به گزارش سرويس بين‌الملل باشگاه خبرنگاران ، مجله اينترنتي روسي "نوويه واستوچنويه آبازرنيه"  در تحليلي با اشاره به کلام زيباي "ويليام شکسپير" در باره  اين که تمام جهان صحنه نمايش است و زنان و مردان همه بازيگراني هستند که مي آيند و مي روند و نقشهاي مختلفي ايفا مي کنند؛ نوشت: شکسپير بزرگ يک روانشناس برجسته بود که به خوبي انسانها و خصوصيات و عادتهاي آنها را مي شناخت و به راحتي مي توانست هر تصوير روانشناسانه اي خلق کند. ازآن دوران زمان زيادي سپري شده و اين نمايشنامه نويس بزرگ سالهاست که درگذشته است ولي توصيفات استادانه و فوق العاده وي ازخصوصيات انسانها و به ويژه قدرتمندان هنوز که هنوز است صحت دارند. در گذشته آنها به کساني مربوط مي شدند که تمايل به ايفاي نقشهاي دراماتيک در صحنه هاي تاريخي تئاتر جهاني داشتند ولي حالا تعداد دلقکهايي مايل به متعجب کردن تمام جهان روز به روز بيشتر مي شود.

اين منبع نوشت: همه به خوبي به خاطر دارند که چند سال پيش يکي از اين بازيگران بزرگ با ترساندن و در عين حال خنداندن مقامات جهاني سعي در ايفاي چنين نقشي در سازمان ملل داشت. او "کالين پاول" وزير امورخارجه آمريکا بود که با ايفاي نقش "دلقک" و نشان دادن لوله هاي آزمايشگاهي و نگاه دوختن به آسمان سعي کرد حاضران را متقاعد سازد که عراق سلاح شيميايي و بيولوژيکي دارد. البته خود پاول هيچوقت به عراق نرفته و با صدام شرور گفت وگو نکرده بود ولي تاکيد مي کرد عراق تحت رهبري وي در آينده نزديک جنگ هسته اي جهاني به راه مي اندازد که تمام جهان درگير آن خواهد شد و تنها آمريکاي صلح دوست مي تواند زحمت(!) متوقف ساختن اين جنگ را به گردن بگيرد. 

در آن زمان جهان غرب يک صدا آمريکا را تشويق کرد ولي بعد مشخص شدکه نه تنها هيچ سلاح ممنوعي در سراسرعراق يافت نشده بلکه در اين کشور حتي سلاحهاي متعارف هم به اندازه کافي وجود نداشته است.

حالا پس از گذشت سالها زمان برگزاري شصت و هفتمين نشست مجمع عمومي سازمان ملل رسيده تا بازهم "کمدينها و دلقکها" به ايفاي نقش بپردازند. بنيامين نتانياهو نخست وزير اسرائيل يکي از کساني بودکه با نشاط تمام و مجهز به وسايل مورد نياز يعني يک کاغذ نقاشي شده به سمت تريبون جهيد که روي آن تصوير نامفهوم يک بشکه ترسيم شده بود. وي که درکودکي "بي بي" ناميده مي شده در حالي که با انگشت روي کاغذ مي زد توضيح داد که اين تصوير همان بمب هسته اي است که ايران ساخته يا اگر اسرائيل به اين کشور حمله نکند آنها در آينده نزديک اين بمب را خواهند ساخت!
 
ذهن انسان از درک مطالبي که اين مقام اسرائيلي در مورد توان هسته اي ايران به زبان آورد عاجز است! حتي "جوآن رولينگ" نويسنده معروف با آن تخيل غيرعادي اش هم نمي تواند در داستانهاي مربوط به هري پاتر آنچه را که بيبي قصد داشت به هياتهاي بيچاره بفهماند بگنجاند! 

نخست وزير اسرائيل در حالي که با ماژيک قرمز روي تصوير بشکه داراي فتيله درحال سوختن خط مي کشيد اعلام کرد که تصوير بمب را در دست دارد.

