به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران ،"گذشته" و "آینده"...خوبند،‌ یکی عبرت آموز و یکی امید بخش، نباشند، نمی شود، اول و آخر راه را نشانت می دهد، ولی برای پای لنگان، عقل حیرت زده و نفس غافل کم است، کافی نیست، اما ..."مضارع" چیز دیگری است، جاری بودن،‌معاصر بودن،‌ وسط بودن،‌همین الان بودن، استمرار داشتن، در لحظه بودن...مضارع راز عجیبی در خود دارد!

فعل مضارع  با آن کشش عجیب ؛ مهربان و نزدیکش،‌ بر گذشته و حال و آینده دلالت دارد و بر "وقوع" همیشگی" ...

 فکر می کردم یک نوع رجوع به قرآن می تواند بازنگاهی به "افعال مضارع قرآن" باشد،‌ برای ایمان های ضعیف- مثل ایمان خودم- مضارع بهترین دوا است، از آن فعل هایی که با "ی" -ضمیر سوم شخص خدایی - شروع می شود و معمولا به خود خدا باز می گردد: یسبح،‌ یبسط،یعلم،یحاسب،ینفخ، یجمع و ..."

بازنگاه و جستجوی معنی و مصداق این مضارع  های فرازمانی فرامکانی،‌این استمرار شگرف و شگفت،  در گوشه و کنار،‌ بیرون و درون،‌پنهان و آْشکار،‌ نشانه ها را بهتر و نزدیک تر می کند...می دونی؟