2012 معرفی کرد واکنش‌های متعددی را به همراه داشته است.

به نوشته روزنامه انگلیسی دیلی‌تلگراف، در حالی که عده‌ای از مقامات سیاسی و اندیشمندان و بسیاری از شخصیت‌ها و صاحبنظران این تصمیم کمیته نروژی را اقدامی با اهداف سیاسی دانسته‌‌اند که هدف اصلی آن استحکام بخشیدن به نهادی بوده است که بر اثر تشدید بحران‌ها قوامش را از دست داده است.

«مارتین کالانان»، رهبر اعضای محافظه‌کار پارلمان اروپا گفت: «کمیته نوبل برای مطرح کردن این جوک احمقانه ماه آوریل قدری دیر عمل کرده است. بیست سال پیش هم این جایزه تملق‌آمیز بود اما حداقل راحت‌تر می‌شد آن را توجیه کرد. امروز می‌بینیم که این جایزه کاملاً از مسیر پرت افتاده است».

وی افزود: «شاید این جایزه به خاطر صلح و نظم در خیابان‌های آتن و مادرید به اتحادیه اروپا داده شده است. سیاست‌های اتحادیه اروپا به بحران مالی دامن زده و موجب بروز نا‌آرامی اجتماعی‌ای شده که نسل‌ها بود مشابه آن را ندیده بودیم.

کالانان ادامه داد: «جایزه صلح نوبل آن زمان که به باراک اوبامای تازه انتخاب شده اعطا شد، مقدار زیادی از ارزش خود را از دست داد و امروز نیز، کمیته نوبل با این تصمیم و اهدای جایزه به اتحادیه اروپا، کار فوق العاده دیگرانی را تضعیف کرد که شایستگی دریافت این جایزه را داشتند.»

«ادبالز»، نماینده حزب کارگر انگلستان نیز این جایزه را به ریشخند گرفت و گفت: «احتمالاً امشب آتنی‌ها شور و هلهله‌ای به پا خواهند کرد، اینطور نیست؟»

همچنین رویترز نوشت: مایکل فابریکانت، از قانونگذاران محافظه‌کار انگلیس نیز گفت هیئت نوبل با اعطای این جایزه به اتحادیه اروپا و پیش از آن به باراک اوباما بی‌برنامگی و «عدم تفکر» خود را نشان داده است.

وی گفت: «داوران نوبل عقلشان را از دست داده‌اند. آنها اکنون کاملاً راه را گم کرده‌‌اند. بزرگترین افسانه درباره اتحادیه اروپا این است که این اتحادیه از وقوع جنگ در اروپا جلوگیری کرده است. و این چه دشنام بزرگی به آلمان مدرن است!»

نایگل فارج، رهبر حزب استقلال انگلیس از دیگر منتقدان اعطای این جایزه به اتحادیه اروپا بود که گفت: «این جایزه نشان می‌دهد نروژی‌ها حس طنزپروری خوبی دارند. اتحادیه اروپا به تنها به خوشبختی و رفاه انسان‌ها کمک نکرده بلکه در مقابل فقر و بیکاری را برای میلیون‌ها نفر به ارمغان آورده است.»

«لوته لیشت» مدیر دیده‌بان حقوق بشر اتحادیه اروپا نیز از این نهاد بین‌المللی خواست حالا که به این جایزه رسیده است در روش‌های خود تغییر ایجاد کند و در سیاستهای وضع محدودیت علیه مهاجران تجدید نظر کند.

هم اکنون انتخاب اتحادیه اروپا برای دریافت جایزه صلح موضوع طنز روز در بین شهروندان این قاره شده است.

در بسیار از سایتهای اجتماعی موضوعاتی در این مورد منتشر شده است و به موضوع عدم توانایی این اتحادیه برای کسب جایزه نوبل در زمینه اقتصاد اشاره های فراوانی شده است.
شهروندان اروپا معتقد هستند ، اگر جایزه فوکاهی نوبل وجود خارجی می داشت ، باید به کمسیون جایزه نوبل اعطا می شد.

شماری از شهروندان پیشگویی کرده اند که ناتو در سال آینده به خاطر اقدامات صلح جویانه به افغانستان، یوگوسلاوی، لیبی و سومالی این جایزه صلح را به خود اختصاص دهد!

روزنامه تلگراف نوشت: تصمیم کمیته صلح نوبل در انتخاب اتحادیه اروپا از زمان اعلام رسمی خبر تا به این لحظه واکنش‌های تند زیادی را بدنبال داشته است.