اين منبع نوشت: پس از مشتنج کردن فضاي نشست، نتانياهو سخنان خود را با گفتن اين جمله به پايان برد که درحال حاضر تنها يک راه براي جلوگيري از دستيابي ايران به سلاح هسته اي وجود دارد و آن تعيين خط قرمز است. 

به نوشته مجله نوويه واستوچنويه آبازرنيه خيليها به علاقه "بي بي" به رنگ قرمز و خطوط قرمزي اشاره مي کنند که وي به محض صحبت درمورد ايران ترسيم مي کند. از قرار معلوم همانطور که روزنامه جمهوري اسلامي چاپ ايران نوشت: نخست وزير خسته اسرائيل امور بين المللي را با ميدان گاوبازي اشتباه گرفته که در آن خط قرمز حرف آخر را نمي زند.

بايد توجه داشت که واژه کليدي دراين جا "بازي" است و شايد فقط وقتي تمام جهان تحت تاثير اغواهاي دلقکهايي که به طور غيرقانوني سلاح هسته اي دارند در آستانه نابودي قرار بگيرد مفهوم اين بازي را درک کنند. آنجاست که کل روندي که در رابطه با تهران رخ داده و هدف تمامي تحريمهاي قابل تصور و غيرقابل تصور غرب عليه آن مشخص خواهد شد.

ايران با نهايت آرامش و عزت نفس به تلاشهاي مجدد نخست وزير اسرائيل براي ترساندن جامعه جهاني واکنش نشان داده است. همانطورکه احسان آل حبيب معاون نماينده دائم اين کشور در سازمان ملل خطاب به هياتهاي حاضر در مجمع عمومي سازمان ملل اعلام کرده برنامه هسته اي اين کشور کاملا صلح آميز است و به طور کامل با تعهدات بين المللي کشور تطابق دارد و همه اتهامات بي اساس و اثبات نشده در خصوص تلاش براي ساخت سلاح هسته اي را رد مي کند. به گفته وي جمهوري اسلامي به اندازه کافي قدرت دارد تا از خود دفاع کند و حق دادن پاسخ به هر حمله اي را با استفاده از تمام توان نظامي براي خود حفظ مي کند. وي در پاسخ به اظهارات نخست وزير اسرائيل تاکيد کرد به کارگيري نيروي نظامي يا تهديد استفاده از آن به هر بهانه اي به منزله نقض شديد اساسنامه سازمان ملل و حقوق بين المللي است. 

حالا اين پرسش مطرح مي شود که چرا جامعه جهاني واکنشي به تهديدهاي دائمي اسرائيل و آمريکا در خصوص به کارگيري نيروي نظامي عليه تهران نشان نمي دهد؟‌
درحال حاضر آبهاي زمردين خليج فارس پر از کشتيهاي جنگي غرب است که معلوم نيست چرا آن را براي برگزاري مانورهايي انتخاب کرده اند که تعدادشان از تمام موجودات ساکن دريا هم بيشتر است! آيا اين هم مبارزه براي برقراري صلح در تمام جهان يا ايجاد خطوط قرمز در دريا است؟ 

همه اين مسائل اگر جنبه غم انگيز آنها را در نظرنگيريم خيلي خنده دار هستند.

آيا راحت تراين نيست که درخاور ميانه منطقه عاري از سلاحهاي هسته اي ايجاد و تنها  رژيم داراي اين نوع سلاح مجبور به نابودي آن شود؟ در آن صورت هيچ نيازي به تعيين هيچ خط قرمزي و اعمال تحريمهاي اقتصادي نيست که در وهله نخست به مردم عادي ضربه مي زنند. آيا بهتر نيست همانطور که روسيه دائما پيشنهاد مي کند روابط اقتصادي و ساير همکاريهاي متقابلا مفيد؛  بين همه کشورهاي منطقه برقرار شود؟