به گزارش خبرنگار اجتماعي باشگاه خبرنگاران، اوقات فراغت تجربه اي است که فرد هنگام رهايي از الزامات کار روزانه براساس تمايلات و رهيافتهاي شغلي و مشارکت داوطلبانه متناسب با نياز و ذوق خود انتخاب مي کند.
 
يک آسيب شناس اعلام کرد: آنچه به صورت واقعيت مشترک بين همه انسان ها با هر شغل و حرفه گوناگون وجود دارد اين است که هر انساني با توجه به شرايط خود به اندازه اي که بتواند نيازهاي اوليه خود را برطرف نمايد کاري مي کند البته هيچ انساني وجود ندارد که در تمام شبانه روز کار کند پس با توجه به اين واقعيت پديده اي به عنوان اوقات فراغت مطرح مي گردد.
 
عباسي در ادامه در رابطه با اوقات فراغت اظهار داشت: به طور کلي اوقات فراغت براي هر شغلي مي تواند گزيده اي از تمايلاتش براي انجام کاري باشد که اگر آن را به درستي و برنامه ريزي جهت پيشرفت خود انجام دهد بسيار مفيد بوده و تاثيرات به سزايي را براي خود ايفا مي کند.
 
وي با اشاره به استفاده نادرست از اوقات فراغت اظهار داشت: اگر از اوقات فراغت به صورت نادرست استفاده شود مي تواند محرک تاثير گذاري نسبت به رفتار منفي افراد به ويژه جوانان و نوجوانان باشد به طوري که امروزه يکي از عوامل مهم بزه کاري در نوجوانان و جوانان خالي بودن اوقات فراغت آنهاست که موجب ايجاد زمينه هاي پذيرش رفتارهاي ناهنجاري چون اعتياد و انجام ديگر جرائم  مي باشد.
 
عباسي در رابطه با نحوه درست استفاده از اوقات فراغت تصريح کرد: براي داشتن اوقات فراغت مناسب و عالي نياز به برنامه ريزي دقيق داريم که در راستاي ارتباط با ديگر اوقات فراغت ها در يک سيستم نظام مند باشد که ما را به اهداف و رسيدن به سرانجامي مفيد ياري کند.
 
وي در رابطه با نمونه هايي از اوقات فراغت اذعان داشت: ورزش کردن، مطالعه کتابي به صورت مستمر، خواندن مجله هاي علمي و يا پزشکي، آشنايي بيشتر با احکام دين و شرع، يادگيري مهارت ها و هنرها و ديگر موارد را مي توان از اوقات هاي فراغت مطلوب دانست که هر يک از آنان به رشد ابعاد گوناگون شخصيت فرد از جنبه هاي جسماني، رواني ، اجتماعي و معنوي کمک مي کند.
 
گفتني است کساني که اوقات فراغت کمتري دارند و کاملا به کار و يا تحصيل مشغولند دچار مشکلات روحي و رواني شديدي مي شوند زيرا که اين افراد پس از خارج شدن از برهه زماني که مدام به تحصيلات و شغل خود مشغول بودند و هيچ اوقات فراغتي نداشته و دچار خلا در نيازهاي خود شده اند که بسياري از مهارت و آگاهي را نياموخته اند پس نسبت به خود کم مي آورند و پريشاني و افت شديد روحي ثمره آن خواهد بود./ز