دیلی تلگراف در باره اظهار داشت: منتقدان زیادی رای اتحادیه اروپا را دارای ابعاد "سیاسی" و برخی نیز "مضحک" دانسته‌اند.

رای به نگاه داشتن جایزه صلح نوبل در قاره سبز تنها یکی از تصمیم‌های جنجال‌بر انگیز کمیته نوبل در تاریخچه این جایزه به شمار می‌رود.

توربیون یاگلاند، رئیس کمیته نوبل به هنگام اعلام برنده جایزه صلح نوبل،به مشکلات موجود در اتحادیه اروپا اشاره کرد اما گفت کمیته نوبل عملکرد این اتحادیه برای دستیابی به صلح، مصالحه، دموکراسی و ارتقای حقوق بشر را مدنظر قرار داده است

اتحادیه اروپا از خاکستر جنگ جهانی دوم به پا خاست و تاسیس آن در دهه 1950 ابتدا با هدف وحدت اقتصادی فرانسه و آلمان، دو کشور درگیر در جنگ، صورت گرفت

لوته لیشت، مدیر برنامه دیده‌بان حقوق بشر اتحادیه اروپا نیز به بهانه رسیدن جایزه صلح نوبل به اتحادیه اروپا از این نهاد بین المللی خواست که ازین پس در روش‌های خود تغییر ایجاد کند و ضمن پایان دادن به وضع محدودیت علیه مهاجران و پناهجویان «با اعمال خشونت و تبعیض در برابر اقلیت‌ها مبارزه نماید.»

از جمله دریافت‌کنندگان جایزه صلح نوبل هنری کیسنجر، وزیر خارجه اسبق ایالات متحده است که بعد‌ها مشخص شد به طور مخفیانه بر بمباران لائوس نظارت داشت و نیز ریگوبرتا منچو که در سال 1992 میلادی به دریافت جایزه نوبل صلح نائل شد و چندی بعد معلوم شد که بسیاری از دستاورد‌های مورد استناد کمیته نوبل درباره وی ساخته و پرداخته خود او بوده است.

علاوه بر برندگان حقیقی و حقوقی جایزه صلح نوبل، کمیته داوران تا کنون در 19 دوره، هیچ کس را حائز شرایط دریافت جایزه تشخیص نداده است.

سیاستمداران و مردم اروپا با محکوم کردن اعطای جایزه صلح نوبل 2012 به اتحادیه اروپا، آن را "اقدامی مضحک" خواندند که "اعتبار موسسه نوبل" را از بین می‌برد.

مارین لوپن، رئیس حزب راست‌گرای جبهه ملی فرانسه نیز در واکنش به اعطای جایزه صلح نوبل به اتحادیه اروپا گفت: "موسسه نوبل به دلیل اعطای جایزه به اتحادیه اروپا اعتبار خود را تا ابد از دست داد و باید این جایزه را جایزه جنگ نوبل خواند نه جایزه صلح."

وی گفت: "اتحادیه اروپا هم‌اکنون به بزرگترین عامل تفرقه و ایجاد تشنج میان کشورهای اروپایی تبدیل شده و جنگ را در قاره اروپا ترویج می‌کند."

در همین راستا مردم اروپا در کشورهای مختلف این قاره با برگزاری تظاهراتی ادامه سیاست‌های اقتصادی نادرست اتحادیه اروپا را محکوم کردند و اعطای جایزه صلح نوبل به این اتحادیه را در شرایط کنونی "نامعقول" خواندند.

این در حالی است که سران اروپایی از جمله فرانسوا اولاند، رئیس‌جمهور فرانسه، آنگلا مرکل، صدر اعظم آلمان، ماریو مونتی، نخست‌وزیر ایتالیا، مارتین شولتز، رئیس پارلمان اروپا و دیگر مقام‌های اروپایی اعطای جایزه نوبل به اتحادیه اروپا را افتخاری برای این اتحادیه خواندند و از آن استقبال کردند.

کاخ سفید نیز روز جمعه کسب جایزه صلح نوبل سال جاری را به اتحادیه اروپا تبریک گفت.

به نظر می رسد با اعطای سیاسی جایزه نوبل به اوباما و اتحادیه اروپا این نهاد بین المللی به طور کامل در میان اروپاییان و مردم جهان از اعتبار سابق خود ساقط شده است. اگرچه در ادوار قبل نیز ارتباط این نهاد با صهیونیست ها و نگرش سیاسی آن به طور کامل مشهود بوده است.