از کنار کدی که هفته گذشته هیلاری کلینتون وزیر خارجه آمریکا برای محیط داخلی ایران ارسال کرد، ساده نباید گذشت.

به گزارش حوزه سياست خارجي باشگاه خبرنگاران، به فاصله کمتر از 24 ساعت از وقوع یک ناآرامی کوچک در اطراف بازار تهران، هیلاری کلینتون در مصاحبه‌ای گفت که تحریم‌های آمریکا علیه ایران به سرعت قابل لغو خواهد بود، اگر ایران در موضوع هسته‌ای همکاری کند.
 
مصاحبه تقریبا غیر منتظره خانم وزیر در حالی انجام شد که تا پیش از آن چه در مذاکرات و چه در اظهارات علنی امریکایی از اینکه چیزی درباره احتمال کاهش تحریم‌ها علیه ایران بگویند به شدت اکراه داشتند. تا پیش از این تاریخ، پیدا کردن حتی یک نمونه از اظهارات مقام‌های آمریکایی در این باره که تحت شرایطی احتمال لغو سریع تحریم‌های اعمال شده علیه ایران وجود دارد بسیار دشوار و بلکه غیر ممکن است و اساسا این شیوه سخن گفتن با راهبرد آمریکا علیه ایران که در اصل مبتنی است بر افزایش گام به گام تحریم‌ها به بهانه مسئله هسته‌ای –نه برای حل آن-، منافات دارد. اگر اینطور است پس چه چیزی کلینتون را وادار کرد که بی محابا از احتمال لغو سریع تحریم‌ها علیه ایران سخن بگوید؟
 
پاسخ را باید در خیابان‌های ایران جست. آمریکایی‌ها روز چهارشنبه گذشته برای نخستین بار حس کردند تحریم‌ها چنان بر محیط داخلی ایران اثر گذاشته که فضا در حال امنیتی شدن است و مردم تصمیم به حضور در خیابان گرفته‌اند.
 
آنچه کلینتون را به اظهار نظر سریع درباره موضوع تحریم‌ها واداشت در واقع محصول تحلیلی بود که آمریکا از ناآرامی روز چهارشنبه در تهران کرد. اگر بخواهیم این تحلیل را خلاصه کنیم، می‌توان مسئله را این طور دسته بندی کرد:
 
1- آمریکایی‌ها ناآرامی‌های روز چهارشنبه را به عنوان آغاز اعتراضات اجتماعی به وضعیت اقتصادی تحلیل کردند.
 
2- ارزیابی آمریکا این بود –و هست- که مردم ایران پذیرفته‌اند که بخش مهمی از مشکلات اقتصادی محصول تحریم‌هاست.
 
3- همچنین آمریکایی‌ها تصور می‌کردند مردم ایران متقاعد شده‌اند که موضوع هسته‌ای –به عنوان منشا تحریم‌ها- ارزش تحمل فشار اقتصادی تا این حد را ندارد.
 
4- نگرانی آمریکا این بود که حالا که یک بار دیگر فرصت بی نظیر ناآرامی اجتماعی در ایران بوجود آمده، این فرصت مثل سال 88 از دست برود. آمریکایی‌ها عقیده دارند فرصت سال 88 از جمله به این دلیل از دست رفت که معترضان به جای پیگیری اهداف عینی و مشخص، خیلی زود با اصل نظام در گیر شدند و در نتیجه مقابله سختی با آنها صورت گرفت.
 
5- بنابراین، ایده آمریکا این است که این بار نباید اشتباه سال 88 را تکرار کرد و معترضان باید نیروی خود را صرف مطالبه یک موضوع مشخص از نظام یعنی کوتاه آمدن در بحث هسته‌ای کنند.
 
6- و برای اینکه این اتفاق بیفتد باید معترضان کدی در ذهن داشته باشند که اگر نظام در موضوع هسته‌ای تغییر موضع دهد، تحریم برداشته و در نتیجه مشکلات اقتصادی آنها حل خواهد شد.
 
بنابراین، این تعبیر کاملا دقیق و قابل دفاع است که کد خانم کلینتون برای جهت دادن به اعتراضات داخل ایران، جلوگیری از به بیراهه رفتن و دور شدن آن از منافع اصلی آمریکا، امید دادن به اینکه این بار معترضان قادر خواهند بود یک دستاورد علنی به دست بیاورند و شعله‌ور نگهداشتن آتش آشوب‌ها به داخل ایران ارسال شد.
 
ايران هسته اي مي‌نويسد: این موضوع علاوه بر اینکه اولویت‌های آمریکا را به ما نشان می‌دهد، واجد این پیام هم هست که آمریکا به خوبی تجربه فتنه 88 را مطالعه کرده و سعی کرده درس‌هایی کاربردی از آن بیاموزد.
 
اینکه ماهیت ناآرامی چهارشنبه چه بود و استراتژی خانم کلینتون چرا شکست خورد، موضوع نوشته‌ای دیگر خواهد بود.

انتهاي پيام/
اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
آخرین اخبار