به گزارش مجله
شبانه باشگاه خبرنگاران، وبلاگ شهر رمضان در آخرین نوشته اش به بررسی غیرقابل تفکیک بودن سیاست و دین داری پرداخته و نوشت:
متاسفانه هنوز هم افرادی پیدا می شوند که اعتقاد به جدا بودن دین از سیاست دارند. و با قاطعیت روی گفته ی خودشون پا فشاری و اصرار می کنند و حتی گفته های بزرگان رو هم در این مورد قبول ندارند.
البته اعتقاد من اینه که این افراد هیچ مطالعه ای در مورد این موضوع ندارند و فقط حرف های پراکنده ای رو که از این طرف و اون طرف شنیدند تکرار می کنند.
حتی چند وقت پیش از فردی می شنیدم که امام علی علیه السلام و دیگر امامان ما اصلا علاقه ای به وارد شدن به سیاست نداشتند و مجبور به وارد شدن به آن بودند.
متاسفانه تفکر این افراد در مورد سیاست، یک تفکر اشتباهه. تفکری که اصلا جایی در فرهنگ ما ندارد. تعریف این افراد از سیاست برابر با دروغ، نیرنگ، حیله و فکر کردن به منافع شخصی است. و فکر می کنند که این ها، اصل هایی جدایی ناپذیر از سیاست هستند. و هر کس وارد سیاست شود ناچار باید به این موارد عمل کند تا موفق باشد.
این تفکر بیشتر مناسب سیاست مورد نظر غربی هاست نه فرهنگ اصیل و اسلامی ما. البته این رو هم انکار نمی کنم که در هر جامعه ای ممکنه سیاست مدار فاسد هم پیدا بشه اما این نباید به همه سیاست مداران تعمیم داده بشه.
خوب مسلمه که امامان معصوم علیهم اسلام به هیچ وجه وارد چنین سیاستی نخواهند شد. و اصلا امامان آمده اند تا با چنین سیاستی مبارزه کنند. چراکه این تفکر نتیجه ای جز ظلم و بوجود آمدن طاغوت ندارد.
و هدف تمام فرستادگان و پیامبران و مبشران الاهی مبارزه با طاغوت، هدایت مردم و گسترش عدالت است.
سیاست یعنی اصلاح امور مردم، اداره امور مملکت، برقراری عدالت اجتماعی و بسیاری دیگر ازکارها، که باعث ترقی و حرکت و هدایت جامعه به سوی سعادت دنیوی و اخروی می شود.
با چنین تعریفی، امامان معصوم علیهم السلام نه تنها از سیاست روی گردان نبوده، بلکه از همه مردم مشتاق تر به انجام آن بوده اند. و همیشه بر این وظیفه خود تاکید کرده و ذکر کرده اند که این وظیفه از طرف خدا بر عهده ی پیامبران و اولیاء خدا گذاشته شده است. از طرف دیگر، مسلم است، چنین وظیفه ای باید بر عهده ی بهترین و ولایق ترین افراد باشد.و بعد از پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم، چه کسی لایق تر از امامان معصوم ما ؟
در پایان عرض کنم که تمام عالمان دین و بزرگان اندیشمند ما، معتقد به این بوده اند که سیاست ما عین دیانت ما و دیانت ما عین سیاست ماست.
پس هر مسلمان دیندار و با ایمان باید سیاسی باشد و در مسیر سعادت، رهبر خود را یاری نماید. در غیر این صورت جامعه هرگز پیشرفت نخواهد کرد.
یا علی.
